گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ علی عبدالصمدی؛ این شب‌ها سریالی به نام روز‌های آبی با کارگردانی «محمدرضا حاجی غلامی» از شبکه‌ی پنج تلویزیون پخش می‌شود.
این سریال داستان دختر و پسر جوانی را روایت می‌کند که پس از آشنایی و قصد ازدواج با مانع بزرگی مواجه می‌شوند؛ پدر دختر با بازی «ایرج نوذری» به علت بدهی چندین میلیارد تومانی زندانی می‌شود و به علت برخی تهدیدات از سوی طلبکاران، دختر (با بازی ویدا جوان) به همراه برادر و خواهر کوچکترش رهسپار روستایی در شمال کشور می‌شوند که زادگاه مادری و خانه‌ی خاله‌ی اوست.
پسر عاشق پیشه‌ی سریال با بازی «سامان صفاری» بالاخره نامزد خود را پیدا می‌کند و در کنار اهالی آن روستای کوچک روزگار می‌گذرانند.
سریال با نقد‌های جدی مواجه است. نکاتی که کارگردان با عدم رعایت آن‌ها از یک داستان مستحکم یک سریال ساده و خودمانی تحویل مخاطبش داده است. داستانی که داشت به موضوع پیچیده‌ی اختلاس و بدهی‌های سنگین بانکی اشاره می‌کرد درگیر و دار تصمیمات طنزگونه‌ی شورای روستای مذکور برای تعیین ردیف بودجه جهت بازسازی ساختمان درمانگاه یا غسالخانه باقی ماند.
درمانگاه نماد اهمیت دادن به زنده‌های روستاست و غسالخانه نماد اهمیت بخشیده به متوفیان آن است. البته پر واضح است که هر دو مقوله جزء ضروریات و بایسته‌های هر جامعه‌ای است. خواه این جامعه یک روستای دورافتاده باشد خواه یک کلانشهر در حال تکاپو و پیشرفت. درگیری بیش از حد مردم روستا و نمایندگانشان در شورای آبادی خسته‌کننده است.
اپیزود اول این سریال کاملا پست مدرن تدوین شده بود. از لحظه‌ی آشنایی ساره با بردیا تا خواستگاری و ازدواج و دستگیری حمید افشار پدر ساره به علت بدهی بانکی به صورت موازی تدوین شده بود به این معنی که تمامی وقایع و رویداد‌ها در چند دقیقه از اپیزود اول به مخاطب القا می‌شود، اما از اپیزود دوم دیگر خبری از تدوین پست مدرن و چند لایه نیست. سریال تبدیل به اثری ساده و مسطح می‌شود و دیگر اثری از لایه بندی‌های پست مدرن قسمت اول نیست.
سریال ملودرام روز‌های آبی از اپیزود دوم به بعد تبدیل به سریالی کمدی می‌شود آن هم کمدی‌ای که چندان جذابیت و گیرایی ندارد. این تغییر ژانر به اصل سریال ضربه‌ی مهلکی زده است. مخاطب نمی‌داند با سریالی با رگ و ریشه‌های طنز مواجه است یا ملودرامی پلیسی و امنیتی با موضوع اصلی اختلاس و بدهی‌های بانکی.
با توجه به اینکه سریال قبلی همین کارگردان از همین شبکه در ماه مبارک رمضان سال گذشته در ژانر کمدی با عنوان «پدر پسری» روی آنتن رفت، مخاطب از کارگردان بیشتر انتظار طنازی دارد. ضمن اینکه در هر دو سریال «افشین سنگ چاپ» به عنوان بازیگر و دستیار کارگردان حضور داشته است. به طور کلی تغییر ژانر سریال از ملودرامی پست مدرن به سمت کمدی هزل باعث شد تا «روز‌های آبی» در ژانر سردرگم و در جلب مخاطب کم فروغ ظاهر شود.
انتهای پیام/133
