آمدنم به جبهه دلیل روشنی دارد همان‌طور که شهادتم عین زندگی است
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، جهادگر شهید «محمدمهدی تبرایی» در روز عید غدیر سال ۱۳۳۶ در نیشابور به دنیا آمد. از چهارسالگی برای آموزش و فراگیری قرآن کریم به مکتب‌خانه رفت و سپس در دبستان امیرکبیر که از مدارس ممتاز و نمونه بود، مشغول ادامه تحصیل شد. پس از طی دوره ابتدایی، مقطع دبیرستان را در آموزشگاه‌های ابن‌یمین و دکتر غنی گذراند. شهید تبرایی ضمن تحصیل در دبیرستان به اتفاق دوستان همدل در جلسات مذهبی هم شرکت می‌کرد و آموختن مسائل مذهبی اسلامی را به صورت تشکیلاتی و منسجم آغاز کرد که حاصل آن جلسات، آشنایی عمیق با ائمه اطهار (ع)، ارزش‌های اسلامی و فلسفه سیاسی حضرت امام خمینی (ره) بود.
پس از طی دوران دبیرستان در کنکور سراسری شرکت نمود و در رشته علوم آزمایشگاهی دانشگاه مشهد پذیرفته شد. در محیط دانشگاه، آشنایی نزدیک با جنبش‌های اسلام خواهانه دانشجویان از وی عنصری فعال، مبارز و بابصیرت ساخت به طوری که در اکثر فعالیت‌ها مثل تکثیر و پخش اعلامیه و نوار‌های حضرت امام (ره) و شخصیت‌های بزرگ اسلامی همچون مرحوم دکتر شریعتی و شهید مطهری سهم بسزایی ایفا می‌کرد.
اولین جرقه از مبارزات رسمی سیاسی شهید تبرایی در جریان پخش اعلامیه در بین نمازگزاران مسجد جامع سبزوار بود که مورد شناسایی ساواک و نیروهای امنیتی واقع شد، ولی شیوه کار شهید به حدی نبوغ آمیز و هوشمندانه بود که عناصر امنیتی رژیم هیچ‌گاه امکان شناسایی عامل اصلی پخش اعلامیه‌ها را پیدا نکرد. در ادامه همین نقش‌آفرینی‌ها، جهادگر شهید نیشابوری به عنوان رابط اصلی بیت آیت‌الله علوی، مجتهد سرشناس و مبارز انقلابی شهر، فعالیت خود را آغاز کرد.
بعد از پیروزی انقلاب وارد کمیته انقلاب اسلامی شده و مسئولیت واحد عملیات کمیته‌های انقلاب در سبزوار را عهده‌دار شد. در همان ایام هم بود که در جریان یک گشت شبانه، موفق به دستگیری سارقان یک خودرو ضبط این اتومبیل مسروقه شد، اما در حین انتقال این خودرو به منزل آیت‌الله شیرازی که مرکز کمیته انقلاب سبزوار بود، به سختی تصادف کرده و مجروح گردید و تا آغاز هجمه همه‌جانبه حزب بعث به ایران اسلامی در بیمارستان بستری بود و دوران نقاهت را سپری می‌کرد.
او در کوره راه پرپیچ و خم زندگی در سیر اعتلای اسلام و عزت مسلمین همسری را به همراهی خود انتخاب نمود و در شهریور سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد که دو فرزند، حاصل این ازدواج پاک است.
هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی به رزمندگان اسلام پیوست و در سال ۱۳۶۱ بر اثر ترکش خمپاره دشمن بعثی مجروح شد، اما دست از حضور در خطوط مقدم برنداشت تا آن‌که در شهریور سال ۱۳۶۲ و در جریان تشرف شهید تبرایی به مکه مکرمه، با خدای خویش در مقام ابراهیم پیمان بست تا پس از بازگشت از حرم امن الهی، به جهاد سازندگی بپیوندند و در این سنگر مهم و تأثیرگذار، ایفای نقش نماید.
بازگشت شهید تبرایی از جبهه‌ها با عمل او به پیمانش در احرام همراه شد و روز‌های متمادی و بلافصل حضورش در جبهه‌ها و عملیات‌های مختلف، در قامت یک رزمنده جهادگر خراسانی بود تا اینکه سرانجام در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۶۵ در حین انجام ماموریت بر اثر سانحه رانندگی به شهادت رسید.
بخشی از دست‌نوشته جهادگر شهید خراسان، «محمدمهدی تبرایی» در سوسنگرد:
به جبهه آمده‌ام تا بتوانم از این آزمایش روسفید بیرون آیم. آمده‌ام تا به ندای هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی فرزند حسین بن علی (ع)، خمینی عزیز لبیک بگویم و به شعار «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند» عمل نمایم. آمدنم دلیل روشنی دارد همان‌طور که می‌دانم، شهادتم هم عین زندگی است.
انتهای پیام/
