به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، محمد صفری در یادداشتی نوشت:
مردم مسافران اصلی قطار انقلاب هستند، این قطار بر روی ریل صراط مستقیم در حرکت است، مردم برای سوار شدن به این قطار هزینه داده‌اند، پس صاحبان اصلی انقلاب مردم هستند.
در طول ۴۰ سال عمر انقلاب، تلاش‌های بسیاری شد تا مردم را از این قطار پیاده کنند، اما آنها با پایبندی خود از این امر جلوگیری کردند، درون قطار ماندند تا انقلاب اسلامی ایران حفظ شود، ریزش‌های قطار انقلاب از سوی مردم نبود، بلکه از سوی برخی مسئولین بود که حتی باعث شد تا قطار انقلاب از سرعتش کاسته شود.
برخی مسئولین تحت تأثیر ارعاب و تهدید دشمن قرار گرفتند، برخی دیگر هم نفوذ دشمن بر روی آنها تأثیر گذاشت، برخی با رفتارهای غیرانقلابی خود از قطار انقلاب پیاده شدند تا ریل را تخریب کنند و قطار را به بیراهه ببرند.
جاذبه انقلاب اسلامی بر دافعه آن می‌چربد، همه تلاش انقلاب با آرمان‌های اسلامی آن، جذب حداکثری بوده است و دفع حداقلی، آنهایی که از این قطار جا ماندند و یا پیاده شدند، نتوانستند همراه و همسفر خوبی برای انقلاب باشند؛ حیت به تخریب قطار هم پرداختند.
چنین افرادی سهم بیشتری از انقلاب می‌خواستند و می‌خواهند، آنها خود را مالک انقلاب می‌پنداشتند و می‌پندارند، به همین خاطر است که نمی‌توانند حرکت قطار را به سوی آرمان‌های انقلاب تحمل کنند، آرمان‌ها و اهداف انقلاب با خواست چنین افرادی منافات دارد، سعی پیاده‌شدگان از قطار انقلاب بر این است تا راه را تغییر دهند و مسیر ریل را عوض کنند، آنگونه که خود می‌خواهند.
دست نوشته‌ها و پلاکاردهای جالب توجهی در راهپیمایی ۲۲ بهمن ۹۶ به چشم خورد که عبرت‌آمیز است، «مسئولین ذوق نکنند ما فقط برای حفظ انقلاب اسلامی آمده‌ایم.»، «برخی مسئولین می‌خواهند حکومت را از بین ببرند و این مردم نمی‌گذارند»، در واقع مردم از بسیاری از مسئولین انقلابی‌تر هستند و اگر اینگونه نبود، انقلاب متوقف می‌شد.
آنهایی که اعتقاد دارند برخی را از قطار انقلاب پیاده کردیم، به این موضوع توجه ندارند که پیاده‌شدگان از قطار انقلاب چه کردند که پیاده شدند؟
عملکرد و رفتارهای آنها آیا با آرمان‌ها و اهداف انقلاب همراه بود؟ یا این که برخلاف جهت حرکت انقلاب تلاش کردند و می‌کنند؟
مسئولین بیشتر از مردم باید برای انقلاب هزینه پرداخت کنند، اما انقلاب تاکنون به خاطر برخی عملکردهای مسئولین هزینه زیادی پرداخت کرده است.
هم اکنون در ماجرای فتنه ۸۸، آیا انقلاب و حاکمیت اسلامی برای بازگشت آنهایی که مسبب آن فتنه بودند و هزینه زیادی برای انقلاب تراشیدند، تسامح به خرج نداده است؟
آیا به آنها فرصت داده نشد که از اشتباه خود بازگردند تا بار دیگر بتوانند سوار بر قطار انقلاب شوند؟ آنها خود از این قطار پیاده شدند تا قطار را به انحراف یکشانند و البته در آن فتنه توانستند سرعت انقلاب را بکاهند چراکه عملکرد آنها باعث شد تا دشمن خارجی از فرصت استفاده کرده و دشمنی‌های خود را علیه انقلاب اسلامی افزایش دهد.
رهبر معظم انقلاب درباره ریزش‌ها و رویش‌های انقلاب فرموده‌اند؛ «با برگشتن یک عده‌ای از این قافله عظیم، هرگز این قافله از راه باز نمی‌ماند، (من یرتد منکم عن دینه فسوف یاتی‌الله بقوم یحبهم و یحبونه) این را خدای متعال در قرآن فرموده است به مسلمانان صدر اسلام، به آن کسانی که در رکاب پیغمبر جهاد کردند و جنگیدند و جان خودشان را فدا کردند، قرآن در واقع همین حقیقت را برای آنها بیان می‌کند.»
قافله انقلاب به حرکت خود ادامه می‌دهد، راه این قافله روشن است، انحرافی در آن دیده نمی‌شود، سرعت حرکت این قافله و قطار انقلاب بستگی به رفتارهای برخی مسئولین دارد، هرگاه مسئولین وظایف انقلابی خود را به خوبی انجام بدهند، سرعت این قطار می‌تواند بیشتر شود اما این ریزش‌هایی که دیده می‌شود، عاملی برای کُند شدن سرعت قافله انقلاب است، اما باز هم حرکت ادامه دارد.
رهبر معظم انقلاب در این‌باره فرموده‌اند؛ «انقلاب ماندگار خواهد شد، بدیهی است که ما هم ریزش داریم، هم رویش داریم، بارها بنده گفته‌ام این را، کسانی هستند که یک روز انقلابی بودند، بعد فردا به خاطر عارضه‌ای، یا بحق یا بناحق از انقلاب روبرمی‌گردانند، بعضی‌ها هستند که یک کار خلاف توقعشان انجام می‌گیرد - فرض کنید یک ظلمی در یک جایی بهشان می‌شود - حق با آنها است اما این موجب می‌شود که از انقلاب روبرگردانند، این کار ناحق است. بعضی‌ها هم به خاطر مسائل شخصی، مسائل خانوادگی و مسائل گوناگون، از انقلاب رو بر می‌گردانند. این می‌شود ریزش، اینها ریزش‌های انقلاب است.»
اما مهم این است که در هر شرایطی در قافله ریزش‌های انقلاب قرار نگیریم، حتی اگر ظلمی هم شد، به خاطر انقلاب، همچنان پایبند و پایدار باشیم، چنین پایبندی ارزشمند است و همین رفتار باعث رویش‌های تازه در انقلاب می‌شود.
منبع: سیاست روز
