گذری بر زندگی شهید «خیرالله ملاحسینی»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، دفاع مقدس گنجینه‌ای ماندگار از حضور عارفانه انسان‌های برگزیده خداست که شهادت‌طلبی، ایثارگری، گذشت، شجاعت، رشادت، مردانگی و جوانمردی را می‌توان از جمله خصوصیات بارز شخصیتی و اخلاقی‌شان نام برد.
همانان که جان برکف برای دفاع از دین و ناموس، ارزش‌ها و آرمان‌های این نظام دل به جاده زدند و در کربلای ایران حماسه‌های بی‌بدیل خلق کردند و بر دشمن بعثی پیروز شدند. شهیدانی که هر کدام‌شان نمونه و الگوی ایستادگی و مقاومت هستند.
«خیرالله ملاحسینی» یکی از ۱۰ هزار و ۴۰۰ شهید استان مازندران و اهل شهرستان «عباس آباد» است که در ادامه زندگی‌نامه و فرازی از وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
زندگی‌نامه شهید
نامش «خیرالله» بود، امّا «عین الله» صدایش می‌زدند. ششمین ثمره زندگی «یوسف‌علی و صنمبر» که در هفتم خرداد سال ۱۳۴۴ در روستای «کورکلا» به دنیا آمد. پدر، کشاورز بود، مادر، امّا خانه دار و گرم فرزندپروری. سالهای ابتدایی تحصیلی خیرالله در دبستان «فردوسی» عباس‌آباد سپری شد. او دانش آموز سال اوّل راهنمایی بود که ترک تحصیل کرد.
شرکت در تظاهرات ضدّ رژیم و مبارزه با احزاب ضدّ انقلاب از جمله فعالیتهای این نوجوان بابصیرت در سال ۱۳۵۷ به شمار می‌رود. سپس با تشکیل کمیته و بسیج به عضویت این نهاد‌های انقلابی درآمد و به اَدای تکلیف در این راستا پرداخت.
خیرالله در اولین اعزام خود، در پاییز سال ۱۳۵۹ رهسپار جبهه سومار شد. او که دوره آموزش مخابرات را در واحد توپخانه لشکر ۲۵ کربلا دیده بود، با آغاز عملیات بیت المقدس در کِسوت بی‌سیم چی به جمع برادران رزمنده‌اش در جنوب پیوست. در همان شب اول نیز دچار مجروحیت و به بیمارستان «نمازی» شیراز منتقل شد. وی بعد از بهبودی به عملیات رمضان عزیمت کرد و در آن جبهه به نبرد با دشمن پرداخت.
آوردگاه خیبر، نصر ۴، کربلای ۴ و ۵ از دیگر میادین حضور این پاسدار رشید مازندرانی به شمار می‌رود. خیرالله بعد از طی دوره آموزشی فرماندهی در پادگان امام حسین تهران، در کِسوت فرماندهی دسته و گروهان مشغول خدمت شد.
وی همچنین در عملیات غرورآفرین والفجر ۸ از نیروهای غوّاص لشکر ۲۵ کربلا بود که در شکستن خط دشمن حضور داشت. عاقبت، شهید مُلّاحسینی در پنجم تیر ۱۳۶۶، طی عملیات کربلای ۱۰ در ماووت عراق، جامه سرخ شهادت به تن کرد و بعد از ۹ روز با بدرقه همسرش، «حوّا پورعلی» و تنها یادگار خود، فاطمه، در گلزار شهدا آرام گرفت.
«محمّدتقی ملّاحسینی» از بستگان و همرزمان شهید، خاطرات آن سالها را اینطور مرور می‌کند:
«در دورانی که با هم همسنگر بودیم، هرگز نماز شبش ترک نمی‌شد. او از متوسّلین واقعی به ائمه اطهار بود و اعتقاد داشت که تنها چیزی که به انسان آرامش می‌دهد، خواندن قرآن و ادعیه است.»
فرازی از وصیت‌نامه شهید
به شما توصیه می‌کنم که به زبان حامی ولایت نباشید بلکه در عمل و کردار خود این حمایت را نشان دهید و سعی کنید که همیشه پشتیبان و مطیع رهبری باشید که جدایی از ولایت برابر با فنا شدن است. عزیزان، روحانیت از عوامل اصلی هدایت مردم به سوی خداوند می‌باشند و باید از روحانیت متعهد پیروی شود چرا که جامعه بدون روحانیت متعهد همانند کشتی بدون ناخدا می‌باشد. ساده زیستی را پیشه کنید و برای آرامش خود به تلاوت قرآن و ادعیه بپردازید. از خواهران خود می‌خواهم که حجاب خود را رعایت کنند.
انتهای پیام/
