به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، "فتح الله نادعلی" معاون اداره کل ایثارگران وزارت جهاد کشاورزی طی یادداشتی در تبیین یکی از عوامل پیروزیآفرین دوران دفاع مقدس، یعنی "امید" می نویسد:
آنچه مسلم است، امیدواری با خوشخیالی کاملاً متفاوت است، خوشخیالی، منتظر آیندهای زیبا، بدون تلاش و مجاهدت بودن است، در صورتی که امیدواری از سه جز شناختی، عاطفی و حرکتی تشکیل میشود. داشتن امید واقعی، همراه با شناخت، مجاهدت و ایستادگی در فراز نشیبها، حتی در راستای رشد روحانی انسان نیز صادق است.
رسول مکرم اسلام(ص) میفرمایند: «نادان کسی است که از هوای نفسانی خود پیروی کند و در عین حال از خداوند انتظار بهشت داشته باشد.
و امام علی(ع) میفرمایند: «از کسانی مباش که بدون عمل، به آخرت امیدوار است.»
ما در دوران دفاع مقدس دلایل کافی برای امیدواری داشتیم و با شناخت عمیق از ظرفیتهای مادی و معنوی خویش، امید و آرزوی خویش را محقق کردیم و اکنون ملت بزرگوار ما نیز دلایل بیشماری برای دلبستن به آینده و امید به فردایی زیباتر و عزیزتر داراست. شأن ملت ما و توان بالقوه و بالفعل این سرزمین و داشتن پشتوانه عظیم هشت سال دفاع در تحقق امیدها، میطلبد که مسئولان نظام و همه بخشهای مرتبط، دائماً در کورة امید بدمند و در راستای امیدسازی لحظهای درنگ نکنند. در این راستا پرهیز از شعار در امیدسازی و توجه ویژه به مردم سالاری دینی، عملکرد کارشناسانه، خالصانه و صادقانه و بهرهگیری از تمام ظرفیتها برای رشد و تعالی کشور، میتواند روند امید به آینده را در جامعه ارتقا بخشد.
پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد(ص) امید و آرزو را برای امت خویش رحمت میدانند. پس نظام اسلامی و همة مؤثرین جامعه، وظیفه دارند، با اقدامات مناسب خویش، امکان محقق شدن این رحمت الهی را در کشور اسلامیمان فراهم نموده و مردم فهیم ما نیز در راستای رسوخ این رحمت خدایی در اخلاق و روحیات خویش تلاش نمایند.
مسلماً امید و آرزو، آسیبهایی نیز خواهد داشت که میتوان، عدمآگاهی از واقعیات، غفلت از وظیفة اصلی، بلندپروازی، فاصله گرفتن از مبانی دینی و عوامل فرهنگی حاکم بر جامعه را از مهمترین آن دانست.
ما در کلاس جنگ هشتساله، به خوبی راه فرار از آسیبهای اشاره شده را یافتیم، یکی از عبرتهای آن سالهای بهیادماندنی، بروز آزمایشات سخت در هنگام غفلت از آفتهای امیدواری بود، کوره دفاع مقدس، مردانی را پرورید که با آگاهی از واقعیات جبهه خودی و دشمن، آشنایی کامل به وظیفه، تنظیم نگاه عملیشان به ارزشهای دینی و اخلاقی، دوری از غرور و بلندپروازی و حاکم نمودن اخلاق دینی در ادبیات مقاومت، امیدوارانه در میدان حاضر و شجاعانه پیکار کردند و اکنون هنگام استفاده از تجربیات ارزشمند آن دوران بیمثال است و هرگز نباید از آن غفلت کرد.
یکی از ساز و کارهای حیات، امیدواری است. از نظر جهانبینی توحیدی، «امید» تحفهای الهی است؛ که چرخ زندگی را به گردش درمیآورد و موتور تلاش و انگیزه را پرشتاب میکند.
ترسیم نشانههای امید در خود و جامعه و آشکار نمودن نشانههای یأس در جبهه دشمن، در راستای ایجاد، حفظ و تقویت امید در جبهه خودی، از دستاوردهای دفاع هشتساله است، که میتواند نسخه کاربردی مناسبی برای همه عصرها و نسلها باشد.
مقاممعظم رهبری(مدظلهالعالی) در ارتباط با ترسیم شیوه مبارزاتی حضرت امام(ره) میفرمایند: «… امام بزرگوار با ایمان و استقامت و استحکام روحی و امید به آینده، ایستاد و سرانجام مبارزه با همة سختیهای خود به پیروزی رسید.»
