گروه استان‌های دفاع‌پرس‌ـ «علی‌اصغر زینلی» آزاده دفاع مقدس؛ دوره آزادگان عزیز بخیر و خوشی و سلامتی در ۲۶ مرداد ماه ۱۳۶۹ به آغوش وطن بازگشتند و موجی از شادی و شعف، کشور را در بر گرفت و در هر کوی و برزنی جمعیتی، عزیزی را بر دوش محبت و عشق خود گرفته تا منزلش همراهی می‌کردند.
خوشحالی در نگاه جمعیت چه مرد و چه زن، چه کوچک و چه بزرگ موج می‌زد و عده‌ای هم پهنای صورتشان از اشک شوق پر شده بود تا جبران کنند اشک‌های ماتم و دلتنگی سال‌هایی را که در فراق عزیزانشان گریستند و دلتنگی‌هایشان را به درگاه حق بردند.
اما این همه ماجرا نبود و بازگشت آزادگان عزیز در کنار همه شور و نشاطی که برای کشور به ارمغان آورد روی دیگری هم داشت که از نگاه تیزبین جامعه مخفی نماند.
آن روزها که آزادگان گروه‌گروه در حال بازگشت به وطن بودند مادرانی بودند که عکس فرزندان خود را در آغوش گرفته و در مسیر بازگشت آزادگان به هر یک از آن‌ها که می‌رسیدند نشان می‌دادند تا بوی پیراهن یوسفشان را از کسانی که از اسارت باز گشته بودند استشمام نمایند. مادرانی که تمام امید و آرزوی خود را یکجا به میدان آورده بودند تا نشانی از عزیزشان بیابند.
شاید این مادران برای تسلای دل خود و برای درج در تاریخ، خالق چنین صحنه‌هایی شده بودند تا به جامعه و آیندگان این واقعیت را تفهیم نمایند که همه ما وامدار و بدهکار کسانی هستیم که با مدال پر افتخار «شهید غریب اسارت» به آسمان پرواز کردند.
در سالگرد ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، یاد و خاطره شهدای غریب اسارت را گرامی می‌داریم.
انتهای پیام/
