گروه سیاسی دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز اربعین حسینی در دیدار جمعی از عزاداران دانشجو با اشاره به فلسفه قیام حضرت سیدالشهدا (ع) اشاره کردند که «کارزار بین جبهه حسینی و جبهه یزیدی تمام نشدنی است.»
از منظر ایشان این پیکار ابدی است و تنها ممکن است اشکال و ابعاد متفاوتی به خود بگیرد. باید توجه داشت که در تشخیص صف حسینی و یزیدی دچار تشکیک و اشتباه نشویم. تاریخ بلند پیکار حق و باطل و خیر و شر به روشنی گویای آن است که لشکریان حسینی و یزیدی در کدام سوی میدان ایستادهاند.
حقیقت آن است که جبهه خیر و شر هیچگاه خالی از نبرد نبوده و از تقابل هابیل و قابیل تا عاشورای حسینی که اوج جدال حق و باطل بوده ادامه داشته است. امام حسین (ع) با قیام جهانی خویش اثبات کردند تا وقتی سران کفر دست از شرارت برنداشته و با آتش افروزی خود اهل حق را در مقام استضعاف قرار میدهند، جبهه مقاومت نباید میدان را خالی بگذارند و پرچم حقطلبی باید برای همیشه در اهتزاز باشد. آنچه امام حسین (ع) در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری رقم زد، یعنی تقابل بدون شرط با جبهه یزیدی تا امروز ادامه دارد و نیز ادامه خواهد داشت.
قیام مقدس طوفانالاقصی در حقیقت تاسی از قیام سیدالشهدا (ع) است که امروز شاهد آن هستیم. اگر در زیارت عاشورا «انی سلم لمن سالمکم و حرب و لمن حاربکم» را میخوانیم ما را به جایی نمیرساند اگر نسبت جنگ غزه بیتفاوت باشیم. اگر امکان مبارزه رو در رو با رژیم یزیدی و اموی صهیونیسم را نداریم با ابزار رسانه و تسلیحات فرهنگی باید در این میدان حضور موثر داشته باشیم.
حضور در جبهه فرهنگی در حقیقت جامه عمل پوشاندن شعار «یا لیتنی کنت معکم» است که خطاب به شهدای کربلا فریاد میزنیم. حمایت از زنان و کودکان بیدفاع غزه و رزمندگان جبهه مقاومت میتواند ابعاد و اشکال مختلفی داشته باشد، از اصحاب رسانه تا مدیران فرهنگی و هنرمندان گرفته تا دیگر اقشار جامعه میتوانند جبهه حسینی را در طوفانالاقصی تقویت کنند و با حضور توام با بصیرت خود در تضعیف جبهه یزیدی بکوشند.
امام خامنهای در فرازی دیگر از بیاناتشان در جمع دانشجویان عزادار اربعین حسینی فرمودند: «حرب لمن حاربکم همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست، به معنای درست اندیشیدن و درست سخن گفتن، درست شناسایی کردن و دقیق به هدف زدن است. بدانید وظیفه چیست، بشناسید راهی را که باید بپیمایید، اگر اینجور فکر کردیم و اینجور شناسایی کردیم و اینجور همت کردیم ندگی معنا پیدا میکند.»
بسیار بودند از شیعیانی که نامههای دعوت برای امام حسین (ع) ارسال کردند، اما به دلیل کجاندیشی و نداشتن بصیرت در بزنگاه عاشورا امام خود را تنها گذاشتند و ناخواسته موجبات شهادت آن حضرت را فراهم کردند. آنچه مسلم است ما باید در بزنگاه امروز و در کربلای غزه سمت و سوی درست را تشخیص بدهیم و در کنار آن نیز به موقع عمل کنیم تا در جرگه توابینی که دیر دست به عمل زدند تا از امام حسین (ع) خوانخواهی کنند قرار نگیریم.
انتهای پیام/ 161