چرا رژیم صهیونیستی به نوار غزه حمله کرد؟

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، روز جمعه ۵ اوت ۲۰۲۲ رسانه‌های منطقه از حمله جوخه آتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه خبر دادند. پس از این حمله خبرگزاری‌های صهیونیستی مدعی شدند که در این تجاوز هوایی، که به وسیله جنگنده‌ها در طول ۱۷۰ ثانیه رخ داد، ۹ نفر شهید (اخبار غیر رسمی ۱۵ نفر) و ۴۴ تن زخمی شدند. در این حمله «تیسیر محمود الجبری» از فرماندهان نظامی جنبش جهاد اسلامی نیز به شهادت رسید. همچنین برخی منابع از حمله مجدد رژیم صهیونیستی به نواز غزه، این بار در شهر رفح خبر می‌دهند. زیاد نخاله دبیرکل جنبش جهاد اسلامی پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه اعلام کرد که این گروه تل‌آویو را هدف قرار خواهد داد. پس از این تهدید، رژیم صهیونیستی ضمن بازگشایی تمامی پناهگاه‌ها و فعال کردن سیستم پدافندی در سرزمین‌های اشغالی، مسیر پرواز هواپیما‌ها در فرودگاه بن گورین به سمت شمال تغییر یافت. روند تحولات به گونه‌ای است که می‌توان جنگی قریب الوقوع را میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی پیش بینی کرد. سوالی اصلی در این یادداشت این است که چرا رژیم صهیونیستی به غزه حمله کرد؟

روز سه‌شنبه ۲ اوت، نظامیان صهیونیست با حمله به اردوگاه جنین «بسام السعدی» از فرماندهان ارشد مقاومت را دستگیر کردند. آن‌ها در جریان این حمله یکی از شهروندان فلسطینی را نیز به شهادت رساندند. گروه سرایا القدس در موضع گیری رسمی اعلام کرد هرگونه آسیب به جان السعدی به معنای آغاز عملیاتی بزرگ علیه رژیم اشغالگر خواهد بود. پس از این واقعه بود که رژیم صهیونیستی اقدام به محاصره نوار غزه و بستن تمام گذرگاه‌های اقتصادی در این منطقه کرد. همچنین پهپاد‌های مسلح اسرائیلی با تجاوز به آسمان این منطقه به دنبال رصد استعداد‌های دفاعی مقاومت و انهدام آن‌ها هستند. همچنین روز پنج شنبه ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که نیروی‌های لجستیکی، پیاده نظام، زرهی و نیرو‌های ویژه را در نزدیکی مرز غزه مستقر کرده است. آویو کوخاوی رئیس ستاد مشترک اسرائیل نیز همصدا با بنی‌گانتز از نیرو‌های ارتش این کشور خواست تا آمادگی تهاجمی و اطلاعاتی خود برای جنگ احتمالی را حفظ و تقویت کنند.

دور جدید از آغاز حملات علیه نوار غزه را می‌توان نوعی انتقام از مقاومت برای جنگ «سیف القدس» دانست. در این جنگ پیروزمندانه مقاومت ۴۰۰۰ هزار موشک به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک و کارایی سستم دفاع هوایی «گنبد آهنین» را زیر سوال بردند. این در حالی بود که در طی جنگ ۵۰ روزه ۵۰۰۰ هزار موشک به اراضی اشغالی شلیک شده بود. مقایسه این اعداد و آمار نشان دهنده پیشرفت گام به گام مقاومت برای ضربه به دشمن صهیونیستی است. توانایی که از طریق انتقال تکنولوژی موشکی و پهپادی به مقاومت اسلامی تقویت شده و تبدیل به چالشی جدی برای سیستم پدافندی ارتش اسرائیل شده است. موشک‌های کلاس سجیل، بدر ۳، اس -۴۰، سعیر، اعطا و فجر ۵ از جمله موشک‌های ایرانی بودند که در نبرد پیشین مورد استفاده قرار گرفته است. حال زیاد نخاله در پاسخ به تجاوزات اخیر اسرائیل، وعده رونمایی مقاومت از موشک‌های دوربرد و سنگینی را داد که صهیونیست‌ها را غافل‌گیر خواهد کرد.

در سوی مقابل برخی تحلیل‌گران مسائل شامات معتقدند که تجاوز اخیر اسرائیل اشتباهی راهبردی در برابر حزب‌الله لبنان بوده است. طی ماه‌های اخیر اختلافات بر سر میادین گازی میان مرز رژیم صهیونیستی و لبنان سبب آغاز روند دیپلماتیک و واکنش مقاومت اسلامی در لبنان شده بود. سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان اعلام کرده بود که اگر حقوق این کشور در مذاکرات سیاسی تأمین نشود، مقاومت یک قدم از حقوق اقتصادی لبنان عقب نشینی نخواهد کرد حتی اگر این مقاومت به نبرد نظامی ختم شود. همزمان با تجاوز نظامی اسرائیل به نوار غزه، انتقال نیرو‌ها و تجهیزات نظامی مقاومت به مرز‌های فلسطین اشغالی سبب توجه تحلیلگران و رسانه‌ها به اقدامات آتی حزب‌الله در خصوص سرنوشت میدان گازی کاریش شده است.

بهره سخن

ارتش رژیم صهونیستی با فراخوان نیرو‌های ذخیره، یگان زرهی و تیپ گولانی نشان داد که خود را برای جنگی فراگیر آماده می‌کند. همچنین به نظر می‌رسد تلاش‌های ناموفق این رژیم برای میانجی‌گری مصر برای جلوگیری از ورود حماس به این درگیری شکست خورد و حال باید آماده رویارویی با «نیروی یکپارچه مقاومت» در سراسر فلسطین اشغالی باشد. نبرد «سیف القدس» ثابت کرد که نه تنها موشک‌ها و پهپاد‌های مقاومت بلکه شهروندان فلسطینی و اعراب ساکن سرزمین‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ نیز آماده رویارویی با دشمن صهیونیستی‌اند. رژیم صهیونیستی آغاز گر جنگ بوده و حال باید تاوان آن را بپردازد.

منبع: مهر

انتهای پیام/ ۹۱۱