به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، امیر دژاکام که تاکنون آثاری چون "غزل در حریر"، "پسر کارون"، "اعجاز عشق"، "پرده های نیلگون"، "آسمان و زمین" و "کشت دین" را با موضوع مقاومت و دفاع مقدس روی صحنه آورده است، اظهار کرد: جشنواره تئاتر مقاومت به شرطی که تکرار مباحث مطرح شده نباشد و میزان بودجه آن با اجرای عمومی آثار یکسان باشد، بسیار خوب و تاثیرگذار خواهد بود.
این کارگردان پیشکسوت تئاتر درباره عدم گرایش هنرمندان برای تولید آثاری با مضمون دفاع مقدس و مقاومت بیان کرد: جنگ لایه های بسیار گوناگون و پیچیده مملو از روابط، عواطف، شجاعت، فجایع و از خود گذشتگی ها دارد که باید در قالب هنر نمایش عرضه شود، اما متاسفانه نگاه جهت دار برخی از مسئولان باعث شده که به هشت سال دفاع مقدس تنها در یک سطح پرداخته شود. مقاومت و جنگ لایه های دیگری چون عشق، دوست داشتن، ترس، دلهره، روابط خانوادگی و حتی خودخواهی و فرصت طلبی را نیز دارد. بنابراین وقتی زاویه دید تنها به بخشی از این دوره معطوف می شود، طبیعی است که فعالیت تنها به گروهی که نگاه به بخشی از حقیقت جنگ را دارند، خلاصه می شود.
دژاکام درباره چارچوب های موجود و حساسیت هایی که در اجرای آثار با موضوع دفاع مقدس و مقاومت در نظر گرفته می شود، تصریح کرد: درعرضه فرهنگ در سطح جهانی و ملی، مسئولان و هنرمندان راه دیگری جز اعتماد به یکدیگر ندارند و این پیروزی جز با مشارکت هنرمند و مدیر انجام نمی شود.
وی با بیان اینکه هرچیزی بهایی دارد و بهای موفقیت در جنگ فرهنگی اعتماد است، تاکید کرد: مردم لایه های مختلف جنگ را می شناسند، بنابراین وقتی الگوهای اجرایی و محتوای اثر با جهان بیرونی و تخیل مخاطب مطابقت داشته باشد، تماشاگر با نمایش ارتباط خوبی برقرار می کند، اما اگر این همخوانی وجود نداشته باشد، آن اثر را نخواهند پذیرفت و به تماشای آن نیز نمی نشینند.
این کارگردان تئاتر در راستای تولید آثار متنوع تر پیشنهاد کرد: در تولید و اجرای آثار نمایشی با موضوع دفاع مقدس و مقاومت، آستانه تحمل هنرمند و مسئول باید افزایش پیدا کند، زیرا ممکن است کسی از جنگ تجربه ای داشته باشد که ما از آن آگاه نباشیم.
دژاکام درباره سفارش آثار براساس اطلاعات موجود با خواندن دو قطعه شعر، تصریح کرد: آن یکی شیر است اندر بادیه/ آن دگر شیر است اندر بادیه/ آن یکی شیر است آدم می خورد/ آن یکی شیر است آدم می خورد/ پیش او مدح است و در پیش تو ذم/ پیش او شهد است و در پیش تو سم. سفارش دادن در زمان هایی سم و در مواقعی شهد است. وقتی کسی تخصصی ندارد و برای پر کردن گزارش، اثری تولید می کند، سم است و در زمانی که کسی براساس عشق و دغدغه اش کاری خلق می کند شهد است.
وی در پایان گفت: اولین قدم در نمایشنامه نویسی کسب اطلاعات و تحقیق درباره افراد، موقعیت های مکانی محل مورد نظر، غذاهای معروف آن منطقه، قهرمانان، وقایع تاریخی به وقوع پیوسته و افرادی هستند که در آن خطه در رأس مسند قرار دارند. همچنین هنرمندان می توانند از مطالب به چاپ رسیده و اشخاصی که زنده اند، برای تولید آثاری حقیقی بهره بگیرند.
