گروه استان‌های دفاع‌پرس - «ابوالقاسم محمدزاده» پیشکسوت دفاع مقدس؛ خورشید که غروب می‌کند ذکر ربنا و دعای افطار به وجدم می‌آورد و از اینکه یک روز روزه‌داری را به آخر برده‌ام لبخند رضایت بر لبم می‌نشاند، «ولا تجعلنی ناسیا لذکرک فیما اولیتنی» خدایا نگذار که یاد تو را از یاد ببرم و نعمت تو را فراموش کنم (فراز هشتم دعای ۲۱ صحیفه سجادیه) خدایا از تو می‌خواهم که مرا از خودم نومید مگردانی و نخواهی در رنج غفلت بسر برم.
شب می‌شود و چون روزه گشوده‌ام و شکرانه نعمت، روی به درگاه بی‌نیاز می‌آورم و در ذکر نمازم از درگاه بی‌نیاز می‌خواهم چنان کند که نفس مرا به سوی اطاعت از خودش وا دارد و بتوانم در هر نَفَس و در هر دم و باز دمی جز او بر زبان نیاورم و در این ایام که لطف خداوندی‌اش شامل بندگان شده «و فرغ قلبی لمحبتک، و اشغله بذکرک» (فراز دهم دعای ۲۱ صحیفه سجادیه) قلب مرا از محبت غیر خودش تهی نموده و مرا به ذکر خودش مشغول نماید که هر اشتغالی بجز او جز گمراهی و دوری از مسیر الی‌الله نیست.
پس؛ پروردگارا! به حق محمد و آل محمد این لیاقت و این عبادت در شب‌های رمضان را از من نگیر و مرا وادار به عملی نما که باعث خوشحالی تو و سبب قرب به شما می‌گردد.
خداوندا تو به هر چیزی توانایی و از تو می‌خواهم که طعم و لذت عبادت و بندگی را در این شب‌ها و سایر شب‌هایی که فرا رویم قرار می‌دهی از من دریغ نفرما که خواسته من برای تو آسان است.
انتهای پیام/
