پدرم وقتی که می خواست به جبهه برود به من سفارش های زیادی می کرد. یکی از سفارشهای او در مورد قرآن بود. او خیلی ما را به خواندن قرآن تشویق می کرد. روی نماز و برنامه های دینی تاکید زیادی داشت. در آخرین جمعه ای که پیش ما بود و قراربود عصر به جبهه برود ما را به جلسه ی قرآن برد. پس از مراجعت به منزل هنگام عصر در حین رفتن به جبهه مرا پیش خود برد و گفت: ((امکان زیاد دارد که دیگر برنگردم. مواظب مادرت باش. نمازهایت را به موقع بخوان. خواندن قرآنت را ادامه بده و در جلسات قرآن شرکت کن)) این سفارش همیشگی او بود.
درآن روزها وقتی که از پدرم سوال می کردمدرجه شما چیست؟ به من میگفت: ((من سرباز امام زمان (عج) هستم)).
بعد از مدتی که ما را به جبهه جنوب در اهواز برد، در داخل سنگرش بر روی آهنی نوشته شده بود: ((معاونت لشکر)). من در آن هنگام متوجه شدم که سمت پدرم چیست و چه احترامی در میان مردم دارد.
اکنون امیدوارم در نزد خداوند مقامی بیش از این ها داشته باشد. او همیشه می گفت: مقام دنیا مقامی نیست، بلکه مقام روز قیامت، مقام با ارزشی است که خداوند آن را به هر انسانی نمی دهد.
راوی : بصیراقارب پرست فرزند شهید حسن اقارب پرست
