منظومه حماسه (۶)؛

گشته عاشورا مکرّر امشبی

به‌منظور ارائه هر چه‌بهتر خاطرات دفاع مقدس، حجت‌الاسلام «عزیزی» از پیشکسوتان خراسانی جهاد و مقاومت خاطرات خود را از آن دوران پرافتخار به زبان شعر بیان کرده که تاکنون یک هزار و ۵۰۰ بیت سروده است.
کد خبر: ۵۴۲۷۴۶
تاریخ انتشار: ۰۹ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۰:۴۴ - 31August 2022

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، حجت‌الاسلام «محمدتقی عزیزی» دیده‌بان ادوات لشکر پنج نصر و پیشکسوت دفاع مقدس با توجه به فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر اینکه برای ماندگاری یک اثر آن را با زبان هنر ارائه کنید لذا خاطرات خود را از دوران دفاع مقدس به زبان شعر بیان کرده و تاکنون یک‌هزار و ۵۰۰ بیت را سروده است.

حجت‌الاسلام عزیزی در بخش ششم «منظومه حماسه»، سخنان عاشقانه شهید حسین پاک‌نهاد ( افلاطون ) با دیده‌بانان و پاسخ عارفانه دیده‌بانان را در شب عاشورایی قبل از آغاز عملیات خیبر که در چادر دیده‌بانی پادگان ظفر در ایلام صورت گرفته به زبان شعار بیان کرده که در ادامه می‌خوانید.

کار اینک شد مهیّا دیده‌بان                  

اندکی کن استراحت قهرمان

روزها این یادگیری‌ها مدام                       

نقش بست در حافظه‌ها، هر کدام

کم‌کمک بویی رسید اندر مشام                  

از عملیّات، بویی خوش مرام

یک شبی آمد، شبی پر از صفا                    

یک شبی روشن، پر از نور خدا  

یک شبی عرفانی و از عشق پر                   

پر ز لؤلؤها و مرجان‌ها و دُر  

یک شبی با عطر لاله‌های عشق                

پر ز اشک و پر ز ناله‌های عشق

گوئی عاشورا شده آن شب به پا                

یک فضا عطر مناجات و دعا 

در میان چادری در پادگان                        

دیده‌بانان جمع گشته آن زمان

کرد افلاطون دیده‌بانان را چو جمع            

دوستان پروانه، ایشان همچو شمع 

ابتدا شد روضه‌خوانی، بعد از آن                  

گریه و ناله به پا شد آن زمان

گفت افلاطون چنین: یاران من                 

ای عزیزان، دیده‌بانان، جان من    

گشته عاشورا مکرّر امشبی؟                     

این قدر هستید در تاب و تبی؟ 

کار پیش روست، کاری بس بزرگ            

یک عملیّات سخت و هم سترگ

هر که دارد این گمان کآسان بود              

بازگشتی یا مگر از آن بود

این شب تاریک باشد بهرشان                  

پوششی تا بازگردد این زمان  

ای شما ای عاشقان بی‌ریا                     

ای شما عارف به ایمان و خدا

ای شما رزمندگان راه عشق                   

ای شما ستارگان و ماه عشق 

ای شما بگذشتگان از مال و جان             

ای شما ایثارگرهای زمان 

ای شما عابدترین بندگان                      

ای شما عارف‌ترین عارفان

ای شما ای خوب‌ها، ای ناب‌ها              

بهترین در خُلق و در آداب‌ها

هر که خواهد تا ز جمع ما رود               

می‌تواند مانده از این ره شود  

بُغض‌ها ترکید آن شب ناگهان             

گریه‌ها سر داده شد از عمق جان

روی‌ها از اشک‌ها چون شسته شد        

با زبان بی‌زبانی گفته شد  

ما مگر نامرد هستیم ای عزیز                

ای شما استاد و ما شاگرد نیز  

ای تو فرمانده، بده فرمان خود                

ما فدا کرده تن و هم جان خود

ما بسیجی‌ها، فداکاران عشق               

بوده سرباز ره ایمان و عشق                      

جان ما بادا فدا بهر امام                       

حرف ما باشد همین و والسّلام

بوده ما تا پای جان با تو رفیق               

بوده ما در عاشقی یاری شفیق  

بعد از آن ابراز عشق و عاشقی                   

مظهر مهر و صفا و صادقی

گشته آماده همه از بهر رزم                  

عزم خود را کرده در این راه جزم

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار