گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی اگرچه به زعم برخی تحلیلگران داخلی و خارجی به عنوان نقطه عطف قرن بیستم شناخته میشود و عظمت و شکوه آن بسیاری از تحلیلگران و تاریخپژوهان را مسحور خود کرده است، اما در عین عظمت و شکوهش، مظلومیتهایی را در دل نهفته دارد که آنها هم به نوع خود جالب توجه است؛ از جمله مظلومیتهای انقلاب اسلامی، کمرنگ بودن نقش شهدای این انقلاب در نگاه عامه مردم و مسئولان است به طوریکه در میان توجه مردم و مسئولان به شهدا و خانوادههایشان هم، این مظلومیت جلوه میکند.
معالاسف حتی این مظلومیت تا جایی است که کمتر میشنویم که مسئولان عالیرتبه حتی به خانواده شهدای انقلاب سرکشی کرده و آنها را مورد تفقد و محبت قرار دهند. علیایحال در آستانه سالروز شهادت محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر، بار دیگر غبار از چهره شهدای انقلاب تا حدودی زدوده و یاد آنها در دلها زنده شده است. اگرچه به واسطه مدیریت و تفکر لیبرالیسم و منفعتگرایی و فاصله گرفتن برخی مسئولان از آرمانهای انقلاب اسلامی، حال و روز جامعه خوب نیست و چهره انقلاب نزد برخی از اقشار، مخدوش شده است، اما هنوز از شکوه و عظمت انقلاب و مبانی متعالیاش کاسته نشده است.
شهدای انقلاب اسلامی خصوصا شهدای شاخص آن که اغلب از بزرگان و راهنمایان مسیر انقلاب بر مسیر صواب بودند، به طوری که اگر شهید نمیشدند، احتمال بیشتری میرفت که مسیر انقلاب کمتر دچار افت و خیز شود، در مقایسه با شهدای دفاع مقدس چونان شهدای غزوه بدر هستند به دیگر شهدا. در عظمت شهدای بدر همین قدر بس که تعداد یاران خاص حضرت ولی عصر (عج) برای ظهور در کتاب سرنوشت، به عدد شهدای بدر ذکر شده است.
اما از آنجا که فضای حاکم بر دفاع مقدس احساسیتر از فضای حاکم بر انقلاب اسلامی است، توجهات بیشتری به آن سو معطوف است حال آنکه برخی شهدای انقلاب در مقایسه با دیگر شهدا، سختی بیشتری کشیده و ایثار افزونتری را نشان دادند تا اساس انقلاب که دفاع مقدس در دفاع از آن بود بنیان نهاده شود؛ اما متاسفانه نه از سوی مردم و نه از سوی مسئولین نگاه روشنتر و درخوری به آنها نمیشود و این از مظلومیت مضاعف آنهاست.
هر سال به مناسبت ترور شهدایی چون رجایی و باهنر و همچنین بهشتی، فرصت مغتنمی است تا به نقش و جایگاه شهدای انقلاب در امنیت و عزت امروز که حراست از آن هر لحظه سختـر میشود، پرداخته شود.شهدای انقلاب اسلامی موتور محرکه کارزار حضور در دفاع مقدس هستند به طوریکه خواسته یا ناخواسته با ایثار و فداکاری زایدالوصف خود توانستند نسلی را پرورش دهند که بتواند در برابر ظلم بعثیها بایستد.
از اینرو بر ماست تا با احساس وظیفه بیشتر نسبت به شناساندن آنها به خود، خانواده و جامعه بیشتر بکوشیم و بدانیم برکت این پرداختن به آنها در سفره روزی نسلهای آتی جلوه میکند و اساسا شرح رستمانگی آنهاست که یلان شیردلی را تحویل آینده میدهد.
انتهای پیام/ 112