گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس- رسول حسنی؛ روز 29 ارتش اتفاق تازهای در تقویم ما نیست. برنامه ریزی برای این روز که به نام یکی از مهمترین ارکان کشور است از مدتها پیش آغاز شده و در این میان نقش رسانههای جمعی تنها انتقال اخبار نیست بلکه انتظار میرفت تا بررسیها و تحلیلهایی در این زمینه را درباره ارتش -به عنوان نهاد نظامی نیرومند ایران- ببینیم.
چرا مطبوعات در روز ارتش سکوت کردهاند
متاسفانه در صفحه اول روزنامههای مهم امروز ایران یادی از این روز نشده است. در حالی که این رسانه به خاطرارتباط فراگیر و بیواسطهای که با مخاطب دارد در این روز و موارد مشابه میتواند نقشی اساسی ایفا کند. نمیخواهیم بدبینانه نگاه کنیم که روزنامههای کشور مشی بیتفاوتی در پیش گرفتهاند. اما یادداشت، تحلیل و مصاحبه که بدیهی ترین شکل نوشتار است میبایست جایی در صفحه اول امروز روزنامهها می داشت.
این مهم نیست که در صفحات میانی به ارتش پرداخته شود. چرا که ارتش پیشانی کشور است و روزنامهها میبایست این روز را به بهترین شکل ممکن در پیشانی خودمنعکس می کردند.
در روزهایی که همه باید یکدیگر را حمایت کنیم، چرا رسانههای مکتوب عقب مینشینند؟ آیا این عبور معنا دار به معنای اهمیت ندادن این روز نیست؟ مسئله برجام و بحث بر سر مسئله موشکی ایران قطعا مهم و پرداختن به آن گریز ناپذیر است اما ناگفته پیداست این مسئله تا چه حد به حضور ارتش ارتباط مستقیم دارد.
کوتاه نیامدن بر سر توان موشکی بدون بازنمایی اقتدار ارتش راه به جایی نخواهد برد. اگر روزنامههای ما نسبت به مسئله ارتش بیتفاوت باشند، مسلما باید منتظر این باشیم که دشمن به خود اجازه خواهد داد که چهره ارتش ایران را در سطح افکار عمومی ضعیف جلوه دهد. دیگر اینکه ارتش متعلق حزب و گروه خاصی نیست بلکه بخشی از بدنه جامعه و عضوی از پیکره مردم است. مردم به ارتش به دید اصولگرا و اصلاح طلب نگاه نمیکنند. از همین رو این نیروی نظامی مقتدر برای مردم اهمیت ویژهای دارد و اخبار آن از طرف همه مردم، مرتبا رصد میشود.
این مردم که تنها حامیان روزنامهها هم هستند و بدون آنها هیچ روزنامهای علت وجودی نخواهد داشت انتظار دارد که بازتاب این روز را در روزنامهها ببینند. وقتی با نگاه به صفحه اول، نشانی از ارتش در این روز دیده نمی شود در او احساسی دست میدهد که باید با ارتش فاصله ایجاد کند و پاسخ این مسئله را باید روزنامهها بدهند.
ارتش پشتوانه ملت است
ممکن است فردا بازتاب این روز را در روزنامهها به شکل گسترده ببینیم، این اقدام هرچند لازم و ضروری است اما کافی نیست. جا داشت در این روز به راهی که ارتش در مسیر انقلاب تا کنون پیموده پرداخته میشد. مفاخر، نخبهگان و شهدای ارتش و همچنین دستآوردهای فنی و نظامی ارتش در این روز مهم باید انعکاس بیاید و این مهم به بهترین شکل از مطبوعات برمیآید که با تغافل از کنار آن گذشتند.
هر رسانه باید بداند بخش اعظم استقلال و امنیت خود را مرهون ارتش است و این که نسبت به آن بیتفاوت باشد در واقع ناسپاسی غیر قابل بخششی است که نوک پیکان این بیتفاوتی اول خود رسانه را هدف گرفته است.
امام خمینی(ره) درباره ارتش جملاتی دارد که میتوان آنها را تحلیل کرد. ایشان میفرمایند:ارتش ما پشتوانه ملت ماست.
این جمله بدون هیچ توضیح دیگری نشان از جایگاه ارتش دارد و همه آنچه که در روزنامهها تحت عنوان برجام صفحه اول امروزشان را به خود اختصاص داده بود زیر لوای ارتش تحقق خواهد داشت. همین بدخوهانی که در مذاکراتشان خیلی نمیتوانند از موضع بالا به ایران نگاه کنند به خاطر جایگاه بینظیر این پشتوانه است و اگر هم در مقابل ایران در موضوع توان موشکی محتاط عمل میکنند جدای از اقدامات دیپلماتیک ریشه در اقتدار ارتش دارد. البته در این میان حضور نیروهای جان برکف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در کنار برادران ارتشی غیرقابل انکار و فراموش نشدنی است.
با این همه ارتش بیچشم داشت و انتظار سپاس، به راهی که باید، میرود. ما به عنوان کسانیکه ابزار رسانه را در دست دارند باید به وظیفه خودعمل کنیم و سپاسگزار آنها باشیم. هر چند وظیفه ما فقط به سپاسگزاری منتهی نمیشود و میبایست گامی مقتدرانه تر برداریم.
