هوشنگ جاوید در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری دفاع مقدس گفت : با تلاشهایی که هنرمندان و رهبران کلیسا دراروپا انجام دادند موسیقی کلیسا به عنوان موسیقی دین مسیح به همه جهانیان شناسانده و تثبیت شد و تا بدانجا پیش رفت که امروزهر کجا که صدای زنگ کلیسا را می شنویم به یاد دین مسیح می افتیم و متوجه می شویم که درآن نزدیکی یک مراسم که مربوط به دین مسیح است در حال اجرا است .
نویسنده کتاب " نقش زن درموسیقی مناطق ایران " افزود: موسیقی ما در دین اسلام و مذهب تشیع "نقاره "است. نقاره صدای مذهب تشیع است و مخصوص ما ایرانی ها است وهیچ کدام از کشورهای عربی هم این مراسم را ندارند. نقاره هر روز قبل از طلوع و غروب آفتاب در بالای ایوان نقارهخانه به مدت تقریباً بیست دقیقه که به آن "خدمت معمولی" میگویند نواخته میشود ولی در ماههای محرم و صفر و روزهای سوگواری "نقاره" مطلقاً نواخته نمیشود و در ولادتها و اعیاد و جشنهای مذهبی علاوه بر معمول دو تا سه نوبت به نام "نقارهخانه عید"مینوازند.
نویسنده کتاب "موسیقی آیینی قوم ترکمن: سیری بر جایگاه اهل بیت (ع) اظهار داشت: قدیمیترین سند مربوط به نقاره خانه حرم، مربوط به سال ۱۰۱۲هجری قمری و براساس اسناد معتبر حکومتی، نقارهخانه حرم در دوره قاجاریه همزمان با رسمیت یافتن مجموعه آستان قدس رضوی سر و سامان مییابد که البته از دورههای زمانی مختلف در این خصوص اسناد پیوسته موجود نیست.
وی ادامه داد: نقاره خانه مشهد در ضمن مبین شکوه و جلال دربار قدس رضوی هم هست و در واقع میتوان گفت نقارهخانه نشان اعتبار و اقتدار امام رضا(ع) است و شاید به همین مناسبت باشد که در گذشته به کارکنان نقارهخانه "عملجات شکوه"میگفتند و هنوز هم نام خانوادگی اکثر آنان نیز "شکوهی" میباشد.
نویسنده کتاب "موسیقی رمضان در ایران" تشریح کرد: نقاره خانه از روزگار باستان در ایران وجود داشته است. درآن دوران رسم بر این بوده است که درطلوع و غروب آفتاب گروهی نوازنده در محل بلندی گرد میآمدند و نقاره مینواختند و در واقع با نواختن نقاره، خورشید مظهر حیات و روشنائی و «مهر» را استقبال و یا بدرقه میکردند.
هوشنگ جاوید خاطر نشان کرد: طی یک اقدام بسیار پسندیده نقاره خانه حرم شاهچراغ (ع) درشیرازراه اندازی شد اما متاسفانه بعد از یک مدت کاراین نقاره خانه متوقف شد. درشهرقم هم برای مدتی نقاره خانه فعال بود اما در حال حاضر فعالیتی از سوی آن دیده نمی شود. فعالیت نقاره خانه درامامزاده صالح هم محدود به دوره خاص شد و ادامه پیدا نکرد.
