تلخترین صحنه از قربانیان حمله آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران
خبرگزاری دفاع مقدس: ابراهیم ملایی از غواصان نیروی دریایی سپاه در دوران دفاع مقدس است. او که پس از شروع جنگ نفتکشها در خلیج فارس از خوزستان به هرمزگان میآید، در عملیاتهای مختلف نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس حضور داشته است. او یکی از کسانی است که دقایقی پس از حمله ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایران در ۱۲ تیر۱۳۶۷ در محل حادثه حضور پیدا میکند. گفتوگوی کوتاه خبرگزاری دفاع مقدس با وی را بخوانید:
* برای شروع بگویید کجا بودید که خبر فاجعه حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران را شنیدید؟
من در محل کارم در منطقه یکم نیروی دریایی سپاه بودم. خبر را که شنیدیم بلافاصله با تجهیزات غواصی به سمت منطقه انفجار هواپیما حرکت کردیم. حدود بیست دقیقه بعد ما در محل وقوع حادثه بودیم.
* اولین چیزی که آنجا دیدید چه بود؟
صحنه بسیار دلخراش بود. هواپیمای ایرباس ایران منفجر شده بود و ۲۹۰ مسافر آن نیز به شهادت رسیده بودند. اجساد مسافران این هواپیما روی آب شناور بود؛ از کودک و نوجوان گرفته تا زنان و افراد کهنسال. ما بلافاصله با تشکیل تیمهای غواصی کار جمعاوری اجساد را آغاز کردیم.
* وظیفه شما چه بود؟
من غواص بودم و اولین کاری که باید میکردیم جمعآوری اجساد شهدا از روی آب بود. بیشتر اجساد شهدا پس از انفجار هواپیما و سقوط در دریا به روی میآمد. البته بخشی از آنها نیز در اثر شلیک موشک به کلی از بین رفته بودند. ما اعضای تکهپاره شهدا، دستها و پاهایی که جدا شده بود را با هرچه که در اختیار داشتیم، مثل پتو و گونی، جمع میکردیم.
*عملیات جمعآوری اجساد چند روز ادامه داشت؟
ما آن روز از صبح تا عصر درگیر جمعآوری اجساد بودیم و در روزهای بعد نیز این کار ادامه داشت. البته شناورهای نجات دیگری هم رسیدند و همه با هم کمک میکردیم. بچههای ارتش، کشتیرانی و نیروهای محلی هم به کمک آمدند.
* تلخترین صحنهای که آنجا دیدید چه بود؟
همهی آن چیزی که ما آنجا میدیدیم دلخراش و تلخ بود. ولی دلخراشترین آنها صحنهای بود که مادری فرزند کوچک خودش را به آغوش گرفته بود و همانطور روی آب شناور مانده بودند. این یکی از تلخترین صحنههایی است که هنوز بهخاطر دارم.
* شما در عملیاتهای دیگر سپاه در خلیج فارس هم حضور داشتهاید. خاطرهای از این عملیاتها هم به خاطر دارید؟
آن زمان آمریکا به خلیج فارس آمده و به سکوهای نفتی حمله کرده بود. ناوچههای پیکان و جوشن هم برای حفاظت از این سکوها اعزام شده بودند. با رسیدن این ناوچهها درگیریهایی بین ناوچههای ما و ناوهای آمریکایی آغاز شد. ما آنجا شاهد این درگیری مستقیم با آمریکا بودیم. البته وقتی ما با قایقهای تندرو به محل درگیری رسیدیم درگیری تمام شده ود و آمریکایی از محل درگیری دور شدند.
در حمله به یکی از سکوهای نفتی، آمریکا چند دقیقه قبل اعلام کرده بود که قصد حمله به این سکو را دارد. کارکنان این سکو را تخلیه کردند، ولی یکی از سربازهای نیروی دریایی ارتش که برای محافظت از سکو آنجا حضور داشت، شجاعت به خرج داد و با قرارگرفتن در پشت پدافند نصب شده روی سکو، آمریکا جرات نزدیک شدن به سکو را پیدا نکرد و از راه دور با شلیک موشک، این سرباز را به شهادت رسانده و سکو را نیز منهدم کردند.
