گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس - سید محمدجواد میرخانی؛ پیامبر گرامی اسلام (ص) هنگامی که از جنگ «تبوک» باز می‌گشتند، «سعد انصاری» به استقبال ایشان آمد. وقتی حضرت محمد مصطفی (ص) با وی دست دادند، خطاب به او فرمودند: «چرا دستانت، پینه بسته است؟». «سعد انصاری» در پاسخ به رسول خدا (ص) گفت: «ای پیامبر خدا! طناب می‌کشم و بیل می‌زنم تا خرجی خانواده‌ام را فراهم آورم»؛ بنابراین پیامبر (ص) دست وی را بوسیده و فرمودند: «این، دستی است که آتش [دوزخ]، به آن نمی‌رسد». [۱] نگاهی به این رفتار ارزشمند با کارگر، آن‌هم توسط کسی که در جایگاه پیامبر و برگزیده خدا قرار دارد، خود گویای مقام والای این قشر زحمتکش است؛ بنابراین در بیان جایگاه کارگران، تا به همین اندازه بسنده می‌کنیم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران هرساله به‌مناسبت روز کارگر، با جمعی از کارگران دیدار می‌کنند و سخنان نمایندگان آن‌ها را از نزدیک می‌شنوند؛ بنابراین امسال نیز این دیدار برگزار شد و جمعی از کارگران پس از گذشت بیش از دو سال که شیوع کرونا دیدار‌های حضوری با رهبر معظم انقلاب اسلامی را لغو کرده بود، مجدداً حضوراً به دیدار ایشان رفتند.
حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در این دیدار نکات مهمی را پیرامون انگیزه‌های درخشان و برجسته ملی کارگران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه‌های نظامی، اقتصادی و سیاسی مطرح کرده و به تشریح توطئه‌ها و مانع‌سازی‌های دشمنان در این عرصه‌ها پرداختند.
ایشان در همین راستا، دفاع مقدس را صحنه نمایان نقش کارگران در عرصه نظامی عنوان کرده و فرمودند: «۱۴ هزار کارگرِ شهید ما داریم؛ ۱۴ هزار! حالا اینکه از هر چند نفری که رفتند یکی شهید شده، من نمی‌دانم؛ حتماً ده برابرِ این، کارگر‌ها رفتند. منتها رفتن کارگر با رفتن فلان جوان بسیجی فرق می‌کند؛ این کارگر غالباً زن دارد، بچّه دارد ــ شاید بیش از یک بچّه ــ پدر و مادر دارد؛ اینکه دل بِکَند و برود به سمت دفاع مقدس و جانش را کف دست بگیرد، خیلی متفاوت است با اینکه یک جوانی که حالا تعلّقات زن و بچه و این چیز‌ها را ندارد، برود به میدان جنگ. در میدان نظامی این جور است. امروز هم اگر چنانچه یک مسئله نظامی پیش بیاید، قطعاً جامعه‌ی کارگری جزو صفوف مقدّم قرار می‌گیرد». [۲] این سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی، بهانه‌ای شد تا به‌صورت خلاصه و گذرا به بررسی نقش کارگران در دفاع مقدس بپردازیم.
بدون‌شک نقش کارگران در دوران هشت سال دفاع مقدس، نقش بی‌بدیلی بوده که ۱۴ هزار شهید از این قشر، خود بزرگ‌ترین دلیل برای اثبات این نقش تأثیرگذار است. در این راستا، کارگران نیز که همراه با سایر اقشار مردم، هم در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل و هم در پشت جبهه‌ها برای دفاع از این مرز و بوم و اعتقادات خود، در عرصه‌های مختلف جنگ نقش‌آفرینی و مجاهدت کردند.
بسیاری از کارگران همچون دیگر اقشار جامعه در گردان‌های رزمی حضور پیدا کرده و به مجاهدت پرداختند و برخی از آن‌ها به شهادت رسیدند. در میان کارگرانی که به جبهه‌ها رفتند، برخی از آن‌ها به‌عنوان فرماندهان جنگ نیز منصوب شدند؛ مانند شهید «علی رضاییان» شهید شاخص بسیج کارگری کشور در سال ۱۳۹۶ که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یک کارگر ساده بود و با شروع جنگ تحمیلی، به جبهه‌ها پای نهاد و پس از مجاهدت‌ها به‌عنوان فرمانده قرارگاه مقدم حمزه سیدالشهداء (ع) منصوب شد و در عملیات «والفجر ۴» به شهادت رسید.
کارگران علاوه بر اینکه در گردان‌های رزمی حضور داشتند، در «جهاد سازندگی» که یکی از یگان‌های مؤثر و در عین حال مظلوم در دفاع مقدس است، نقش پررنگی ایفا کردند. این درحالی است که رزمندگان «جهاد سازندگی» به‌خاطر مظلومیتی که داشتند، به «سنگرسازان بی‌سنگر» شهرت یافته‌اند؛ چراکه تعداد زیادی از این رزمندگان، درحالی که برای دیگر رزمندگان جان‌پناه‌هایی نظیر سنگر، خاکریز و... می‌ساختند، خود مورد اصابت گلوله‌های دشمن قرار گرفته و به شهادت می‌رسیدند.
اگر بخواهیم به یکی از شهدای جامعه کارگری در «جهاد سازندگی» اشاره کنیم، می‌توانیم شهید «محمدرضا شمس‌آبادی» را مثال بزنیم که خرداد سال ۱۳۶۰ به‌عنوان یک کارگر ساده وارد «جهاد سازندگی» شد. وی مدتی پس از ورود به این نهاد، براساس شایستگی‌هایی که داشت، به‌عنوان عضو شورای مرکزی «جهاد سازندگی» سبزوار منصوب شد و پس از مجاهدت‌های فراوان، با سمت فرماندهی گردان مهندسی رزمی جوادالائمه (ع) در عملیات «کربلای پنج» به شهادت رسید.
کارگران همان‌گونه که در ابتدای مطلب نیز اشاره شد، در پشت جبهه‌ها هم در زمینه پشتیبانی از جنگ ایفای نقش می‌کردند که در این راه نیز شهدای زیادی را تقدیم ایران اسلامی کرده‌اند. ارتش بعث عراق بارها دست به بمباران پالایشگاه‌ها، کارخانه‌ها و صنایع کشور، خصوصاً صنایع دفاعی زد که در این بمباران‌ها، کارگران زیادی به شهادت رسیدند. برای نمونه؛ کارخانه‌های «آلومنیوم‌سازی ایران»، «واگن‌سازی پارس» و «آذراب» و چند کارخانه دیگر در اراک، در زمینه ساخت ادوات جنگی و لجستیکی نقش پررنگی داشتند؛ بنابراین ارتش بعث عراق ۵ مرداد سال ۱۳۶۵ با شش فروند هواپیمای جنگنده این کارخانه‌ها را هدف قرار داد که به شهادت ۷۷ نفر منجر شد. (بیشتر بخوانید)
[۱]: دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۳، ص ۵۲۶
[۲]: بیانات در دیدار کارگران - ۱۴۰۱/۰۲/۱۹
انتهای پیام/ 113
