گروه استانهای دفاعپرس ـ «ملیحه غیور» رئیس دفتر حفظ آثار و نشر ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس استان خراسان رضوی؛ در طول تاریخ غالباً حرکت اسطورهها و شجاعان به سمت روایتهای رنج و مصیبت رفته است. بهعنوان مثال آنچه از واقعه عاشورا و حرکت جهادی امام حسین علیهالسلام و اهل بیتشان روایت میشود روضهخوانی و بیان رنج و مصیبتی است که بر ایشان وارد شده و اهداف و مدیریت بینظیر امام تا حدود زیادی نادیده انگاشته و اغلب به ذکر مصیبت اکتفا شده است.
اگر از مردم عادی و حتی جامعه نخبگانی پرسش شود اهداف و ابعاد کربلا چه بوده است برای ۱۰ دقیقه صحبت و تبیین ندارند اما از طرفی میتوانند ساعتها روضه وداع حضرت زینب سلام الله علیها و گودال قتلگاه، قساوت حرمله و مظلومیت علیاصغر را بخوانند. اینگونه است که اهداف اندیشمندان، بزرگان و اسطورهها به تدریج در تاریخ دفن میشود. مظلومیت با روشهای مختلف روضهخوانی و جگرسوز و اشکبار دستبهدست میشود و این ظلمی بزرگتر از آن فاجعه و واقعهای است که بر آنها رخ داده است. در تایید این مطلب امام خامنهای مدظله العالی در فرمایشات خود فرمودند «به نظر من هر کس راجع به غزه صحبت میکند باید راجع به صبر مردم اقتدار مردم و اقتدار رزمندگان غزه حرف بزند و الا ظلم شده به اینها».
این روزها وضعیت غزه هم کمکم به سمت غصه و ناله میرود رسانهها در حال ذکر مصیبت زخمیها کودکان و خانوادههای متلاشی شده هستند مدام و بدون وقفه فاجعههای جدید رصد و اطلاعرسانی میشود؛ مطلقاً از گفتمان رسانهها نحوه مدیریت جبهه مقاومت و مردم غزه صدایی شنیده نمیشود در این بین کسی نمیپرسد از ۱۶ مهر به بعد (۸ اکتبر) ابتکار جدید حماس چه بوده است؟ چرا کلیپی از طعنه و غر زدن مردم غزه وجود ندارد؟ چرا هیچ پیام ناهمگون و متعارضی از مقامات نشنیدهایم؟ چگونه سخنگوی حماس در مصاحبههای تصویری و پیامهایش اینقدر مسلط و صبور است؟ چطور مردمشان را اینگونه همراه و قوی تربیت کردهاند؟ چگونه اینقدر سلحشور هستند؟ ما مردممان را برای شرایط مشابه (نعوذ بالله) آماده کردهایم؟ و صدها سوال دیگر که نه تنها این سوالات ذهن را به چالش میکشد بلکه پاسخ به این سوالات راهگشای مدیران است که با اهداف، افکار و برنامههای جهادی آشنا شوند.
روزی وجب به وجب غزه دوباره ساخته میشود اما صدای سیلی محکمی که در ۷ اکتبر بر گوش اسرائیل نواخته شد در تاریخ ثبت خواهد شد و بعد از آن سیمای واقعی اسرائیل غاصب بر جهانیان روشن میشود که البته این وعده الهی، حق است: «رِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلّا بِحَبْلٍ مِنَ اللهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَ بائوُا بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذالِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللهِ وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذالِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ» (۱۱۲ آل عمران)
هرجا يافت شوند، مهر ذلّت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، [و تجديد نظر در روشِ ناپسند خود]، يا با ارتباط به مردم [و وابستگى به اين و آن]؛ و به خشم خدا، گرفتار شدهاند؛ و مُهر بيچارگى بر آنها زده شده؛ چراكه آنهابه آيات خدا، كفر مىورزيدند و پيامبران را به ناحق مىکشتند. اين به خاطر آن بود كه نافرمانىكردند؛ و [به حقوق ديگران]، تجاوز مىنمودند.
انتهای پیام/