به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، پیشرفت پایدار یکی از دغدغه های نظام های سیاسی در قرن بیست و یکم محسوب می شود به گونه ای که تلاش های زیادی توسط دولت ها برای دست یابی کامل به آن صورت گرفته است. توسعه پایدار توسعه ای است که علاوه بر توسعه و تعالی زندگی نسل حاضر به حمایت از نسل های آتی نیز عنایت دارد و براساس آن، شرایط انسانی و وضعیت محیطی و اکوسیستمی به طور همزمان مورد توجه قرار میگیرد. به موازات تکوین و تکامل پارادایم توسعه پایدار و به دنبال آن تعریف و شناسایی شاخصهای توسعه پایدار، روش های گوناگونی برای پایدار سازی پیشرفت مطرح شده است.
یکی از ارکانی که ارتباطی مستقیم با پیشرفت دارد، مقوله امنیت است به گونه ای که تصور پیشرفت بدون امنیت امکان پذیر نیست. در عصر حاضر و با توجه به پدیده جهانی شدن و بایسته های توسعه پایدار، مقوله امنیت انسانی مورد توجه قرار گرفته است و این نگرش به مفهوم امنیت، ارتباطی دوسویه میان امنیت و پیشرفت برقرار کرده است.
امنیت انسانی به امنیتی اطلاق میگردد که افراد انسانی را در مرکز گفتگوها یا مباحث امنیتی قرار میدهند و دارای رویکردی اخلاقی و ارزشی است. در گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد نیز بر این امر تاکید شده و با ارایه معیارهای مشخص، مفهومی شفاف و عینی از این اصطلاح ارایه گردیده است. هفت مؤلفهای که از این اصطلاح استنباط میشود عبارتند از؛ امنیت اقتصادی، امنیت غذایی، امنیت بهداشتی، امنیت زیست محیطی، امنیت شخصی، امنیت اجتماعی، امنیت سیاسی.
یکی از سوالات رایج در بحث امنیت انسانی این است که چه نهاد، سازمان، گروه یا افرادی وظیفه تامین آن را دارند؟ و در راستای تحقق پیشرفت بومی جمهوری اسلامی ایران در بستر الگوی بدیل پیشرفت، چه افراد یا نهادهایی وظیفه خطیر تحصیل و صیانت از امنیت را دارا هستند؟ شاید بتوان به این سوال نگاهی جامع داشت و تمامی اقشار جامعه، از سطح فرد تا نهادهای دولتی را دخیل در تامین امنیت انسانی دانست. اما در میان گروه های تامین کننده امنیت و پیشرفت می توان به جوانان و قشر دانشگاهی به مثابه "پیشگامان پیشرفت"اشاره داشت که نقشی اساسی در تحقق امنیت انسانی در بدنه الگوی بدیل و بومی پیشرفت ایران اسلامی دارند. پیشگامان پیشرفت می توانند به ایفای نقش در تامین سطوح هفت گانه امنیت انسانی بپردازند و امنیتی پایدار را برای بسترسازی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به همراه آورند.
پیشگامان پیشرفت و کارکردها در بستر الگوی پیشرفت
پیشگامان پیشرفت می توانند به تحقق بهتر الگو و امنیت حاکم بر آن کمک نمایند؛
کارکردهای اقتصادی و غذایی: تلاش برای تولید ملی، راه اندازی صنایع دستی و بومی ایرانی، راه اندازی شرکت های دانش بنیان، گسترش نهضت نرم افزاری در بخش اقتصاد، پیشنهادات اجرایی در راستای بهبود صادرات کشور، اجرای طرح های کلان در راستای کاهش وابستگی، تلاش برای استقلال اقتصادی، مدیریت منابع مالی و پولی با پیاده سازی راهکارهای نوین، تامین نیروی انسانی کارآمد، راه اندازی اشتغال های خانگی، ایجاد برنامه های عمرانی در روستاها و شهرهای دور از مرکز، اشتغال زایی در مناطق مختلف کشور با راه اندازی بخش های تولیدی براساس نیاز سنجی، ایجاد فضای مناسب برای بهره گیری از فضاهای روستایی برای تولید مواد غذایی، کشت و پرورش مواد غذایی مورد نیاز بومی هر منطقه با کارشناسی و همکاری با جهاد کشاورزی، راه اندازی ایستگاه های سلامت و آگاه سازی مردم نسبت به مضرات فست فودها، تلاش برای استقلال و خودکفایی غذایی در سطح کشور و غیره
کارکردهای سیاسی: افزایش سطح آگاهی شهروندان، کمک به رفع شبهات مطرح درباره نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران، مشارکت در برنامه های سیاسی همچون انتخابات، همکاری با مسئولین نظام سیاسی و حمایت از برنامه های آنها، حمایت از نظام در فضای سایبر و مدیریت منازعات سایبری علیه جمهوری اسلامی ایران، مشاوره و ارائه نظریات به مسئولین در راستای بهبود شرایط شهروندان و غیره
کارکردهای زیست محیطی: تلاش در جهت صیانت از محیط زیست، راه اندازی گروه های حمایت از محیط زیست، تهیه بروشورها و جزوات درباب حفاظت از زیست محیط، تشکیل و برگزاری نشست ها و گردهمایی برای توجیه هموطنان در مورد اهمیت محیط زیست و یاد دادن راه های حفاظت از محیط زیست جانوری و گیاهی، تلاش برای ارتباط با فعالان سبز در کشورهای دیگر و آموختن تجربیات آنها برای پیاده سازی در ایران، همکاری با سازمان محیط زیست، ترویج فرهنگ همزیستی مسالمت آمیز با طبیعت به خانواده، اقوام و همشهری ها و غیره
کارکردهای بهداشتی: گسترش دادن فرهنگ سلامت در بین اعضاء جامعه، تولید و نشر کاتولوگ های مربوط به بهداشت و درمان برای آموزش شیوه های صحیح زندگی، رواج سبک زندگی اسلامی و دوری گزینی از سبک های غربی، فرستادن جوانان به مناطق محروم برای دادن کمک های بهداشتی و درمانی، برپایی کلاس های درمانی برای مناطق محروم، ترویج فرهنگ مصرف صحیح دارو، رواج مراجعه به پزشک در سطح جامعه با اطلاع رسانی و غیره
کارکردهای اجتماعی: مشارکت در سطح جامعه، کمک به رتق و فتق امور، کمک به رفع آنومی های اجتماعی، توصیه به همگان و آموزش آداب معاشرت اسلامی به شهروندان، جلوگیری از اختلافات قومی و قبیله ای، تلاش در راستای قوام بخشیدن به نهاد خانواده و غیره
این کارکردهای چندگانه می تواند توسط پیشگامان پیشرفت و یا به عبارتی دیگر، جوانان جامعه صورت گیرد و این عملکرد می تواند امنیت انسانی را تحقق بخشد و الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به منزلگه خویش نائل آید.
