آزاده چشمه سنگی

آفتاب بالا نزده بود که ابوالفضل سجاده نماز صبحش را جمع کرد. آخرین سجده‌اش انگار کمی طولانی‌تر از همیشه بود. فاطمه اینها را می‌دید و هیچ به روی خودش نمی‌آورد.