گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس - ولی منصوریان؛ همانطور که پیشبینی میشد، پس از تهدید و فشار و ارعاب هنرمندان برای تحریم جشنواره چهل و یکم فیلم فجر، پس از آنکه تحریم جشنواره با شکست روبرو شد، حال مسیر تخریب هنرمندان حاضر در جشنواره از سوی جریان استبدادی مدعی آزادی و دموکراسی در پیش گرفته شده است.
تازهترین قربانی این دوگانه آزادیخواهان دیکتاتور، رسول صدرعاملی تهیهکننده فیلم «جنگل پرتقال» است. چه آثار و موضعگیریهای صدرعاملی را دوست داشته باشیم و چه نداشته باشیم، واقعیت این است که این فیلمساز صاحب سبک و با سابقه، وزنه قابل توجهی در سینمای پس از انقلاب به حساب میآید.
آنچه ثابت شده، اهمیت سینما برای صدرعاملی و همنسلان او است. از روزنامهنگاری تا کارگردانی و تهیهکنندگی سینما سوابق صدرعاملی است تا نشان دهد با هنر بیگانه نیست.
پس وقتی او در جشنواره شرکت میکند، بحث عادیسازی و واژگان این چنینی مد شده در آنارشیسم رسانهای کنونی مطرح نیست، بلکه احترام به سینما و مخاطبان آن در جشنواره و از همه مهمتر حفظ سینما پس از سه سال رکود کرونایی و اعتراضی اهمیت دارد.
کما اینکه صدرعاملی از فعالان صنفی در خانه سینما بعنوان عضو هیات مدیره نهاد صنفی سینمای ایران است و این نیز نشان میدهد سینما در زوایای مختلف آن برای او اهمیت دارد.
تکلیف حمله کنندگان خارجنشین که مشخص است، اما در داخل کشور و بخصوص سینما و رسانه نمیتوان سر شاخه نشست و بن برید!
انتهای پیام/ ۱۲۱