سخنگوی دولت: از نخبگان حمایت می‌کنیم

مهاجرانی با بیان اینکه دولت حمایت از نخبگان و سرآمدان را وظیفه خود می‌داند، گفت: حمایت‌های ویژه از نخبگان نیز از سوی معاونت عملی و فناوری رئیس جمهوری مشخص شده است.
کد خبر: ۷۰۷۵۲۴
تاریخ انتشار: ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۱۴:۲۴ - 22November 2024

به گزارش دفاع‌پرس از مازندران، «فاطمه مهاجرانی» سخنگوی دولت شب گذشته در حاشیه آئین نکوداشت «محمدعلی برزگر» بنیانگذار جهانی خانه‌های بهداشت که در آمل برگزار شد، با بیان اینکه حمایت از نخبگان و سرآمدان را دولت وظیفه خود می‌داند، اظهار داشت: حمایت‌های ویژه از نخبگان نیز از سوی معاونت عملی و فناوری رئیس جمهوری مشخص شده است.

سخنگوی دولت: دولت حمایت از نخبگان و سرآمدان را وظیفه خود می‌داند

وی با بیان اینکه حمایت‌های ویژه‌ای از برگزیدگان مسابقات بین المللی علمی و المپیاد‌های جهانی انجام می‌شود، از «برزگر» به عنوان پیشگام راه اندازی خانه‌های بهداشت یاد کرد.

مهاجرانی با بیان اینکه «محمدعلی برزگر» افتخار و غرور ملی ما است، ادامه داد: «برزگر» با این الگو‌های موفق ایرانی نمونه جهانی و سبب افتخار و فخر ایرانیان شده است.

«محمدعلی برزگر» متولد سال ۱۳۲۱ در آمل است. او مدرک پزشکی و کارشناس ارشد بهداشت عمومی را از دانشگاه تهران دریافت کرده و پس از آن مدتی را در دانشگاه نورث کارولینای آمریکا به تحصیل و تحقیق پرداخت و دوباره به دانشکده بهداشت دانشگاه تهران بازگشت.

وی نخستین خانه بهداشت را در ارومیه (منطقه چنقرالوی پل، روستای حیدرلوی بیگلر) در آبان‌ماه سال ۱۳۵۲ بنا و توسط معاون مدیرکل سازمان جهانی بهداشت و با حضور وزیر بهداشت وقت افتتاح شد و نخستین گروه بهورز‌های ایران را آموزش داد و برای فعالیت در خانه‌های بهداشت، استخدام کرد.

برزگر سال‌ها به‌عنوان رئیس بهداشت جهانی در کشور‌های یمن، مصر، پاکستان و سومالی خدمت کرد. وی در حوزه مسئولیتی نیز مدیر سازمان جهانی بهداشت در منطقه مدیترانه شرقی بود.

از دستاورد‌های برزگر می‌توان به بررسی وضعیت موجود طرح ارائه خدمات بهداشتی در سال ۱۳۴۹ دریافت که شکایات مردم از بیماری‌ها معمولاً به پنج مورد خلاصه می‌شد.

در تابستان اسهال و استفراغ، در زمستان ذات‌الریه، درد‌های عضلانی و استخوانی و در تمام سال، زخم‌های جلدی بیماران را آزار می‌داد و علت ۸۰ درصد مراجعه آنها به درمانگاه‌ها بود.

در آن مقطع زمانی ۷۰ هزار روستا در کشور وجود داشت و حدود ۷۰ درصد جمعیت در روستا‌ها زندگی می‌کردند، اما خدمات بهداشتی تنها در شهر‌ها خلاصه شده بود. اگر آنان دچار مشکل می‌شدند ناچار بودند کیلومتر‌ها مسیر را طی کنند تا بتوانند به مراکز درمانی مراجعه کنند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها