به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، هر دستگاه چاپ اسکناس روزانه ۱۲۰ میلیون دلار اسکناس ۱۰۰ دلاری چاپ می‌کند. در واقع اگر این دستگاه بی‌وقفه کار کند قادر خواهد بود پس از ۱۲۵ روز، ۱۵ میلیارد دلار اسکناس چاپ کند. این مقدار پولی است که جایی در اقتصاد کشور ما گم می‌شود!
اما داستان این حجم از پول چیست و جایگاه آن در اقتصادمان کجا است؟! آیا این رقم مرتبط با یکی از سرفصل‌های بودجه یا هزینه یکی از زیرساخت‌ها است؟ و آیا این عدد، ارتباطی با درآمد‌های کشور دارد؟ پاسخ منفی است. این بخش از پولی است که سالانه، خانواده‌های ایرانی آن را به دور می‌ریزند و از کنار آن عبور می‌کنند!
یکی از الزامات اجرای اقتصاد مقاومتی مدیریت مصرف و از مصادیق مدیریت مصرف، پرهیز از اسراف است. رهبر انقلاب مسئله‌ی مدیریت مصرف را از ارکان اقتصاد مقاومتی دانستند و فرموده بودند: ما متأسفانه گرفتار اسراف و زیاده‌روی شدیم... همین‌ها موجب بی‌عدالتی در جامعه می‌شود و در نهایت اقتصاد کشور را نابود می‌کند.
برای فهم بهتر رقمی که خانوار‌های ایرانی سالانه در سطل زباله می‌ریزند، همین بس که این مقدار پول، معادل نزدیک به ۵ ماه درآمد حاصل از فروش نفت کشور است. در واقع اگر در بخش هدررفت مواد غذایی صرفه‌جویی شود می‌شود با مبلغ دورریز مواد غذایی کار‌های زیادی انجام داد.
اگر این عدد میلیاردی را بر رقم پرداختی یارانه خانوار‌ها تقسیم کنیم در کمال تعجب ملاحظه می‌کنید، که این رقم معادل بیش از سه سال یارانه معیشتی خانوار‌های ایرانی است.
هزینه ساخت هر تخت بیمارستانی معادل ۳ میلیارد تومان است بنابراین می‌توان با هزینه دورریز مواد غذایی ۲۵۰۰ بیمارستان ۱۰۰ تختخوابی در کشور ساخت.
این رقم هزینه وام ازدواج ۳ میلیون و ۷۵۰ هزار زوج را تامین می‌کند؛ و در پایان اگر هزینه خرید یک آپارتمان برای اسکان زوج‌های جوان که در تامین مسکن مشکل دارند را ۲ میلیارد تومان در نظر بگیریم با مبلغ دورریز می‌توان ۳۷۵۰۰۰ آپارتمان در شهر‌ها خریداری کرد و در اختیار خانواده‌هایی قرار داد که در بخش مسکن، مشکل جدی دارند.
مصرف بهینه، خرید به اندازه مصرف، از نکاتی است که می‌تواند ما را به سمت صرفه‌جویی ببرد. رهبر انقلاب پیش‌تر در مورد اسراف فرموده بودند: اسراف همان کاری را با کشور می‌کند که دشمن می‌خواهد! او از آن طرف به وسیله‌ی نفت، به‌وسیله‌ی تحریم اقتصادی انواع و اقسام ضربه‌ها را بر ملت ایران وارد می‌کند؛ از این طرف هم خود ما با اسراف و صرفه‌جویی نکردن، ضربه‌ی او را تکمیل می‌کنیم!
مدیریت مصرف و پرهیز از اسراف یکی از مصادیق اقتصاد مقاومتی است که می‌تواند در بخش‌های اقتصادی و هزینه‌های کشور گره گشا باشد.
در ادامه به الزامات دیگر اقتصاد مقاومتی می‌پردازیم.
