گروه اجتماعی دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ همچنان که هر انسانی در مسیر زندگی خود ممکن است دچار تغییر و دگرگونی شود و گاهی نیز با بیماری و سلامت، شکست و موفقیت مواجه شود، جامعه نیز از این قاعده مستثنی نیست با این تفاوت که جنس این تغییرات عمیقتر و اثرات آن طولانی مدت خواهد بود.
انسانی که روح سلامت نداشته باشد نیازمند درمان است و هر چه این بیماری مزمنتر باشد نیازمند مراقبت بیشتر و در پارهای مواقع باید به طور اورژانسی مورد درمان قرار بگیرد. به طبع اگر جامعه بیمار شود نخبگان آن جامعه، اعم از مدیرانی که مسئولیتی بر عهده دارند و آحاد جامعه، باید وارد میدان شوند و جامعه بیمار را درمان کنند. در ماههایی که پشتسر گذاشتیم حوادثی در کشور اسلامی ما روی داد که با ذات انقلابی بودن آن منافات فراوان دارد.
آنچه که این روزها در سطح شهر شاهد آن هستیم چنان تاسف انگیز است که اگر فکری به حال آن نشود در آیندهای نه چندان دور شاهد اتفاقات ناگوارتری خواهیم بود. این همان بیماری مزمنی است که اگر درمان نشود بیماریهای دیگری را گریبانگیر جامعه خواهد کرد. ماهها است که با وضعیت نابهنجار پوشش بخصوص در مورد زنان و دختران مواجه هستیم و هر روز این وضعیت شکل بغرنجتری به خود میگیرد.
در این جاست که باید به صورت اورژانسی وارد عمل شد و کاری عاجل کرد. این درست که دستگاههای فرهنگی بیش از هر نهاد دیگری مسئولیت دارد و باید پیش از اینها وارد عمل میشد، اما در این شرایط بحرانی نمیتوان تنها از مدیران و اصحاب فرهنگ و هنر انتظار داشت مسئله حجاب را سر و سامان دهند. سکوت بیش از اندازه و مماشات با این حجم از ولنگاری فرهنگی نتیجهای جز عادی سازی بیحجابی نخواهد داشت.
هر چقدر که ما دیر وارد میدان عمل شویم درمان آن سختتر خواهد شد. البته منظور این نیست تا با برخورد قهری با شهروندانی که احترامی برای حجاب و عفاف قائل نیستند این مسئله را حل کرد. یکی از مواردی که ورود به آن ضروری است برخورد بدون اغماض با کسانی است که به عنوان الگو مطرح هستند. بازیگران، ورزشکاران و نخبگانی که عملا با کشف حجاب و تهییج دختران جوان سعی دارند مفهوم حجاب را به حاشیه ببرند.
این برخورد نباید محدود به جریمه و اخطار شود، با این گروه از جامعه که اثربخشی بیشتری دارند باید برخورد شدیدتر و بدون گذشتی شود، این کار عملا شبیه خارج کردن عونت از بدن بیمار است و اگر این امر محقق نشود در آینده شاهد اتفاقات ناخوشایندتری خواهیم بود. در خلال این مسئله نباید از کار فرهنگی نیز غافل شد و از هم اکنون باید برای آینده در حوزههای دیگر وارد میدان شد و اقدام به تولید محتوا کرد.
انتهای پیام/ 161