به گزارش خبرنگار دفاعپرس از مشهد، جهادگر خراسانی «محمدرضا رحمانی ایوری» در سال ۱۳۳۵ در روستای ایور از توابع کوهسرخ شهرستان کاشمر دیده به جهان گشود.
محمدرضا در سن شش سالگی قرآن را نزد مادر آموخت، تحصیلات ابتدایی را در روستای خود سپری کرد و برای گذراندن دوره راهنمایی به مدرسه ریوش رفت این روستا در ۱۲ کیلومتری روستای ایور قرار داشت. جهت ادامه تحصیل در مقطع متوسطه به شهر کاشمر رفت. ایام تعطیلات را به کار بنایی اشتغال داشت تا بتواند کمک هزینه تحصیل خود را تأمین کند.
شهید رحمانی ایوری با اوجگیری انقلاب اسلامی در توزیع اطلاعیهها و نوارهای امام خمینی (ره) تلاش مضاعفی داشت و در برپایی راهپیمائیها جزو عوامل موثر بود.
وی با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل جهاد سازندگی، بهعنوان نیروی رسمی وارد این نهاد مقدس شد و به فعالیت در جهت خدمت به روستائیان و رفع محرومیت پرداخت.
این جهادگر خراسانی با شروع جنگ تحمیلی، فنون نظامی را فرا گرفت و در سال ۱۳۶۰ به همراه تعدادی از جهادگران شهرستان کاشمر از طریق بسیج به منطقه سوسنگرد اعزام شد.
محمدرضا در مدت حضورش در جبهه در قسمت مهندسی - رزمی و تبلیغات شرکت فعال داشت. وی در این مدت به بیماری سختی مبتلا شد که پزشک معالج استراحت را لازمه درمان وی دانست اما او با همان حال به خط مقدم رفت و در ساخت سنگر و احداث زاغه مشغول شد.
در همین زمان حسن ابراهیمی ترشیزی یکی از دوستان شهید رحمای ایوری در منطقه دهلاویه به شهادت رسید لذا به وی مأموریت داده شد به اتفاق برادر کوچکتر شهید ابراهیمی پیکر او را به شهرستان کاشمر منتقل کنند، به همین منظور از طریق فرودگاه اهواز و بوسیله هواپیمای سی ۱۳۰ به همراه تعدادی از فرماندهان ارشد ارتش و سپاه از جمله ولیالله فلاحی، جواد فکوری، یوسف کلاهدوز، سید محمد جهانآرا و سید موسی نامجو عازم تهران شدند که این هواپیما در هفتم مهر ۱۳۶۰ بر اثر نقص فنی در منطقه کهریزک دچار سانحه شد و این جهادگر خراسانی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر این شهید جهادگر به همراه شهدای حادثه سقوط هواپیما در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/