حضرت علی علیه‌السلام؛ نمونه اعلای عدالت و فتوت

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس_ علی عبدالصمدی؛ در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان که نخستین شب از شب‌های پر نور قدر است مولای متقیان حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام با ضربه شمشیر کینه و بخل و جهل ابن ملجم مرادی زخمی شدند.

در لیلة القدری که بنا به فرمایش قرآن مجید بهتر و افضل از هزار ماه است. شبی که کلام الله مجید بر قلب نازنین پیامبر اسلام نازل شد. مولی الموحدین علی علیه السلام در سپیده دم این شب ضربت خوردند.

ضربتی که جهالت بر فرق مبارک آن حضرت وارد آورد. عبدالرحمان ابن ملجم مرادی که بود؟ مردی عرب که قرآن ناطق را گم کرده بود و بر روی جهالت خویش درپوشی از جنس دین گذاشته بود. اما سرانجام جهالت او علی ابن ابیطالب علیه السلام، را به شهادت رساند.

دست ابن ملجم ملعون با دسیسه‌ی دشمنان قسم خورده‌ی اسلام به خون برادر دینی پیامبر اسلام رنگین شد. داغ این ننگ بر پیشانی آن ملعون تا ابد الدهر می‌ماند. اما علی که تجسمی از حق و عدالت بود درباره‌ی قاتل خود چه سفارشی به خانواده‌اش کرد؟ مولود کعبه که در محراب مسجد کوفه ضربت خورد و به شهادت رسید، در قبال قاتل خود جز به عدالت سفارشی نفرمود. ایشان حتی تاکید موکد فرمودند که تا زمانی که قاتلشان اسیر است، با اسیر مدارا کنند.

رفتار و کردار و منش والا و جوانمردانه‌ی ابرمرد تاریخ علی علیه السلام حتی در لحظات آخر عمر مبارکشان درس آموز حق جویان و عدالت خواهان است. علی عالی اعلی نمونه‌ی بارزی از عشق به ذات اقدس الهی و پیمایش راهی است که نبی خدا صلوات الله علیه و آله و سلم مسیرش را هموار ساخته بودند.

شهید کوفه علی مرتضی شیر خدا، ولی‌الله، حجت‌الله، اسدالله غالب، حیدر کرار و برادر دینی پیامبر بود. علی نمونه و اسوه‌ی تمام عیار فتوت و مردانگی بود. حب و بغض شخصی بر تصمیمات آن حضرت تاثیری نداشت. رفتار آن حضرت با پهلوان عرب دوران جاهلیت، عمرو ابن عبدود گواه بر این ادعاست. دست نزدیکان امیرالمونین از خزانه‌ی بیت المال در دوران خلافت ایشان دور ماند. رفتار آن حضرت با برادر خودشان گواهی دیگر بر این ادعاست.

خلافت علی بر اساس سیاست نبود. او هرگز به دنبال سیاست گذاری به معنای آنچه که در دنیای سیاست شناخته می‌شود، نبود. خلافت مولای متقیان بر اساس احقاق حقوق حقه‌ی مظلومین و ستمدیدگان بود. جنگ‌های سه گانه‌ی جمل، نهروان و خوارج دال بر آن است که ایشان حتی با خویشان و بستگانشان نیز با عدالت و انصاف رفتار می‌کردند.

ایشان حتی در پایان جنگ جمل نسبت به عایشه همسر رسول الله احترام قائل شدند و دستور دادند با ایشان با تعظیم و تکریمی در شان اهل بیت نبوت برخورد شود.

دستگاه خلافتی که حضرت علی (ع) خلیفه اش بود نمونه‌ی برقراری عدل و داد برای تمامی سیاستمداران جهان در همه‌ی اعصار است. او تنها خلیفه و سیاستمدار تاریخ است که در اوج اقتدار و دوران خلافتشان از یاد ایتام و اطعام آن‌ها غافل نشدند.

کسی که دینار به دینار حساب بیت المال را داشت، دوست و همبازی ایتام بینوا بود. پهلوان بزرگی که در مبارزه و جنگ رقیبی نداشت، در عبادت، عابدترین مردم بود؛ نماز و روزه‌‏اش از همگان بیشتر بود و مردم نماز شب و ملازمت بر اذکار و مستحبات را از ایشان آموختند.

جوهری به اندازه‌ی تمامی اقیانوس‌ها برای نوشتن صفات امام علی علیه السلام کم است. علی لایتناهی است. ژرف دریایی است که هر قطره‌اش منشوری از ویژگی‌ها و خصائص ناب انسانی در آن متجلی می‌شود.

انتهای پیام/133