خبرگزاری دفاع مقدس: پیچیدگی فتنه آمریکایی، انگلیسی سال ۸۸ هر چند کار اطلاعاتی بلند مدتی از همکاریهای اپوزیسیون داخلی و خارجی در مدت زمان زیادی را همراه داشت، گذشت چهار سال از این جریان همچنان زوایا و ناگفتههای زیادی برای جامعه به همراه دارد اما برخی از زوایای آن که توسط عناصر اپوزیسیون حاضر در دانشگاه و ... به فعلیت انجامید، امروز برای انتقال به جامعه مسیر جدیدی را برای سینمای متعهد انقلاب بازگشوده است.
رهبر معظم انقلاب بارها پس از این جریان به تبیین ابعاد مختلف فتنه پرداخته و از حضور و برنامه ریزی سرویسهای مختلف جاسوسی و همکاریها آگاهانه و جاهلانه عناصر داخلی پرده برداری کردند. ایشان در سخنرانیهای متعددشان بر ضرورت پرداخت به خطراتی که این جریان برای کشور ایجاد کردند تاکید داشتند.
ایشان در بیاناتی فرمودند: در همین فتنه سال ۸۸ دست قدرت الهی بود؛ مردم بیدار شدند، مردم وارد صحنه شدند و یک حرکت عظیم را خنثی کردند. هنوز خیلی جا وجود دارد برای تحلیل و تبیین و روشن کردن زوایا و ابعاد این فتنهای که دشمن طراحی کرده بود. مسئلهی تبیین. یعنی اصلاً جزو راهبردهای اساسی کار ما از اول، مسئلهی تبیین بوده است. تبیین لازم است.
جشنواره فیلم مردمی عمار با رویکردی جدید یکی از رویشهای مهم فتنه سال ۸۸ محسوب میشود که با دغدغه تبیین مسائل روز انقلاب اسلامی در پاسخ به ندای "این عمار" رهبر معظم انقلاب پایی به عرصه حضور آگاهانه در جریان سینمای متعهد کشور نهاد.
جوان بودن ساختار نرم افزاری، سخت افزاری و انسانی جشنواره عمار این انتظار را رد میکند که به قوت و پختگی جشنوارههای با سابقه بین المللی و حتی داخلی به تبیین مسائل مختلف بپردازد، اما باید به جرائت میتوان اظهار کرد امروز عمار با گذشت چهار دوره به پختگی مطلوبی برای شانه به شانه شدن با هجوم نرم دشمن در عرصه سینما شده است.
محمدباقر مفیدیکیا کارگردان جوانی است که در چهارمین دوره از جشنواره مردمی عمار با اثری متفاوت تحت عنوان "لکه" به اقتباس از چند شخصیت فعال در فتنه ۸۸ پرداخته است.
"لکه" جدای از ساختار مرسوم در سینمای ایران با جرائت و جسارتی مثال زدنی حرفهای زیادی را برای جوانان و مردم ایران برای شناخت جریان معاند داخلی پیرو سرویسهای خارجی دارد.
حرف تازه مفیدیکیا در قالب لکه برای پرده برداری از جریان اپوزیسیون داخلی کشور در فتنه ۸۸ است که میتواند جریان جدیدی را در تولیدات آثار سینماگران جوان و متعهد انقلاب اسلامی به وجود آورد.
در این فیلم با وجود پردهبرداری از شخصیتهای حاضر در فتنه ۸۸ هیچگاه به شخصیتهای موجود در فیلم اعم از اپوزیسیون و... بی احترامی نشده است و میتوان گفت لکه نمونهای یک قضاوت منصفانه از جریانهای حاضر در فتنه ۸۸ است.
استفاده کارگردان این فیلم از ساختار فیلم کوتاه شاید این مجال را برای ببینده کم کرده است تا بتواند همه ابعاد و پشت پردههای موجود را درک کند، چرا که پرداختن به موضوعی به پیچیدگی فتنه ۸۸ نیاز به توجه به حاشیههای این اتفاق در دانشگاهها و فعالیت این جریان در دانشگاههاست.
