به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، اعضای بریکس هر چند کشور‌های نوپای صنعتی هستند، اما توانسته‌اند در چند سال اخیر اهمیت خود را به رخ آمریکا و کشور‌های اروپایی بکشند. اعضای این گروه، اما برخلاف تصور برخی تنها به همکاری‌های اقتصادی بسنده نکرده‌اند.
هر چند رشد پرشتاب اقتصادی این کشور‌ها ابتدا آن‌ها را به هم پیوند داد، اما اعضای این گروه اکنون در تلاش هستند تا در معادلات سیاسی جهان هم فعالانه‌تر عمل کنند.
روسیه و چین دو عضو دائمی شورای امنیت هستند و سه عضو دیگر هم نامزد عضویت در این شورا به حساب می‌آیند. کشور‌های بریکس در نشست‌های خود خواستار نفوذ بیشتر اعضای خود در شورای امنیت سازمان ملل متحد شده‌اند و این مسئله به خوبی هدف این کشور‌ها را برای بازی کردن نقشی پررنگ‌تر در مسائل بین‌المللی نشان می‌دهد.
سهم کشور‌های عضو بریکس از اقتصاد جهانی طی سال‌های اخیر به سرعت افزایش پیدا کرده و انتظار می‌رود این روند همچنان ادامه داشته باشد. علاوه بر این وزن، دیپلماتیک کشور‌های بریکس هم در حال افزایش است و به همین خاطر گروه آن‌ها را باید تشکلی از کشور‌های راهبردی در سال‌های آینده دانست. علت این است که ۴۰ درصد از منابع مالی جهان، ۱۵ درصد تجارت جهانی و ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی طبق گزارش بانک جهانی در اختیار کشور‌های بریکس است.
حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهوری ایران به دعوت رسمی «شی‌جینپینگ» همتای چینی خود در نشست مجازی سران کشور‌های گروه «بریکس» شرکت و دیدگاه‌های تهران را درخصوص مهمترین مسائل بین‌المللی و توسعه همکاری‌های تجاری و اقتصادی با سایر کشور‌ها تشریح کرد.
این نشست با شعار «تقویت مشارکت با کیفیت بالای بریکس، آغاز دوره جدیدی برای توسعه جهانی» برگزار شد. به باور کارشناسان، برگزاری اجلاس سران بریکس در شرایطی که جهان به سبب تبعات ناشی از شیوع ویروس کرونا، جنگ اوگراین و خشکسالی‌های گسترده با مشکلات اقتصادی فراوانی در حال دست و پنجه نرم کردن است، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
به باور کارشناسان، ایران به عنوان یک قدرت با نفوذ در منطقه‌ای ناپایدار و بی‌ثبات که در آن ایران، طرفداران سیاست «نگاه به شرق» است، منافع مشترک فراوانی با بریکس نصیب خود خواهد کرد.
از دیگر سو، اعضای بریکس طی چندین دهه از نیروی کار ارزان، بهره وری بالا، سرمایه گذاری‌های زیاد در زیرساخت، آموزش و انگیره بالا برای رسیدن به رقبایی ثروتمند بهره‌مند شده اند. این کشور‌ها با توجه به موئله‌هایی مانند جمعیت و بازار‌های غنی داخلی موفق شده اند بستر‌های گسترش تجارت جنوب-جنوب را خلق کنند که از نظر اقتصادی برای کشور‌های در حال توسعه جذاب بنظر می‌رسیدند. بنظر می‌رسد یکی از مهمترین هدف‌های بریکس یافتن راه حل‌هایی برای انجام تغییرات در نظام بین الملل است.
بریکس و ایران
بنابر این رویکرد اولیه، بریکس برای کشور‌هایی مانند جمهوری اسلامی ایران که خواستار برقرار نظام عادلانه تری بر سیاست جهانی است، از جذابیت فراوانی برخوردار است. به عبارت دیگر، کشور‌هایی که مخالف سلطه و استیلای غرب بر امور اقتصادی و سیاسی جهان هستند به گروه بریکس به عنوان یک قدرت سیاسی و اقتصادی جایگزین نگاه می‌کنند. از دیگر سو، با افزایش تحریم‌های یکجانبه آمریکا و اروپا علیه ایران، تهران به گروه بریکس به ویژه چین، روسیه و هند به عنوان جایگزین تجارت با غرب می‌نگرد و به نوعی سیاست نگاه به شرق جمهوری اسلامی ایران در این چهارچوب معنا می‌یابد.
موقعیت جغرافیایی منحصر بفرد ایران و قابلیت‌ها و ظرفیت‌های بی‌نظیر آن در حوزه انرژی، تزانزیت و فعالیت‌های تجاری و اقتصادی به گونه‌ای است که اعضای بریکس نگاهی ویژه به ایران دارند و این کشور از جذابیت بالایی برای کشور‌های قدرت و قدرت‌های نوظهور این گروه برخوردار است.
ایران به عنوان مسیر طلایی اتصال ترانزیتی شرق به غرب، سخت مورد توجه چین به عنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان کالا به اقصی نقاط جهان از جمله خاورمیانه و اروپاست تا از طریق ایران، یکی از امن‌ترین، ارزان‌ترین و کوتاه‌ترین مسیر‌های صادرات خود را ایجاد کند و همینطور، مواد خام مورد نیاز خود را از ایران و دیگر کشور‌های حوزه خاورمیانه از طریق مسیر ایران تامین کند.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/341
