به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، حمید داوود آبادی از مهمترین نویسندگان حوزه ادبیات و تاریخ نگاری دفاع مقدس است که بعد از سالها کار در این حوزه تجربیات فراوانی را کسب کرده است که بهره گیری از آن میتواند برای تربیت نسل آینده نویسندگان دفاع مقدس موثر و مفید باشد.
کتاب «مثل آب خوردن» چکیدهای از همه سالهایی است که داوود آبادی دست به قلم بوده و آثار ارزشمندی را خلق کرده است. در این کتاب شیوههای خاطره نویسی از نگاه و زبان داوودآبادی آورده شده است که بخش اول آن را در ادامه میخوانید.
تلخ و شیرین خاطرات
هر چیزی که در تو گذشته و آثاری امکان در حافظهات مانده باشد خاطره است.
خواه ناخواه حوادث و اتفاقاتی در گذشته برایت افتاده که بعدها به صورت زیادی تلخ یا شیرین در ذهنت بروز میکند.
خاطرات گذشته سرشار از تجربیات تلخ و شیرینی هستند که یادآوری آنها میتواند در آینده زندگیات، نقشی تعیین کننده و به استحضار داشته باشد مهم این است که از خاطرات در چه جهت و به چه صورت بهرهبرداری کنی.
ذکر خاطرات شیرین، در لذت بخشتر شدن زندگی نقشی مثبت دارد و میتواند در ادامه مسیر، مصممتر یا مایوست کند.
انسان همواره به تعریف خاطرات گذشته برای دیگران به خصوص نسلهای بعد علاقه دارد. نگارش خاطرات ذوق و اشتیاق فراوانی در افراد ایجاد میکند.
تو هم جدای از مقام سیاسی جایگاه شخصیتی و مسئولیتهای اجتماعیات برای خود خاطرات ارزشمندی داری که نمایانگر گذران زندگی توست.
انقلاب و جنگ از جمله مواردی هستند که خاطرات آنها همواره مورد توجه مخاطبین مختلف بوده و هست.
خاطره با داستان خیلی فرق دارد خاطر شرح حوادث واقعی است و داستان زاییده تخیل نویسندهای است که حتی شاید جنگ را هم ندیده باشد.
خاطرات فقط اتفاقات شیرین و پیروزی نیستند، حوادث تلخ ناگوار و شکست جزو اتفاقاتی هستند که باید در کنار هم بیایند تا یک خاطره را معنا و مفهوم ببخشند.
خاطرات هرکس در جای خودش مهم و ارزشمند است، چون هر فرد در موقعیت زمانی و مکانی خودش بر آنچه روی داده تاثیر مثبت یا منفی داشته است.
انتهای پیام/ 161