امیر سرتیپ دوم «غلامحسین دربندی» معاون اسبق روابط عمومی ارتش در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس با اشاره به حادثه دلخراش ۱۲ تیر و شهادت مظلومانه عدهای از هموطنان عزیزمان گفت: کشتار بیرحمانهای که توسط یک به اصطلاح کاپیتان تحصیلکرده و کارآزموده، بر روی آسمان خلیج فارس در ۱۲ تیر ماه ۱۳۶۷ صورت گرفت، نمونه دیگری از جنایات ضد بشری، مدعیان حقوق بشر را در سراسر جهان به تصویر کشید.
وی افزود: واقعا بسی جای تعجب است، وقتی که «ویلیام راجرز» کاپیتان جنایتکار ناو وینسنس پس از انجام این اقدام وحشیانه به کشورش بازمی گردد مورد ستایش و تقدیر قرار میگیرد، کسیکه ۲۹۰ غیر نظامی بی دفاع، که در میان آنها ۶۶ کودک، ۵۲ زن حضور داشتند را بر روی آسمان مورد هدف قرار می دهد و تکه تکه میکند را مورد تکریم قرار می دهند.
ادعای بی اساس....
امیر دربندی با بیان اینکه چهره منافقانه و خوی استکباری از مشخصههای دولتمردان آمریکایی است افزود: مقامات نظامی آنها پس از انهدام هواپیمای مسافربری ایران ادعا کردند، که ما یک هواپیمای نظامی را مورد هدف قرار دادیم، و آنچه که در اینجا قابل بحث است، اینست که چگونه فردی که مراحل نظامی را در معتبرترین دانشگهاههای سطح جهان طی کرده و عنوان کاپیتانی را یدک می کشد، قادر به تشخیص هواپیمای مسافربری از جنگنده نظامی نیست!؟ که به نظر این فرد با این اشتباه فاحش (به فرض صحیح بودن ادعا) اصلا لیاقت پوشیدن لباس نظامی را ندارد، که متاسفانه وقتی به آمریکا برمیگردد توسط رئیس جمهور وقت «ریگان» مورد تشویق و نشان شجاعت دریافت می کند.
ناو وینسنس مجهز به سیستم شناسایی بود
وی با تاکید بر اینکه یک ناو جنگی به پیشرفته ترین وسایل شناسایی، راداری، دیده بانی و الکترونیکی مجهز است، افزود: این بهانه در مسائل نظامی جایگاهی ندارد با توجه به اینکه معمولا نظامیهای حاضر در مناطق استراتژیکی از برنامه پروازی دیگر کشورها مطلع هستند، ضمن اینکه تشخیص هواپیمای مسافربری از جنگنده نظامی در شرایط آب و هوایی متداول نیز کار سختی نیست.
وی در این رابطه افزود: آنها حتی با یک سوال و جواب ساده می توانستند بهسهولت از این جریان آگاه شود، اما به دلایلی نامعلوم در این خصوص خیلی عجولانه تصمیم گرفتند و بعد بخاطر فریب افکار عمومی اعلام کردند ما در تشخیص دچار مشکل شدیم و در واقع هواپیمای نظامی را مورد اصابت قرار دادیم.
معاون اسبق روابط عمومی ارتش تاکید کرد: البته این نه اولین عملیات وحشیانه آمریکا نسبت به ایران است و نه آخرین آن، و اگر به تاریخ مراجعه کنیم درمییابیم که پیش از این هم در سال ۶۶ کشتی ایرانی «اجر» را در ۳۰ شهریور ۶۶ مورد تهاجم قرار دادند، و قبل از آن حمله ناجوانمردانه به طبس و همچنین، حملات چندین باره به اسکلهها، چاهها و سکوههای نفتی را در پرونده آمریکا در ایران مواجه هستیم.
آمریکا و تضعیع حقوق ملت ایران
وی با اشاره به تاریخچه ای از عملکرد دولت آمریکا در تضعیع حقوق ملت ایران اظهارکرد: در دوران دفاع مقدس وقتی ایران نسبت به استفاده رژیم بعثی از سلاحهای شیمیای، اعتراض کرد، بیش از هفت مرتبه کارشناسان و بازرسان سازمان ملل به کشورمان اعزام شدند، مناطق مورد اصابت و افراد شیمیایی و بمبهای استفاده شده را آزمایش کردند. و جنایات شیمیایی بی سابقه را از نزدیک مشاهده کرده و حملات ناجوانمردانه و غیر متعارف شیمیایی عراق علیه ملت ایران را مورد تایید قرار دادند، اما باز هم می بینیم سازمان ملل تحت فشار آمریکا قرار گرفته و از محکوم کردن رژیم صدام در این رابطه خود داری می کند. و پس از آن آمریکا تسلیحات شیمیای جدیدتر با ترکیبات پیچیده تر را در اختیار رژیم بعثی قرار می دهد.
امیر دربندی با بیان اینکه البته تلاش دستگاه دیپلماسی وقت ایران در خصوص اقدام وحشیانه ناو وینسنس به ثمر نشست و پس از پخش تصاویر دلخراش جانباختگان این حادثه مرگبار بسیاری از کشورها این اقدام ننگین را محکوم کردند افزود: این سلسله اقدامات وحشیانه پرونده سیاهی را از کشور آمریکا در اذهان عمومی مردم ایران ایجاد کرده که هیچ وقت پاک نخواهد شد و ملت ایران همواره دشمن شماره یک خود را می شناسند و به آن اعتماد نخواهند کرد.
