به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
وصیتنامه شهید حسن مختاریان
«به نام او که همه از اوییم و همه به سوى او بازمیگردیم.
با درود بى پایان به آقا امام زمان و نایب برحقش حضرت امام و با درود بى پایان به ارواح طیبه شهدا اسلام به نام تو اى هستیبخش که هستیام از توست و اشرف مخلوقات فقیر و درمانده درگاهت است و بى تو هیچ است.
به نام تو که جز تو نتوانم یافت کسى را که آمرزنده کوه گناهانم باشد چگونه بستایمت که عاجزم و ضعیفم در برابر تو! به شمار نیاید گناهانم، اما امید به بزرگواریات و رحمت بیپایانت مرا بر آن داشته که از تو بخواهم هدایتم کنى و حجابهایم بدرى و مرا از زندانها و قفسها رهاییام بخشی؛ و اکنون که به سوى تو هجرت آغاز کردهام توانم بخش تا از حجابهاى خویش و خانههاى نفس رهایى یابم و همراه با کاروان عشاق تا کهکشان شهادت پرواز کنم که بییاریات توانى ندارم، اى معبود اى معشوق حجابهایم را بدر قفسهایم را بشکن زنجیرهایم را پاره کن تا به سوى تو پر بکشم. پروازم بیاموز که سخت دلشکستهام دلم به تنگ آمده است و زنجیرها آزارم میدهد از نو ر روشناییام بخش تا از ظلمات خارج گردم چگونه سپاست گویم اى تنها سزاوار ستایش که سخت عاجزم.
و، اما حسین جان اگر در فضاى داغ و خونین کسى به فریادت نرسید و نداى تو را لبیک نگفت ما پیروانت در فضاى گرم و خونین ایران زمین دست مردانگى مشت کرده و به نداى غیبى و تنهاییات لبیک میگوییم.
در آخر از پدر بزرگوارم و مادر عزیزم که زحمتهاى بینهایت به پاى این بنده کشیدند و حسین آزاده را بر من شناساندند حلالیت میخواهم و از برادرم و خواهرانم میخواهم تقوا پیشه کنند.
اگر خداوند توفیق شهادت را به بنده حقیر عنایت کرد مراسم را در کمال سادگى برگزار کنید.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