به گزارش دفاع‌پرس از مشهد، جانباز آزاده «جواد بک‌محمدیان» در حاشیه خاطره‌نگاری آزادگان مشهدالرضا اظهار داشت: پاسداران برای عراقی‌ها بسیار مهم بودند و آن‌ها پاسدار خمینی صدا می‌کردند. بعثی‌ها در دوران اسارت یک پنکه مخصوص فرماندهان و پاسداران در نظر گرفته بودند.
وی افزود: وقتی فرمانده‌ای و یا پاسداری در دوران اسارت شناسایی می‌شد در اتاق شکنجه، او را به پنکه وصل می‌کردند به گونه‌ای که پاها بالا و سر پایین بود. چاشنی این شکنجه آب داغ و زدن کابل بود که حالت تهوع و سردرد را به همراه داشت.
این آزاده دفاع مقدس ادامه داد: شکنجه با پنکه بیشتر برای گرفتن اطلاعات از آزادگان بود. اکثر آزادگان شکنجه را تحمل می‌کردند و اطلاعات نمی‌دادند و حاضر نبودند حتی یک کلمه به اسلام و یا امام خمینی (ره) توهین کنند.
بک‌محمدیان گفت: یکی از خاطرات تلخی که از دوران دفاع مقدس و قبل از اسارت دارم هدف قرار گرفتن فرمانده‌ام بود. او وقتی تیر خورد شهادتین را بر زبان جاری کرد و آرام گرفت. بعثی‌ها پیکر تمام شهدا را در داخل گودالی ریخته و بر روی آن خاک ریختند، در بین پیکرها رزمندگان مجروح و زنده هم بودند که زنده زنده دفن شدند.
انتهای پیام/
