به گزارش خبرنگار دفاعپرس از مشهد، «محمد بهجتی» سال ۱۳۳۵ در شهر مشهد مقدس دیده به جهان گشود. وی از همان کودکی علاقه خاصی به اهل بیت (ع) داشت و از سال ۱۳۴۷ درحالی که در عنفوان نوجوانی بسر میبرد، با تفکر و نهضت امام خمینی (ره) آشنا شد و برای کمک به مبارزات علیه رژیم پهلوی فعالیتهایی از قبیل چاپ اعلامیههای امام (ره) را به‌طور مخفیانه انجام میداد و در بین نزدیکان و آشنایان به خصوصیتهای انقلابی مشهور شد.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عشق به انقلاب و مردم وارد جهاد سازندگی «کلات نادری» شد و به خدمت به اقشار محروم جامعه پرداخت و در دوران دفاع مقدس نیز چندین‌بار به جبهههای نبرد اعزام شد که دوبار مفتخر شدن به توفیق جانبازی، ماحصل همین حضورهای متوالی و بهم پیوسته بود.
دوستان و همرزمانش نقل می‌کنند که در یکی از عملیاتها، هنگامی که از ناحیه پا دچار جراحت شده بود و براساس نظریه پزشکان قرار بود پای وی قطع شود، شب چهارشنبه اصرار کرد تا در مراسم قرائت دعای توسل در منزل شهید «محمدتقی شاهرودی» حضور پیدا کند و به‌خاطر اصرارهای زیاد، درحالی که به‌دلیل جراحت شدید پا قادر به راه رفتن نبود، او را با برانکارد به جلسه انتقال دادند؛ اما همین حضور و توسل باعث شد تا شفا یابد و حکم قطع عضو به‌دلیل بهبودی معجزهآسای پایش لغو شود.
«محمد بهجتی» دورههای آموزش رانندگی لودر و بولدوزر را در پادگان «سلمان فارسی» مشهد با کسب نمره عالی سپری کرد؛ اما در آخرین اعزام او به جبهه، سرانجام در تاریخ ۴ دی سال ۱۳۶۵ در جریان عملیات «کربلای ۴» بر اثر اصابت ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
انتهای پیام/
