گروه ساجد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.
بازی سرخ‌پوستی
حمله به شیوه سرخ‌پوست‌ها؛ (حسب نقل) لجن‌مالی صورت، شاخ و برگ درختان را به خود آویختن و داد و فریاد نامفهوم و در عین حال شاد راه انداختن؛ روشی که نیروهای خودی یک‌بار در جنوب، موقع تک و حمله به دشمن و نفوذ به داخل خطوط عراقی‌ها به کار بستند و تعداد زیادی از آن‌ها را به هلاکت رساندند.
بچه‌های ادوات
افراد پرتحرک و باانرژی؛ بچه‌های کنجکاو و مقاوم و بانشاطی که هیچ‌کس جلودارشان نبود و هیچ‌چیز موجب نمی‌شد از کار کنار بکشند و آرام و قرار داشته باشند، به همه‌کس کار داشتند و از همه‌چیز می‌خواستند سر در بیاورند. کسانی که وقتی قرار بود شدت و حدت قدرت آن‌ها را نشان بدهند، به ایشان «زلزله»، «شر گردان»، «مصیبت»، «مکافات» و «بچه‌های خلاف» می‌گفتند. وجه‌تسمیه ادوات برای این تیپ بچه‌ها، یعنی زرهی در مقابل نیروهای «پیاده»، نفوذ آتش و برد تخریب و انفجار و توانایی ابزار و آهن در برابر انسان و گوشت و پوست و استخوان بود؛ البته صرف‌نظر از ایمان.
انتهای پیام/ 113