اقتصاد دانش‌بنیان راه نجات اقتصاد کشور
یکی از شاخص‌های اقتصاد مقاومتی، تکیه اقتصاد به مردم است. در واقع باید به سمت خصوصی‌سازی رفت. اینکه بنشینیم و تئوری‌های خصوصی‌سازی را یک به یک سیاهه کنیم کاری انجام نشده است. انتظار موکد رهبر انقلاب است که از هر طریق ممکن باید اقتصاد را به سمتی ببریم که تکیه آن به مردم باشد نه دولت. دولت باید در این زمینه تسهیل‌گری کند و به وقت ضرورت پای کار بیاید و نباید دست‌اندرکار و گرداننده اصلی اقتصاد کشور باشد و به جای دولت باید ستاد عملیاتی و اجرایی زنجیره اقتصاد کشور به دست بدنه جامعه باشد.
چشم دوختن به پیاده‌روی چهارراه استانبول!
الزام دیگر مدنظر رهبری مقاوم شدن وضعیت اقتصادی کشور است. نمی‌شود که هر از چند، چشم اقتصاد‌گران، مردم، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و آحاد کشور به چهارراه استانبول دوخته شود که شاخص قیمت دلار امروز روی چه عددی است؟
تحلیل‌گران اقتصادی این رویه را آسیب‌زا می‌دانند. رویه‌ای که کشور و مردم را بی‌ثبات می‌کند. ضمن اینکه توجه نشان دادن و خط‌گیری قیمت‌ها و حرکت نمودار تورم از سفته بازار سکه و دلار را از آسیب‌های جدی اقتصاد کشور می‌دانند.
راه برون‌رفت از این جهت‌گیری، تلاش برای مقاوم کردن اقتصاد کشور است. کشوری که با بالا رفتن قیمت دلار و ارز‌های دیگر آن هم در بازار غیر رسمی، اقتصاد آن دچار تلاطم می‌شود باید منتظر اتفاقات بزرگتری باشد تا هر نسیمی که از چهارراه استانبول به سمت او می‌وزد او را دچار هراس نکند.
اقتصاد دانش بنیان، این ظرفیت را دارد که گریزگاه و راه نجات اقتصاد کشور باشد از این رو است که رهبر انقلاب سال‌ها است اشاره مستقیم به این کلیدواژه دارد و آن را مهم و اثرگذار در اقتصاد کشور می‌دانند. دانش‌بنیان‌ها از این رو که کشور ما به لحاظ شاخص‌های علمی جایگاهی مناسب در منطقه و کل دنیا دارد قادر خواهند بود به کمک تولید و اشتغال کشور بیایند.
از امروز نفت صادر نمی‌کنیم!
رهبری جمله معروفی دارند که فرموده بودند: «ما باید به جایى برسیم که اگر یک روزى به خاطر قضایاى سیاسى، اقتضائات سیاسى، یا اقتضائات اقتصادى در دنیا، اراده کردیم که صادرات خودمان را مثلاً براى مدت پانزده روز یا یک ماه متوقف کنیم، بتوانیم. شما ببینید این کار چه قدرت عظیمى را براى یک کشور تولید کننده نفت به وجود مى‌آورد که یک وقت اگر اراده کرد، بگوید آقا من از امروز تا بیست روز نفت صادر نمی‌کنم.
ببینید چه حادثه‌اى در دنیا به وجود مى‌آید. امروز ما نمی‌توانیم این کار را بکنیم، چون به‌این درآمد احتیاج داریم. اگر یک روزى اقتصاد کشور از درآمد نفت و صادرات نفت بریده شود، این توان را ملت ایران و نظام اسلامى در ایران به دست خواهد آورد؛ که تأثیرگذارى‌اش در دنیا فوق‌العاده است. ما باید به اینجا برسیم».
نفت و گاز و سایر منابع روزی روزگاری تمام خواهد شد و باید برای آن روز که نسل‌های آینده به آن خواهند رسید نگران بود. باید از همین حالا به فکر بود و در مصرف این منابع ذی‌قیمت صرفه‌جویی کرد و تکیه اقتصاد کشور و مصرف را از روی این منابع کم کرد؛ بنابراین باید به سمتی برویم که تصور ما این باشد که مثلا اصلا نفت و گازی دراختیار نداریم. اگر به واقع اینچنین بود به فکر چاره کار نبودیم؟ آن وقت چه می‌کردیم. این مسئله آنقدر مهم است که می‌توان این موضوع را به صنعت دفاعی کشور گره زد.
