به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، حمید داوود آبادی از مهمترین نویسندگان حوزه ادبیات و تاریخ نگاری دفاع مقدس است که بعد از سال‌ها کار در این حوزه تجربیات فراوانی را کسب کرده است که بهره گیری از آن می‌تواند برای تربیت نسل آینده نویسندگان دفاع مقدس موثر و مفید باشد.
کتاب «مثل آب خوردن» چکیده‌ای از همه سال‌هایی است که داوود آبادی دست به قلم بوده و آثار ارزشمندی را خلق کرده است. در این کتاب شیوه‌های خاطره نویسی از نگاه و زبان داوودآبادی آورده شده است که بخش سیزدهم آن را در ادامه می‌خوانید.
نوشتن بدون غرض
وقتی عقب‌نشینی کردید و شهدا جا ماندند هنگامی که رسیدید عقبه اردوگاه یا چادر چه حس و حالی داشتید؟ چه کار کردید؟ تا حالا شده بود پس از عملیات فرم مشاهده آخرین وضعیت مفقودین در حین عملیات را پر کنی؟ هنگام پر کردن فرم مفقودی دوستانت چه حالی داشتی؟
خب حتما برای خودت هم پیش آمده که خبر مفقودی یا شهادت دوستان یا بستگان را به تو بدهند، بنویس حال و هوایت چه جوری بود و چطوری به تو خبر دادند. اصلا شده بود خبر شهادت یا مفقودی کسی را به خانواده‌اش بدهی؟ خب بنویس احساس خودت چه بود؛ همین طور احساس خانواده از شنیدن چنین خبری در مورد عزیزشان.
حتما برایت پیش آمده بود که خبر شهادت یا مفقودی‌ات را به خانواده‌ات بدهند! خب حس و حال خودت و خانواده را در برابر این اتفاق بیاور. وقتی قطع‌نامه ۵۹۸ از طرف ایران قبول شد، کجا بودی و چه حس و حالی داشتی؟ پس از شنیدن پیام امام خمینی (ره) درباره قطع نامه ۵۹۸، کجا بودی و چه حس و حالی داشتی؟
اصلا به مواضع سیاسی وضع اقتصادی و ریاست و مدیریت امروز افراد کار نداشته باش؛ هر کسی را سر جای دیروز خودش بنویس. هیچ کس را به خاطر حبّ و بغض‌ها و به خصوص نگاه امروزی‌ات پررنگ و کم رنگ نکن. تا میتوانی از استفادة القابی مثل خوب، باحال، نترس، شجاع، بزدل و. برای افراد خودداری کن بگذار خاطراتت نشان دهنده خصوصیات هر فرد باشد.
تا میتوانی بیشتر به خصوصیات روحی و اخلاقی افراد بپرداز اینهاست که شخصیت آدم‌ها را نشان می‌دهد. شغل آدم‌ها را حتما، بنویس مثلا مدیر، بقال، روحانی، قصاب، کارگر، کارمند و...، چون نشان دهندۀ مردمی بودن جنگ است. مثل تلویزیون «م. ه» و «ب. ز» جای اسم این و آن نگذار خب این طوری که معلوم می‌شود منظورت کیست به جایش اسم مستعار برایشان بگذار.
هیچ کس را به هیچ دلیل از خاطراتت سانسور نکن؛ نهایتا اسم آنها را عوض کن و نام مستعار برایشان قرار بده. مسؤولیت واقعی هر نفر را بنویس فرمانده تیپ، فرمانده دسته، گروهان و .. هر کسی را که امروز از او بدت می‌آید یا خوشت می‌آید پررنگش نکن همه را یکدست و همان گونه که در زمان گذشته و حادثه بوده‌اند، بنویس.
انتهای پیام/ 161
