خبرگزاری دفاع مقدس: یکى از عوامل رشد و تعالى افراد و جامعه، شناخت اسوه ها و الگوهاى آن است و این شناخت با مطالعه زندگى و فضیلت ها و ویژگى هاى شخصیت آنان حاصل مى شود. به همین دلیل، مطالعه و گفتگو درباره آن شخصیت هاى سازنده و بزرگ مى تواند ما را در رسیدن به این هدف ارجمند یارى رساند.
بر این اساس و به مناسبت قرار گرفتن در ایام سالگرد عملیات غرورآفرین کربلای 5 طی کفت و گویی با حجت الاسلام والمسلمین علی سعیدى شیرازی، نماینده محترم ولى فقیه در سپاه، به ویژگی ها و شاخصه های شخصیتی یکی از شهدای والامقام این عملیات، شهید حجت الاسلام و المسلمین عبدالله میثمی نماینده حضرت امام(ره) در قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) پرداخته ایم؛
لطفاً در خصوص آشنایى خودتان با شهید بزرگوار میثمى توضیح دهید.
مبدأ ارتباط من با شهید میثمى همکارى با سپاه است. در همایش ها و گردهمایى ها در مناطق مختلف حوزه نمایندگى، بنده هم حضور پیدا مى کردم. بنابراین ارتباط من با ایشان بر مى گردد به سال 1361 و بعد از آن. در نشست ها همدیگر را مى دیدیم و در مواقعى که سفر مى رفتیم در خدمتشان بودم.
چه ویژگى هاى اخلاقى در شخصیت شهید میثمى متبلور بود؟
مهمترین ویژگى یک روحانى، اسوه و الگو بودن اوست. درگفتار، در رفتار، در عملکرد، در همه امورى که اسلام به عنوان ارزش تلقى مى کند باید الگو باشد، اما یک سرى روحانیون هستند که برجستگى هاى فوق العاده اى دارند.
مرحوم شهید میثمى از جمله افرادى بود که در ارزش ها فوق العاده بود، یعنى سقف ارزش ها را رعایت مى کرد. بعضى ها کف ارزش ها را رعایت مى کنند، برخى در میانه هستند و برخى تلاش مى کنند سقف ارزش ها را هم رعایت کنند، مثل شهید میثمى. در خیلى جاها ممکن است استفاده از خودرو دولتى به صورت متعارف اشکالى نداشته باشد ولى شهید میثمى از این هم ابا داشتند.
برخى افراد مأموریتى را که به آنها واگذار مى کنند انجام مى دهند فراتر از آن خیلى نقشى ندارند ولى شهید میثمى چند نوع نقش را ایفا مى کرد، یعنى غیر از مأموریت جارى نمایندگى ولى فقیه که بر دوش ایشان بود مأموریت هاى دیگرى را که کمتر کسى توان یا رغبتش را داشت، ایشان انجام مى داد.
در مرحله بالاتر یک پناهگاهى براى فرماندهان بود. یعنى ایشان یک سنگ صبور بودند براى فرماندهان، در آنجا شرایط خیلى سخت بود. یک مدت که مى گذشت ممکن بود افراد توانشان کم شود ولى ایشان نشاط در افراد ایجاد مى کرد و به قول امروزى ها انرژى مثبت مى داد.
یکى دیگر از کارهایى که ایشان دنبال مى کرد اتصال بین ارتش و سپاه بود. به خصوص روى شهید بزرگوار صیاد شیرازى نفوذ زیادى داشت و در الفت بین صیاد و فرماندهان سپاه در دوران دفاع مقدس نقش بسیار زیادى ایفا نمود.
در ارتباطاتى که شخصاً با شهید میثمى داشتید تا چه اندازه شخصیت ایشان براى شما قابل توجه و تأثیرگذار بود؟
شهید میثمى به بنده خیلى آرامش مى داد. من 9 سال رئیس سازمان حفاظت اطلاعات سپاه بودم، در آن زمان مشکلات عدیده اى داشتیم. یک سرى عوامل باعث ایجاد مشکلات بین من و یک فرمانده اى شده بود.
در اداره سازمان خیلى فشار روى بنده بود. بنابر این بعضى وقت ها دچار یأس مى شدم، یکى از اهداف من از جبهه رفتن در کنار اینکه وظیفه ام را انجام مى دادم دیدار با شهید میثمى بود. حفاظت اطلاعات در نقطه آغاز طراحى عملیات حضور داشت. چون طرح امنیتى است و حفاظت اطلاعات باید طرح عملیات را بریزد، ما هم به نوعى دستى در مقاطع عملیات داشتیم قبل یا بعد از عملیات حضور پیدا مى کردم و جلساتى در این راستا برگزار مى شد.
