گروه استان‌های دفاع‌پرس- حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین «سید محمدحسین دعائی» فعال فرهنگی؛ تلاش برای تأمین رفاه مادی مردم، قطعا یکی از مهم‌ترین وظائف حاکمیت دینی است. اما اگر این رفاه، با رشد معنوی همراه نبوده و توسعۀ دلبستگی‌های مادی و دنیازدگی را به همراه داشته باشد، جدای از آن‌که انسان را از رسیدن به کمال الهی خود بازمی‌دارد، می‌تواند جامعه اسلامی را نیز در نبرد با قدرت‌های زورمند و زورگو زمین‌گیر کند. چون جامعه‌ای که نتواند در مواجهه با فشار دشمن، از دنیا، راحتی‌های دنیا و لذت‌های دنیا دل بکند، حتما تن به ذلت داده و شکست خواهد خورد.
به همین دلیل، اسلام عزیز ـ به‌عنوانی دینی که ضامن سعادت دنیا و آخرت در دو مقیاس فردی و جمعی است ـ جدای از دستورات عمومی خود، کوشیده است تا با تعریف مجموعه‌ای از برنامه‌ها در خصوص ماه مبارک رمضان ـ مثل «روزه» ـ روحیۀ عبور از دنیا را در پیروان خود نهادینه کند؛ همان روحیه‌ای که امام خمینی قدس (ره) در بیانات خویش، از آن با عنوان رمز موفقیتِ انقلاب اسلامی در مقابل حملۀ نظامی یا تحریم اقتصادی یاد می‌کردند.
حال با این نگاه، می‌توان «غزه» را پیشگام امت اسلام در عبور از دنیا یا سبک زندگی رمضانی دانست و از همین زاویه، به تحلیل تاب‌آوری او در زیر سنگین‌ترین فشار‌های نظامی و اقتصادی پرداخت. چراکه آن‌چه را که قرار است ما فقط در ماه رمضان و به‌شکل بسیار محدود، تمرین کنیم، غزه روزهاست که با همه وجود و در همه ابعاد و به جدی‌ترین شکل ممکن، در صحنه واقعی زندگی می‌کند.
آری؛ این روز‌ها «غزه» سند حقانیت بسیاری از آموزه‌های اسلامی است. مثلا اگر کسی بپرسد: چرا باید روزه گرفت؟ باید غزه را به او نشان داد و گفت: روزه می‌گیریم تا مثل غزه باشیم: متشخص، تاب‌آور، شکست‌ناپذیر، دشمن‌شکن و سرافراز.
خلاصه آن‌که: امسال، در روزه‌داری، باید از «غزه» سرمشق گرفت.
انتهای پیام/
