به گزارش گروه فرهنگ دفاع‌پرس، میدان هفتم تیر تهران میزبان آیین گشایش یادمان «بچه‌های آسمان» شد؛ یادمانی که به‌قصد گرامیداشت شهدای مظلوم حملات اخیر رژیم صهیونیستی و ثبت روایت مقاومت در قابی ماندگار از هنر، انسانیت و تاریخ طراحی شده است.
این مراسم با حضور خانواده‌های معزز شهدا، مسئولان شهری، هنرمندان و مردم پایتخت برگزار شد و به صحنه‌ای باشکوه از ادای احترام ملی و تجدید عهد با حقیقت بدل شد.
میدان هفتم تیر تهران در جمعه شب به نقطه تلاقی اشک، افتخار و آگاهی بدل شد. یادمان «بچه‌های آسمان» با هدف زنده نگاه داشتن یاد شهدای مظلوم حملات اخیر رژیم صهیونیستی و بازتاب جنایات علیه مردم بی‌دفاع ایران در حضور خانواده‌های شهدا، مدیران ارشد شهری، اعضای شورای اسلامی شهر تهران، هنرمندان، خبرنگاران و مردم شریف پایتخت افتتاح شد.
روایت در اشیاء، تصویر در اشک‌ها
در فضای آیینی مراسم، خانواده‌های داغدار شهدا با دستانی پُر از یادگاری‌هایی ساده، اما جان‌سوز، چون عکس‌ها، دفترچه‌ها، لباس، کفش و پلاک عزیزان‌شان، وارد محل یادمان شدند. هریک از این اشیا، سند زنده‌ای از حیات و شهادت بود؛ گواهی بر اینکه مظلومیت و بزرگی، در جزیی‌ترین جلوه‌های انسانی، قابل روایت است.
در یکی از تأثیرگذارترین صحنه‌ها، خانواده شهید امدادگر هلال‌احمر در کنار آمبولانس سوخته‌ای ایستادند که فرزندشان در همان وسیله جان داده بود. مادر، پدر و همسر شهید، بی‌تاب و اشک‌ریز، گل‌هایی پرپر را بر پیکر آهنی این آمبولانس ریختند. این صحنه با چنان تأثیری همراه بود که نه‌تنها حاضران، بلکه عکاسان و خبرنگاران نیز تحت تأثیر این وداع نانوشته و جان‌سوز قرار گرفتند.
ورود خانواده‌ها؛ مواجهه ناگهانی با تصویر عزیزان
در نخستین لحظات ورود خانواده‌ها به محوطه مراسم، نمایش تصاویر شهدا بر صفحه نمایش بزرگ میدان، موجب واکنش‌های احساسی شد. برخی از خانواده‌ها با دیدن چهره عزیزان‌شان دچار بهت، بغض و گاهی اشک شدند. مادربزرگ، مادر و خواهر یک شهیده نوجوان با دیدن تصویر او بی‌اختیار در آغوش هم فرو رفتند؛ گویی زمان و مکان ایستاده بود تا خاطره‌ای سر باز کند.
نمایش خیابانی؛ حقیقت بر صحنه شهر
در ادامه مراسم، نمایش خیابانی با بازآفرینی صحنه انفجار آمبولانس هلال‌احمر و حمله به زندان اوین اجرا شد. این اجرا‌ها روایتی بی‌واسطه و نفس‌گیر از واقعیت‌های تلخ روز‌های اخیر بود. بازیگران در نقش بازماندگان و امدادگران فریاد مظلومیت را به جان مخاطب نشاندند.
از ثبت تاریخ تا تداوم مقاومت
علیرضا زاکانی شهردار تهران، در سخنانی با اشاره به حملات اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران، آن را مصداق «دفاع مقدس دوم» خواند و بر لزوم زنده نگاه داشتن فرهنگ ایثار در فضای شهری تاکید کرد.
وی گفت: این یادمان تنها یک سازه نیست، بلکه نشانه‌ای از اراده ملتی است که از دل آتش، امید می‌سازد و از زخم، روایت پایداری می‌نگارد.
مهدی چمران رییس شورای اسلامی شهر تهران نیز در حاشیه این آیین اعلام کرد: در مسیر ثبت آثار و اسناد جنایات رژیم‌های صهیونیستی و آمریکایی در ایران، شهرداری تهران برنامه‌ای برای تأسیس موزه ملی مقاومت را در دستور کار دارد. این موزه، بستری برای آگاهی‌بخشی نسل آینده خواهد بود.
ادای احترام به هنرمند مردمی مقاومت
از سیدعلی میرفتاح هنرمندی که تصویر شهدا را با شابلون بر دیوار‌های شهر ثبت کرده است، نیز در حضور شهردار تهران تجلیل شد.
این تقدیر، تجلی احترام به هنر مردمی بود؛ هنری که از دل کوچه‌ها صدای مقاومت را فریاد می‌زند و حافظه شهر را زنده نگه می‌دارد.
تقدیر از خانواده‌ها؛ لحظه‌های انسانی و بی‌تکرار
در بخش پایانی مراسم از خانواده‌های شهید نیما رجب‌پور، شهیده زهرا شمس، شهید مجتبی ملکی و خانواده برادران ناصر خمسه تقدیر به عمل آمد.
هر تقدیر، لحظه‌ای از بغض و شکوه بود. مادران با قاب عکس‌ها، پدران با نگاه‌های خیره و خواهران با اشک‌های آرام در این لحظات حضور داشتند؛ گویی بخشی از روح فرزندانشان را به این میدان سپرده بودند.
موسیقی و روشنایی؛ آیین پایانی
در واپسین دقایق شب، قطعه «ایران سرفراز» توسط ارکستر سمفونی اجرا شد؛ آوایی ملی که با طنین ساز‌ها و بغض حاضران در هم آمیخت.
یادمان «بچه‌های آسمان» نه فقط یک نماد شهری، بلکه قطعه‌ای از حافظه ملی است؛ نشانه‌ای از حقیقتی جاری در دل شهر.
تهران در این شب، تنها میزبان یک مراسم نبود؛ بلکه سخنگوی ملتی بود که با زبان هنر، با چهره اشک‌آلود مادران و با قامت استوار پدران، اعلام کرد: فراموش نمی‌کنیم، کوتاه نمی‌آییم، و روایت را ادامه خواهیم داد.
انتهای پیام/ 121
