به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «حبیب‌اله عبائیان» فرزند «محمدمهدی»، نوزدهم تیر سال ۱۳۲۶ در شیراز دیده به جهان گشود و سرانجام در یازدهم اردیبهشت سال ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید حبیب‌اله عبائیان
«پروردگارا! به حق محمد و آل محمد (ص) آرزوی همه را برآورده کن و آرزوی من سرباز هم از صدقه سر دیگران برآورده فرما!
از همسرم که خداوند نگهدار او باشد، به عنوان یک زن مهربان و دلسوز که همیشه مرا در کار‌ها راهنمایی می‌کرد و از کار‌های خطا باز می‌داشت. کسی که در زندگی زناشویی بهترین یار من بود و مادر خوبی برای فرزندانم هست قدردانی کنید و بگویید: حبیب‌اله از نظر بچه‌ها با خیال راحت از این دنیا می‌رود؛ چون تو مادر و معلم خوبی برای فرزندانم هستی.
همسر عزیزم! بچه‌ها را به خدا و تو می‌سپارم و امیدوارم همیشه سلامت باشید. برای مملکت اسلامی عزیزمان ایران افرادی فعال باشید و خدای فاطمه زهرا (س) پشتیبان شما‌ها باد.
در زندگی از خدا یاری خواه و از او کمک گیر. من و تو در این شهر غریب بودیم و غریب‌تر خواهی شد و از تو می‌خواهم که پشت سر من گریه نکنی، چون من به آرزوی خود رسیدم.
بدن مرا به مادر، برادران و خواهران خوبم تحویل دهید تا شیراز شهر عزیزم به خاک سپارند.
در خاتمه ازخدای بزرگ برای تو و بچه‌ها آرزوی سلامتی و سعادت و خوشبختی دارم. از تو خواهش می‌کنم سلام مرا به همه برادران و خواهران خودم و خودت برسان و از آن‌ها هم از قول من خداحافظی کن. از آن مادر خوب که همیشه مثل مادرم دوستش داشتم خداحافظی کن.
آرزوی سلامتی برای همه شما»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