ما سال‌ها در طول دوران دفاع مقدس حتی از تولید فشنگ هم عاجز بودیم. این تعارف نیست. بار‌ها مسئولین کشور بر این مسئله اذعان کردند که ما به معنی واقعی کلمه نه می‌توانستیم فشنگ و ایضا خیلی از تسلیحات دیگر را که الان به وفور در کشور تولید و ساخته می‌شود را تولید کنیم و نه اینکه حتی قادر به خرید و تامین آن بودیم.
حال پرسش اصلی این است، چطور شد با اینکه در حال جنگ و دفاع از کشور بودیم و ضمن اینکه در همه سال‌های دوران دفاع مقدس و پس از آن تحریم‌ها امان را از ما سلب کرده بودند با این وجود در حال حاضر، صنعت دفاعی کشور به جایی رسیده است که لرزه بر اندام شرق و غرب می‌زند و به مرزی از خودکفایی رسیده‌ایم که با کشور‌های بزرگ دنیا که با بودجه‌های میلیاردی توانسته‌اند صنعت دفاعی کشور خودشان را به روز کنند، قدرت برابری داریم؟
آیا غیر از این است که باید بپذیریم همه این کار‌های بزرگ با توکل به خدا، همت و تکیه نکردن به غرب و شرق و استفاده از تمام ظرفیت‌های داخلی به ثمر نشست؟
جهاد تبیین در بحث اقتصاد مقاومتی نیز از راهکار‌های نزدیک شدن و دستیابی به اقتصاد مقاومتی است باید به سمتی حرکت کرد و اقتصاد کشور، فرهنگ و سبک زندگی را پیش بُرد و تبیین صورت گیرد تا همه آحاد مردم با لزوم اجرای اقتصاد مقاومتی در کشور آگاهی کامل یابند و درک بشود که یکی از راهکار‌های برون رفت کشور به لحاظ اقتصاد، اجرای کامل عناصر اقتصاد مقاومتی در کشور است.
بحث تولید داخلی از ضروریت‌های اقتصاد مقاومتی است. تولید آنقدر در پیاده سازی این کلان طرح در کشور اهمیت دارد که می‌شود آن را شاهراه رسیدن به اقتصادی پویا دانست که می‌توان مشکلات زیادی از جمله سرمایه‌گذاری داخلی و توجه سرمایه‌گذاران خارجی و نیز کم شدن نقدینگی سرگردان و تورم و اشتغال را بپوشاند و از بین ببرد.
کارخانه‌های زیادی در دولت‌های قبلی ورشکست شده‌اند و یا کارگران و زنجیره تامین آن از بین رفته‌اند و نیز کارخانه‌ها و مجموعه‌های اشتغال‌آفرین زیادی در کشور وجود دارند که منتظر مجوز‌های دست و پاگیری هستند که بلای جان کارآفرینان وسرمایه گذاران شده است.
این رویه‌ها باید تغییر کنند. آن هم تغییر اساسی تا به سمتی حرکت کنیم که سرمایه گذار رغبتی برای بلوکه کردن سرمایه‌اش در شبه بازار‌هایی که بوی سفته‌بازی از آن به مشام می‌رسد نداشته باشد و یا انگیزه‌ای برای سپرده‌گذاری در بانک‌ها و دریافت سود ماهانه و سالانه نداشته باشد و به جای آن سرمایه‌گذاری در بخش تولید، برای او اولویت اول باشد.
در پایان باید اضافه کرد؛ رعایت مفاد اقتصاد مقاومتی ثمراتی خواهد داشت که به تنهایی قادر خواهد بود ضمن بلااثر کردن تحریم‌ها، برکات زیادی را متوجه کشور و ملت ایران خواهد کرد.
گزارش از قاسم شجاع
انتهای پیام/341
