به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، آیین مروری بر کتاب «خاطره‌نویسی در زیست‌بوم دفاع مقدس» عصر امروز (چهارشنبه) در غرفه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت در نمایشگاه کتاب برگزار شد.
«محسن شاه‌رضایی» پژوهشگر دفاع مقدس در ابتدای این نشست اظهار داشت: این کتاب حاصل صحبت‌های ۱۰_۱۲ استاد در ۱۰_۱۲ استان به‌علاوه تکمله است که به‌عنوان کار جمعی موفق از آن یاد می‌شود؛ البته معنی آن این نیست که نقایص ندارد.
در ادامه «معصومه رامهرمزی» پژوهشگر با اشاره به اینکه این کتاب با رویکرد آموزشی نوشته شده است، گفت: آموزش، تسهیل‌گری در یادگیری است و این امر در کشور‌های پیشرفته به‌عنوان یک اصل مهم محسوب می‌شود. این سرمایه‌گذاری جواب می‌دهد و موجب تغییر به‌سمت بهتر شدن می‌شود.
وی افزود: یکی از روش‌های آموزش، بحث در پژوهش بوده که این کتاب طبق آن تنظیم شده است. پشت این کتاب یک دنیا فکر قرار دارد و روش یادگیری مورد بحث و پژوهش قرار گرفته است.
در ادامه «مرتضی قاضی» پژوهشگر ادبی گفت: من در جریان و تلاش ارزشمندی که در طول ۱۰ سال انجام شد، در یکی از جلسات آن شرکت داشتم و مباحث آموزشی که در این جلسات ارائه می‌شد، غنیمت بود.
قاضی گفت: من کارگاه تدوین خود را تبدیل به مقاله کردم و چیز‌هایی که شفاهی می‌گفتم را به‌صورت کتبی می‌نوشتم. مقاله «گونه‌های مستندنگاری» یکی از مقالاتی بود که من نوشتم.
در ادامه «جواد کامور بخشایش» اظهار داشت: این کتاب کارنامه ۱۰_۱۲ ساله شورای خاطره بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت با مشارکت معصومه رامهرمزی، محسن شاه‌رضایی، مسعود امیرخانی، نظرلو، گلعلی بابایی، حمید حسام و فروغی بود. دغدغه آموزش از چندین سال پیش آغاز و منتج به برگزاری جلسات کارگاهی در استان‌ها شد.
وی با اشاره نظام‌مندی آموزش افزود: گاهی اوقات مجموعه نقد‌هایی روی کتاب‌ها انجام می‌دهیم، اما بعد از بررسی متوجه می‌شویم که بسیاری از آنها بر پایه نظریه نقد علمی نیستند.
رامهرمزی در ادامه گفت: آموزش نیاز به نظامنامه دارد و بدون آن نمی‌توان کار آموزشی انجام داد. یکی از اشکالات کتاب «خاطره‌نویسی در زیست‌بوم دفاع مقدس» این است که هنوز به درس‌گفتار تبدیل نشده است!
وی افزود: ما نیازمند نظامنامه آموزشی هستیم و این امر در مرکزی اتفاقی می‌افتد که این کار وظیفه اوست.
رامهرمزی در مورد اندیشکده پایداری اظهار داشت: وظیفه اندیشکده پایداری آموزش نویسندگان نوقلم و پرورش اساتید نوقلم است. اختلاف نظر‌ها ترسناک نیستند، اما باید در یک جا ساماندهی شوند.
این پژوهشگر ادبی گفت: ادبیات دفاع مقدس از ابتدا فضای تجربی و مردمی بوده است، اما امروز باید به‌سمت علمی شدن و نظریه‌پردازی درست پیش برود. باید حلقه‌ای میان نظریه و میدان وجود داشته باشد. اگر بتوانیم فاصله میان نظریه و میدان را برداریم و چیزی که می‌خواهیم بگوییم را تسهیل و روان بگوییم، موفق می‌شویم.
در ادامه کامور بخشایش اظهار داشت: روایت‌ها زندگی ما را می‌سازند و ما با روایت چیزی را کشف می‌کنیم. به همین خاطر روایت، جزء جدایی‌ناپذیر زندگی ماست و باید برای روایت درست برنامه داشته باشیم. هرچقدر پژوهشکده‌ها از مراکز دانشجویی فاصله بگیرند، مراکز دانشجویی هم از پژوهشکده‌ها فاصله می‌گیرند.
پس از آن «مرتضی قاضی» پژوهشگر دفاع مقدس گفت: ما در وضعیت خاصی قرار داریم و آن هم این است که کشور ما در بحران‌های مختلفی قرار دارد. حجم اتفاقاتی که برای مردم ایران می‌افتند، آنقدر زیاد است و سوژه‌های زیادی وجود دارد که ما را دچار سردرگمی می‌کنند.
وی افزود: اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند که تولیدات دفاع مقدس باید صد برابر شود، نماد کثرت است! مهم‌ترین دغدغه‌ای که با آن روبه‌رو هستیم، این است که حجم اتفاقات و سوژه‌هایی که باید روایت شوند، بسیارند، اما هنوز آموزش کافی و افرادی که اینها را باید به‌درستی منتقل کنند، نداریم.
قاضی گفت: ما باید ادبیات دفاع مقدس را به مسئله روز پیوند بدهیم. مهم‌ترین مسئله بحث کیفیت است.
کامور بخشایش در ادامه اظهار داشت: ادبیات دفاع مقدس، چیزی جدای از ادبیات معاصر متفاوت نیست و فقط موضوع آن متفاوت است.
انتهای پیام/ ۱۱۸