به ایشان نمى آمد نسبت به مسائل اطلاعاتى و حفاظتى شناختى داشته باشد ولى از ذکاوت و هوشیارى بالایى برخوردار بود.
زمانى که مسائل و مشکلاتى را مطرح مى کردم ایشان با یک ربع الى 20 دقیقه قدم زدن و صحبت کردن کلى حال مرا عوض مى کرد. توصیه به استقامت و صبر مى نمود و توجیه مى کرد که هر تکلیفى یک سختى دارد و اینکه همراه با هر سختى یک سهولتى خواهد بود. لذا ایشان بسیار کمک یار من بود و توصیه هاى ایشان براى بنده بسیار مفید بود.
برخى از گزارشات ایشان را بعد از شهادتشان آوردند و به من دادند. این گزارشات را که خطاب به نماینده ولى فقیه ـ شهید محلاتى ـ مى نوشتند یا به دیگر نمایندگان امام(ره)، عمق درک ایشان را نسبت به جبهه نشان مى داد، هم روحیات فرماندهان را مى شناخت و هم کاستى ها را مى دانست، خیلى نسبت به این مسائل حساس بودند و شناخت خوبى داشتند.
بنابر فرمایشات شما، شهید میثمى داراى یک شخصیت مدیریتى خاص بودند. لطفاً بفرمایید که یک روحانى تا چه اندازه مى تواند کارش را با مدیریت پیش ببرد؟
مدیریت را متأثر از دو بخش مى دانند، هم ذاتى است و هم اکتسابى. جوهره مدیریت باید در انسان باشد.
بنده معتقدم در درون شهید میثمى جوهره مدیریت وجود داشت. ممکن بود آموزش در کلاس مدیریت ندیده باشد ولى تجربه ایشان در مدیریت به اضافه جوهره مدیریت، از ایشان یک چهره محبوبى ساخته بود. مدیر آن است که هم بتواند وظیفه اش را انجام بدهد و هم در مخاطب و نیروهاى تحت امر و فرمانبرانش ایجاد محبوبیت و جاذبه کند. شهید میثمى این گونه بودند.
اگر که یک فردى بتواند وظیفه اش را در چارچوب وظایفى که برایش تعیین کردهاند انجام بدهد، در عین حال بتواند تأثیر فوق العادهاى در سطح مدیران و فرماندهان داشته باشد و بتواند یک اسوه و یک جاذبه اى براى افراد ایجاد کند او را باید در زمره مدیران موفق قرار دهیم، درست مانند شهید میثمى.
استنباط بنده این است که رهبرى معظم انقلاب دوست دارند افرادى در نیروهاى مسلح باشند که ویژگى شهید میثمى را داشته باشند، یعنى به سرعت با فرماندهان رفیق شوند. میثمى خودش را نمى دید، هرچه مى دید یا خدا را مى دید و یا به عنوان ابزار و وسایلى که خداوند براى رسیدن به کمال تعیین کرده است. یعنى همه چیز را به عنوان کمال وسیله اى مى دید نه کمال هدفى. لذا توفیقات مرحوم شهید میثمى در دل رزمندگان و مدیران به خاطر برجستگى هایى بود که در روحیات و در مشى و خلق و خوى ایشان بود.
به نظر حضرتعالى اگر شهید میثمى در قید حیات بود چه مى کرد و چه راهکارهایى را درپیش مى گرفت؟
تکلیفى عمل مى کرد. فرق اصلى این است که انسان به تکلیف عمل کند یا به نتیجه. برخى دنبال نتیجه هستند و بعضى ها دنبال تکلیف. خیلى ها دنبال تکلیف راحت مى گردند و بعضى ها دنبال تکلیف سخت. میثمى دنبال تکلیف بود نه دنبال نتیجه.
مهمتر اینکه دنبال تکلیف سخت بود نه تکلیف آسان. انسان هایى که تکلیف گرا هستند و نگاه مى کنند به اینکه برترین اعمال سخت ترین آنها هستند، سخت ترین را انتخاب مى کنند به خاطر برترى اعمال.
میثمى همان طورى عمل مى کرد که عمل کرده بود و طورى مى بود که قبلاً بوده و خودش را سرباز نظام و انقلاب مى دانست و هرکجا که رهبرى تشخیص مى دادند که قرار بگیرد با کمال میل و رغبت انجام وظیفه مى کرد. استعدادهاى خوبى داشت براى پذیرش مسئولیت هاى بالاتر و امروز اگر آقاى میثمى بود مى شد در جایگاه هاى برجسته اى از ایشان استفاده کرد.
گفتگو: رسول شادمانی
منبع: پیام انقلاب – ویژه نامه میثم ولایت
