گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ـ اصغر فرهادی جایزه بهترین فیلمنامه را کسب کرد و شهاب حسینی جایزه بهترین بازگیر مرد را. این محتوای اکثر تیترهای روزنامههای امروز ایران است. اما درحالی که همه چشمهای روزنامهها به «کن» شهری در جنوب فرانسه بود کمتر چشمی یادش بود در جنوب ایران شهری به نام خرمشهر هنوز نفس میکشد.
فرانسه امروز، فرانسه دیروز
این فرانسهای که دو جایزه کن را به سینمای ایران اهدا کرده است و پیش از این هم اهدا کرده بود چقدر با فرانسه 1980 تا 1988 فرق دارد.
در این سالها فرانسه هدایایی به ایران اهدا کرده است که البته این هدایا از جانب هم پیمانش در غرب آسیا و البته همسایه غربی ایران اهدا شد. برای کسانیکه اطلاعاتی از سیاهه هدایای فرانسه ندارند باید به عرض برسانیم در این فاصله زمانی که در بالا اشاره شد ایران پذیرای موارد زیر از دولت فرانسه شد.
تقدیم هواپیما برای استفاده بهترین خلبانان عراق
قرار داد فروش 133 فروند داسو میراژ اف1 بین سالهای 1978 تا 1987 با عراق
واگذاری ۵ فروند سوپر اتاندارد در اختیار ارتش عراق که با موشک های موشک اگزوست مجهز شده که در جنگ نفتکش ها بکار گرفته شد.
واگذاری موشک رولاند
واگذاری هلیکوپترهای آئروسیاسیال آلوئنت،4 (بالگرد) یوما سوپر فرلون به ارتش عراق
اعطای تسلیحات شیمیایی به ارتش عراق
البته ارتش عراق همه آنها را با رعایت امانتداری در آنچه که از فرانسه دریافت کرده بود همه را علیه ایران به کار گرفت. این موضوع بخصوص در تقارن برپایی جشنواره کن و سوم خرداد جالب توجه است. جالب تر اینکه این دو نخل طلا برای بسیاری از روزنامه ها و خبرگزاریها از اهمیت بیشتری بر خوردار است.
حجم هدایای مرحمتی فرانسه به عراق در طول جنگ تا حدی بود که این کشور در رده دوم فروشندگان تسلیحات به عراق بعد از شوروی قرار گرفت. با توجه به سند شماره ۵۳/۴/۲۰۹۹/د مورخ ۲ آوریل ۱۹۸۷ وزارت دفاع عراق، فیلیپ روندو، از نقش خود در ارسال هواپیماهای میراژ و موشکهای رولاند خطاب به عدنان خیراله سخن میگوید. وی همچنین خبر از بحث در هیئت دولت فرانسه بر سر امکان دستیابی محدود عراق به سلاح هستهای در جنگ میدهد.
این فرانسه دیروز بود و فرانسه امروز فرقی نکرده فقط شکل دشمنیاش متفاوت شده است. ایران دیروز با ایران امروز هم فراقی ندارد فقط شکل مواجهاش با این دشمنی فرق کرده است. اما هنوز این مواجهه در ابزار فرهنگی ما نمودی ندارد.
خرمشهر زیر سایه کن
اصغر فرهادی صرفنظر از دیدگاههای سیاسی و سلیقهای فیلمنامه نویسی موفق و صاحب سبک است و بی شک او را باید در زمره بهترین فیلمنامه نویسان ایران به حساب آورد. فیلم «ارتفاع پست» ابراهیم حاتمیکیا به لحاط فیلمنامه از بی اشکال ترین آثار این کارگردان صاحب نام سینمای ایران است که البته این موفقیت به خاطر حضور اصغر فرهادی محقق شد. تا اینجای کار روشن است با اصغر فرهادی خصومتی وجود ندارد و اگر گلهای هست از روزنامههایی است که این اتفاق فرهنگی را در کنار آزاد سازی خرمشهر و روز مقاومت و ایثار درشت تر دیدهاند.
نمیشد در همان صفحه اول هم به خرمشهر پرداخت هم به فرهادی؟ در کنار روزنامههایی که خرمشهر را فراموش کردهاند، برخی از روزنامهها نیز کار به شدت ناشایستی مرتکب شدند. در کنار تیتر درشتی که به جشنواره کن اختصاص داشت تیتر کوچکی به خرمشهر ارتباط پیدا کرده است. این اقدام بسیار شرم آورتر است. چقدر اهمیت دارد که به چشم فرانسویها و هیئت دواران بیاییم وقتی خرمشهر را اینگونه پایین بیاوریم.
فراموشی کامل آنچه که بر این شهر رفت بهتر از وقتی است آن را در مرتبهای پایین تر از «کن» بیاوریم. برای مردم ایران که کدام فتح ارزشمندتر است. در سالهای جنگ تحمیلی روی تابلوی ورودی خرمشهر نوشته بودند «به خرمشهر خوش آمدید؛ جمعیت 36 میلیون نفر» چه کسی معنای این جمله را نمیداند. چه چیزی عوض شده که برخی خود را خرمشهری نمیداند. برای روشن شدن ذهن مدیران و سردبیران روزنامهها باید گفت ما همه اهل خرمشهریم با این تفاوت که تابلوی خرمشهر را باید اینگونه بخوانید « به خرمشهر خوش آمدید؛ جمعیت 79 میلیون نفر».
سرخی خون عزیزانی که خرمشهر را خونین شهر کرد در مقابل سرخی فرش قرمز «کن» انقدر زود رنگ باخت؟ چند وقت است کسی برای ورود به خرمشهر وضو نمیگیرد ؟ آیا نام آورانی که قدم بر فرش قرمز «کن» میگذارند، برای اعتباری که سینمای ایران به خاطر امنیتاش که ماحصل خون جوانانی است که گمنام ماندهاند وضو میگیرند؟
به هیچ عنوان نمیتوان این نوع نگاه روزنامهها به سوم خرداد را توجیه کرد. در ادامه باید گفت روزنامههایی که به خرمشهر پرداختهاند چقدر توانستهاند باری از دوش مردم این شهر بردارند. اهالی دولت که وظیفه اجرایی دارند چقدر مجری خواستهها، نیازها و کاستیهای مردمی هستند که هنوز به خاطر حداقل امکانات دلشان خون است.
جشنواره کن و نخل طلاییاش جای خود اما باید درک تشخیص واجب و مستحب را داشت. بها دادن به جشنواره کن و فراموشی روز سوم خرداد مثل بها دادن به تسبیح شاه مسعودی و فراموشی نماز واجب است. بهتر است چشمها را بشوییم تا بهتر ببینیم.