داستان این فیلم از آنجا آغاز میشود که یکی از فعالین فتنه به نام آقای مهندس رحمانی که فرخ نعمتی نقش آن را ایفا میکند برای برنامه معارفه تصدی بر پستی کلیدی در یکی از وزارت خانهها حاضر و همراه مسئول برنامهها و ماشین شخصی خود در حال عبور از مسیری است که با مادر یکی از کشته شدگان فریب خورده فتنه ۸۸ روبروی میشود.
مادر این فریب خورده فتنه ۸۸ که با بازی فریبا کوثری است این فعال فتنه را با سوالات اساسی درباره اغفال جوانان از جمله فرزند خود و سوء استفادههای ابزاری از آنها روبرو میکند که از سوی آقای مهندس رحمانی پاسخ داده نمیشود.
ناصر هاشمزاده منتقد سینما با اشاره به توصیه رایج در عرصه سینما و هنر مبنی بر ورود غیر مستقیم و رمزنگاری شده به موضوعات، اظهار کرد: لکه یک فیلم صریح و مستقیم محسوب می شود و من این نوع ورود سازندگان فیلم به موضوع فتنه را قابل دفاع می دانم، اگر ما پیش از ساخت «لکه» ده فیلم سیاسی دیگر ساخته بودیم من امروز از این فیلم دفاع نمی کردم و صریحاً می گفتم لکه یک مقاله سیاسی است، اما چون لکه یکی از اولین کارها در آغاز راه ورود سینما به سیاست است و همیشه اولین کارها دشوارند از آن دفاع می کنم.
هاشم زاده با تصریح بر اینکه سازندگان لکه با تلاش زیاد توانسته اند فیلمی بسازند که صراحت آن در ذوق مخاطب نزند خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی های لکه آن است که مخالفانی که معمولاً با سکوت و بایکوت با این کارها برخورد می کنند این بار مخالفتشان را با سکوت بیان نکردند که این نشان می دهد که لکه اثرش را گذاشته است.
این منتقد سینما در ادامه ضمن تشکر از نسلی که جسورانه وارد فضای سینما شده است گفت: به نظر من این فیلم هر چند انتقاداتی به آن وارد باشد قابل دفاع است و سینماگران ما باید جریان تولید آثار اینچنینی را ادامه دهند تا در آینده به جایی برسیم که نیازی به بیان صریح مطالب نباشد.
وی در ادامه سخنان خود با طرح این سوال که چگونه می توان مفاهیم دینی را در سینما تصویر کرد گفت: در سینمای ما رایج است که حتی ماجراها و سوژه های دینی را نیز همچون غربیها به روش ارسطویی دراماتیزه می کنیم، در فیلم امام علی(ع) شخصیت قطام را آنقدر پر رنگ میکنیم، وقتی هم میخواهیم دختر و پسر را به شکل مورد پذیرشی کنار هم نشان دهیم پسری را تصویر میکنیم که روحش سی روز را با یک دختر می گذراند و مردم را هم در ماه رمضان پای این فیلم می نشانیم.
ناصر هاشم زاده سپس با یک خاطره جالب از سینما به شعر رفت و گفت: باید در سینما همان کاری را کنیم که عرفای ما در شعر کردند، آنقدر پیش رفتند که امروز از کلماتی که در گذشته متعلق به اوباش بود تعبیر معنوی می شود و حتی می و شراب هم بار معنایی معنوی پیدا کرده اند. یک بار شاعری که نه فقط ماتریالیست بود بلکه ادعایش را هم داشت به من گفت من هر چه شعر می گویم از آن تعبیر عرفانی میکنند. به او گفتم باید هم همین طور باشد، چون هر لغتی که تو در شعرت آورده ای قبلاً شاعران بزرگی به آنها معنی داده اند، تو اگر می خواهی از اشعارت تعابیر مادی شود باید واژگان جدیدی بیاوری که قبلاً کسی نگفته باشد.
ناصر هاشم زاده با بیان اینکه ما در سینما نیز باید همین کار را بکنیم خاطرنشان کرد: اولین باری که به همراه هیئت داوران جشنواره مردمی فیلم عمار لکه را دیدم احساس کردم اتفاق خوبی افتاده است و فضای جدیدی در سینما دارد رقم می خورد که این فضا را باید ادامه دهیم.
