به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، «کریم اندرآبی» فرمانده گردان روح الله از لشکر ۵ نصر در دهم آذر ۱۳۳۳ در نیشابور چشم به جهان گشود.
دوره ابتدایی را در نیشابور گذراند. دوره راهنمایی را در مدرسه کمال‌الملک همان جا به پایان رساند. تا اول دبیرستان بیشتر درس نخواند، چون می‌گفت: «این رژیم طاغوتی است.» به همین خاطر به درس ادامه نداد و به روستا بازگشت و به کار کشاورزی مشغول شد تا اینکه به سربازی رفت.
در دوران سربازی دوست نداشت تحت امر گروهبان یا فرمانده‌ای باشد. در اواسط خدمت سربازی در اوج خفقان، پیام حضرت امام خمینی (ره) را شنید و عزم خود را جزم کرد و به‌عنوان مخالفت با رژیم طاغوت از سربازخانه فرار کرد. با شروع انقلاب به صورت فعال در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت داشت.
کریم اندرآبی در هفده سالگی ازدواج کرد که مدت زندگی مشترک آن‌ها پنج سال بود و ثمره این ازدواج یک پسر به نام یوشع است که در ۲۴ دی ۱۳۵۹ به دنیا آمد. شهید اندرآبی به همسرش توصیه می‌کرد: «دوست دارم فرزندم را حسین‌وار تربیت کنی. راه امام را ادامه دهید. امام را تنها نگذارید. در شهادت من اشک نریزی. گوشه‌گیر نباشی. فرزندم کمبود پدر را احساس نکند. برای او هم پدر باشی و هم مادر.»
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سپاه شد و تا زمان شهادت در این نهاد مقدس ماند. با شروع جنگ تحمیلی، به فرمان امام خمینی (ره) برای حفظ و حراست از ارزش‌های اسلامی و برای دفاع از دین و جلب رضای الهی به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت. انگیزه او از رفتن به جبهه، خدمت به اسلام و مسلمین، ادای وظیفه و گسترش اسلام در سراسر جهان بود.
شهید اندرآبی به‌واسطه شجاعت‌هایی که از خود نشان داده بود «شیر خوزستان» لقب گرفته بود و به دلیل مدیریتی که داشت فرماندهی سپاه نیشابور به او پیشنهاد شد اما نپذیرفت او می‌گفت: «به جبهه می‌روم تا زمانی که یا به شهادت برسم یا پیروز شویم.»
این فرمانده دلاور خراسانی معتقد بود که امام خمینی (ره) رهبر تمامی مسلمانان جهان است. او انقلاب اسلامی را زمینه‌ساز ظهور حضرت مهدی (عج) و جنگ را جنگ کفر جهانی در برابر اسلام و قرآن می‌دانست.
اوایل جنگ او را به کردستان اعزام کردند که به‌همراه جمعی از همرمزمان خود توسط منافقین و دموکرات‌ها محاصره شدند و سه روز بدون غذا جنگیدند که این استقامت، ضد انقلاب‌ها را مأیوس کرد و عاقبت محاصره شکسته شد. در آن درگیری، اندرابی از ناحیه دست مجروح شد و با وجود مجروحیت دوباره به منطقه بازگشت.
«ابوالفضل فروغی‌راد» همرزم شهید می‌گوید: در عملیات میمک به شکم شهید اندرآبی تیر خورد. در شرایطی بود که نمی‌توانست راه برود، ولی طوری عمل کرد که نیروها متوجه نشدند. نیروها را به جلو هدایت کرد که به راه خود ادامه دهند. بعد او را به بیمارستان منتقل می‌کنند که در راه به شهادت می‌رسد.
کریم اندرابی در ۲۸ مهر ۱۳۶۳ در عملیات عاشورا در منطقه میمک بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش پس از تشییع در بهشت فضل نیشابور به خاک سپرده شد.
فرازهایی از وصیت‌نامه پاسدار شهید کریم اندرآبی
چیزی ندارم بگویم، ولی سفارش کوتاه به خانواده عزیز، همسر مهربانم، فرزند مهربان و عزیزم، برادران با غیرت و خواهران عزیزم، از شما تقاضا دارم که صبر و استقامت را پیشه کنید و از شما می‌خواهم از من راضی باشید. مخصوصا پدر مهربان و همسر عزیزم که من شما را زیاد زحمت دادم.
شما پدر و خانواده عزیز و همسر مهربانم می‌خواهم که امام را تنها نگذارید که تنها گذاشتن امام، تنها گذاشتن اسلام عزیز و امام حسین (ع) است. همسر مهربانم، می‌خواهم که صبر کنید که صبر در راه خدا اجر زیاد دارد و از شما تقاضا دارم که فرزندم را حسین‌وار تربیت کنی و خودتان چون زینب (س) باشید.
امیدوارم که همگی از من راضی باشید. باز هم می‌گویم اسلام را رها نکنید که همه چیز در اسلام نهفته است.
خانواده عزیز و مهربانم، از شما می‌خواهم که از من راضی باشید، چون اگر راضی نباشید، شهادت ما شهادت نقص‌دار می‌باشد. صبر و استقامت کنید، همچون امام زین‌العابدین (ع) و زینب کبری (س).
انتهای پیام/
