به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، "محمدرضا جعفری" یکی از رزمندگان لشکر ویژه ۲۵کربلا در دوران دفاع مقدس به مناسبت متقارن بودن این ایام با روزهای بیادماندنی عملیات غرورآفرین والفجر۸، عملیاتی که با حضور لشکر همیشه پیروز ۲۵کربلا کلید خورد، به بیان خاطره ای از این عملیات غرورآفرین پرداخت.
نیروهای عراقی موقع عقبنشینی در همه جای شهر و اطراف آن پراکنده شدند. به هر جا که سرک میکشیدیم، با نیروهای عراقی مواجه میشدیم. اکثر آنها هم با دیدن بچهها، خودشان را تسلیم میکردند. در بین بچهها پخش شده بود که داخل هر سوراخی را بگردید، یک عراقی خواهید یافت.
دو نفر از افراد ما با اصابت ترکش خمپاره، مجروح شدند. جراحت آنها سطحی نبود، اما آن قدر هم عمیق نبود که خطر جانی داشته باشد. موقعیت ما طوری بود که باید پیشروی میکردیم و امکان انتقال آنها را نداشتیم.
داخل یکی از سنگرهای دشمن چند تخت بود. آنها را روی تختها خواباندیم و قول دادیم که فردا برای انتقال شان برمی گردیم.
فردای آن روز به وعدهمان عمل کردیم. آنها با دیدن ما خوشحال شدند. چون توان حرکت نداشتند، قرار شد دو طرف تختهایشان را بگیریم و با همان وضعیت آن ها را به عقب ببریم.
تختها را که بلند کردیم صدایی به گوشمان رسید: "الموت لصدام، الموت لصدام..." دو نفر عراقی زیر تخت مخفی شده بودند و طول مدتی که دوستان مجروح مان در آن جا بودند، تکانی نخوردند و با گرسنگی و تشنگی آن زیر به سر بردند.
