گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- فرشته حاجی زاده؛ امروز دنیا بیشتر از اینکه درگیر جنگ فیزیکی باشد با جنگ عقیده‌ها طرف است و کشور ایران به طور خاص و مهم با مقوله جنگ عقیده‌ها که در راس آنها موضوع حجاب و عفاف است باید مقابله کند.
حجاب زنان ایرانی از دیرباز مورد توجه دشمنان این مرز و بوم بوده است و مانند سنگری برای پیشبرد اهداف کشور عمل کرده اما دشمنان همواره برای مخدوش کردن این موضوع از این سنگر غافل نبوده و تمام توان خود را در همه زمینه ها به کار گرفتند و به دنبال ترویج مفاسد از هر طریق در جامعه هستند که دولتمردان و سیاسیون و فرهنگیان در جامعه نباید از این موضوع غفلت کنند.
ما به دلایلی روشن و مشخص در این سال‌ها نتوانستیم یک قانون واحد و مشترک و راهبردی در مورد مقوله عفاف و حجاب داشته باشیم و همواره دستگاه های مختلف را در این زمینه به کم کاری و مقصر بودن متهم کردیم اما در جبهه مقابل ما که اعم از منافقین و سلطنت‌طلبان و دیگر دشمنان به دلیل داشتن یک هدف واحد و مشترک در بعضی از زمینه ها نفوذ کرده و موفق بوده‌اند، ما برنامه منسجم و وحدت کلمه نداشتیم به همین دلیل بحث لایحه عفاف و حجاب مطرح شد که با کش و قوس های فراوان و گفتگوها و بررسی منظم و منسجم در نهایت تصویب گردید و به یک قانون تبدیل شده است.
لایحه عفاف و حجاب یک لایحه و قانون کامل با در نظر گرفتن حق همه مردم ایران است که قطعا رسانه ها باید روایت درستی از این قانون را به گوش مردم برسانند تا جامعه دچار دو قطبی و چند نظری نشود و با توجه به اینکه جنگ حاضر جنگ عقیده‌ها و روایت هاست نباید در این حوزه دیر اقدام شود و روایات نادرست و ناقصی آز آن شنیده شود که مردم را دچار سردرگمی کند.
ترویج فرهنگ عفاف و حجاب قطعا حمایت از خانواده‌ها را در پی دارد و برخورد ما با برهنگی و بی حجابی باید هوشمندانه باشد و اجازه نفوذ به دشمنان داده نشود و این نکته شرعی و قانونی را فراموش نکنیم که برهنگی و بی بند و باری هر جایی شیوع داشته است موجب از بین رفتن خانواده شده است.
لایحه عفاف و حجاب بسیار دقیق نوشته شده و جلوی هر گونه برخورد سلبی را گرفته است و درعمده مطالبش موضوعات فرهنگی برای سازمان‌های مختلف و برنامه های آنها در این زمینه دیده شده است و توجه ویژه به جنبه‌های فرهنگی و اقتصادی به صورت غیر توصیه‌ای بوده و دستگاه‌ها را موظف کرده است که برنامه اثربخشی در این زمینه ارائه دهند، واگر دستگاهی وظیفه‌اش را انجام ندهد ممکن است مدیر آن شش ماه منفصل از خدمت شود.
مثلا در بخشی از قانون آمده است که اگر بخش خصوصی وارد تولیدات فرهنگی مانند فیلم و سریال شد هزینه‌هایش جزو مالیات او حساب شود. این کمک می‌کند که سالیانه ده‌ها فیلم در عرصه حجاب ساخته شود و هنرمندان هم وارد عرصه شوند.
یا به طور مشخص عنوان شده است که در برخورد سلبی باید با عوامل اصلی برخورد شود. نباید صرفاً با دختری که با لباس نامناسب تردد می‌کند برخورد کنیم اما به کسی که این لباس را می‌فروشد یا به کشور وارد می‌کند یا طراحی می‌کند برخوردی نشود. از طرفی مدیران، کارمندان، سلبریتی‌ها، آقازاده‌ها و ترویج کنندگان بد پوششی باید مخاطب برخوردهای ما باشند، و موضوع قابل توجه نیز این است که در این قانون هر چه در مورد فضای حقیقی داریم در مورد فضای مجازی هم صادق است و فرقی بین عابر پیاده و همان فرد در فضای مجازی نیست.
و امیدواریم که با برنامه ریزی نهادهای نظامی و حکومتی و دولتی و همکاری هوشمندانه مردم در این حوزه یک تعریف و قانون منسجم و کامل به دور از هر گونه سلیقه گرایی برسیم.
انتهای پیام/ 801
