به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، مرحوم آیت‌الله «احمد مجتهدی تهرانی» از علمای بزرگ اخلاق و حدیث بود که جلسات وعظ وی به دلیل سادگی بیان و گفتار همواره مورد استقبال عموم مردم بود و همه مخاطبان می‌توانستند از آن بهره بگیرند. با وجودی که این عالم ربانی از عبارات ثقیل و سنگین حوزوی عاری بود، اما از غنای بالایی برخوردار بود چنان که عمیق‌ترین معانی را چنان بیان می‌کرد که هنوز حاوی نکات ارزشمندی است.
به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان شرح دعای هر روز ماه مبارک آیت‌الله مجتهدی تهرانی منتشر می‌شود که قسمت بیست‌وششم آن را در ادامه می‌خوانید.
ترس از نپذیرفتن اعمال
آدم زحمت می‌کشد و روزه می‌گیرد، گرسنه و تشنه می‌شود؛ اما غذا و آب نمی‌خورد و کم‌خوابی ماه رمضان را تحمل می‌کند و اگر خدا تلاش‌های ما را قبول نکند، کاری از ما ساخته نیست. اگر زحمتی و رنجی کشیده شود و حاصلی در پی نداشته باشد، اتفاق ناگواری افتاده است. ما باید غصه بخوریم که نکند اعمال ما را آفت بزند. مثلاً یک غیبت می‌تواند تمام زحمات ما را هدر دهد. اگر غیبت کنید چهل روز اعمال خوب شما در نامه اعمال شخص غیبت شونده نوشته می‌شود و اگر عمل خوبی نداشته باشید، گناهان آن شخص در نامه اعمال شما نوشته می‌شود.
باید به خودمان بپردازیم و ببینیم که خودمان چه‌کار کرده‌ایم؛ آیا ما هیچ عیبی نداریم؟ گل بی‌عیب خداست و ممکن نیست که ما عیب نداشته باشیم. در روایت آمده که «چه می‌شود انسان را، یک خار کوچک را در چشم رفیقش می‌بیند؛ اما شاخه‌ای که در چشم خودش رفته را نمی‌بیند.»
در دعای روز بیست و ششم ماه رمضان از خدا می‌خواهیم تا گناهان ما را بیامرزد و اعمالمان را قبول کند! از خدا می‌خواهیم تا گناهانی که پیش از ماه رمضان انجام داده‌ایم را ببخشد؛ چون ماه رمضان، فصل درآمد معنوی و کسب ثواب است، حتی خوابیدن و نفس‌کشیدن در این ماه عبادت محسوب می‌شود.
خدا همه چیز را می‌شنود. اگر آهسته هر حرف بزنیم خدا باز هم می‌شنود. حضرت موسی (ع) به خدا گفت که خدایا، اگر نزدیکی من آهسته صحبت کنم و اگر دوری بلند صحبت کنم؛ خدا فرمود: «من همنشین کسی هستم که یاد من باشد.» خدا شنواترین است؛ پس می‌گوییم،ای خدایی که از همه شنوایان شنواتری، این دعا‌ها را دربارۀ ما مستجاب کن.
انتهای پیام/ 161
