به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، حمید داوود آبادی از مهمترین نویسندگان حوزه ادبیات و تاریخ نگاری دفاع مقدس است که بعد از سال‌ها کار در این حوزه تجربیات فراوانی را کسب کرده است که بهره گیری از آن می‌تواند برای تربیت نسل آینده نویسندگان دفاع مقدس موثر و مفید باشد.
کتاب «مثل آب خوردن» چکیده‌ای از همه سال‌هایی است که داوود آبادی دست به قلم بوده و آثار ارزشمندی را خلق کرده است. در این کتاب شیوه‌های خاطره نویسی از نگاه و زبان داوودآبادی آورده شده است که بخش نهم آن را در ادامه می‌خوانید.
هر چیزی را جای خودش و به وقت خودش بگو زمان را گم نکن وسط خاطره نویسی از وقایع سال ٦٠ یک دفعه نزن خاطره‌ای از سال ٦٧ تعریف کن آن را بگذار سر موعد خودش سعی کن بزرگنمایی نکنی و به قول معروف لاف نیایی؛ چون نوشته داد میزند داری خالی میبندی یا پیاز داغش را اضافه کردی.
سعی نکن ژست بگیری کلاس بیخودی برای خودت نگذار خودت باش با همان صمیمیت دوران جبهه.
سعی نکن سبک و نگارشت مثل این و آن شود.
اصلا بسیاری از اصطلاحات رایج در گویش محلی و لهجه محلی خودتان حتما باید در نوشته بیاید. برای همه فهم شدن آن در پاورقی توضیح لازم را بده. اهل کدام محلی؟ کجا به دنیا آمده‌ای؟ اوضاع و احوال شهر و محل زندگی، روحیاتت را مشخص می‌کند. مثلا بچه‌های استان داغ خوزستان با بچه‌های شرجی مازندران، روحیاتشان فرق می‌کند. هر دو هم با بچه‌های تهران که دیگر نگو!
سلاح‌های مختلفی را که در جبهه از آنها استفاده می‌کردید برای خوانندگان شرح بده مثل گرینوف، ب. ب. کلاش، پلامینو و ...
شاید موقع نوشتن با بعضی خاطراتت های‌های گریه کنی یا قاه قاه بخندی. هیچ عیبی ندارد سر جای خودش یک دل سیر گریه کن به موقعش هم بخند؛ ولی جوری بنویس تا دیگران هم با تو بخندند یا گریه کنند.
شیطنت‌های نوجوانی خیلی قشنگ و شیرین بودند و هستند. مخصوصا اگر آنها را در جای خود و با بیان شیرین تعریف کنی قرار نیست در هر اتفاقی حضور تو پررنگ باشد خب عملیاتی را نبوده‌ای راحت بنویس که نتوانستی در آن حضور پیدا کنی.
آسمان و ریسمان به هم نباف قرار نیست تو کارنامه عملیات هشت سال جنگ را بنویسی. فقط مدت حضور خودت در جنگ را تعریف کن. نرو کتاب شرح عملیات را بخوان و شروع کن به تحلیل و تفسیر جنگ.
گفتهها، نامه‌ها و وصیت‌نامه شهدا را داخل گیومه «» بنویس شنیده‌هایت را با دیده‌هایت قاطی نکن. گاهی یک شنیده، آن قدر ملکه ذهن آدم می‌شود که شکل واقعیت پیدا می‌کند.
هر خاطره باید آغاز مشخصی داشته باشد. آغاز خاطره می‌تواند چگونگی نقش بستن فکر رفتن به جبهه در ذهنت باشد. بعضی جا‌ها لازم است خواب‌هایی را که دیده‌ای بیاوری، ولی خواب‌های قدیمی‌ات را با تفسیر امروزی نیاور.
پیرانه ننویس سعی کن موقع نوشتن بروی توی همان سن و سال حتی اگر لازم شد پفک، بخور، بخند، گریه کن شوخی کن.
انتهای پیام/ 161
