زدن گازهای خردل و اعصاب بر سر کودکان بی گناه که در خواب زیبا بودند/ کودکان قربانی کینه و عداوت دشمن خیره سر شدند

بهرامی محقق و نویسنده دفاع مقدس، در یادداشتی اختصاصی برای خبرگزاری دفاع مقدس به حملات وحشیانه ی رژیم بعث عراق در 11 مرداد سال 1367 می پردازد.

محمد باقر نیکخواه در این یادداشت می نویسد:

به دنبال حملات ضد انسانی و وحشیانه رژیم بعثی صدام به روستاهای زرده و سرمیل از توابع شهرستان دالاهو و عشایر غیور باباجانی و نسار و شاهمار دیره و بابایادگار از توابع شهرستان گیلانغرب با گازهای کشنده خردل، اعصاب و ترکیبات خردل و سیانور و به شهادت رساندن حدود 300 نفر مصدومیت حدود 2500 نفر که با عوارض شدید پوستی، نابینایی، شنوایی، تنفسی و سرطان خون و ریه مواجه می باشندو این فاجعه با سکوت و بی تفاوتی سازمان ملل و شورای امنیت مواجه و به رغم در خواست های رسمی و تلاش های ایران موضعی علیه این جنایات اتخاذ نگردید وحتی حاضر به محکومیت آن فاجعه هم نشدند و این رفتار شناخته شده شورای امنیت  به عنوان چراغ سبز به استمرار جنایات وفجایع صدام و رژیم بعث عراق به شمار می رود که سردمداران و نظامیان جنایت پیشه ی عراق را تشویق وترغیب به ادامه فجایع ضد انسانی خویش نمود به نحوی که فارغ بال و خاطر جمع از عدم محکومیت و تنبیه از سوی شورای امنیت، جنایت و فاجعه بی نظیر دیگری را رغم زد.

بدین نحو که هواپیماهای بمب افکن عراق حامل بمب های کشنده گازهای خردل و اعصاب به هنگامی که مردم بی گناه روستای بزرگ شیخ عثمان از توابع شهرستان اشنویه در خواب شبانه و کودکان شیرخوار و خردسال در آغوش مادران با آرامش خفته بودند در ساعت 2:45 بامداد به وقت محلی در 11 مرداد  1367 (2 آگوست 1988) پناهگاه با پرتاب 8 بمب شیمیایی و با انفجار و انتشار گازهای مهلک سایه مرگ و جنایات را در فضای روستا پراکنده و مردم در بند حادثه شومی گرفتار شدند که با غافلگیری تمام مورد آماج حملات کینه توازنه و انتقام جویانه صدام و نظامیان و حاکمان حیوان صفت قرار گرفته و تعداد بیش از 51 شهید و 2800 نفر مصدوم شدند.

نکته حائز اهمیت این که تمامی شهدا و مصدومین غیرنظامیان مظلوم بخصوص کودکان معصوم و زنان و سالخوردگان بودند که در بستر آرامش و خواب خوش شبانه قربانی کینه و عداوت دشمن خیره سر شدند و حتی مجال عکس العمل و چاره نیافتند. دشمن به این امر مهم بسنده ننمود وبا دو فروند بالگرد بر فضای روستا گازهای خردل و اعصاب را به صورت "آئروسل" اسپری و افشان نمود که بر غلظت گازها و در صد آسیب رسانی بیشتر افزود.

علاوه بر خسارت انسانی جبران ناپذیر، صدمات مادی فراوانی نیز به مزارع و باغات و احشام، دام و طیور اهالی و محیط زیست وارد آمد که بعضا آثار مخرب آن تاکنون باقی است.

بدنبال حادثه غم انگیز و رقت بار حمله به کودکان بی دفاع در شیخ عثمان اشنویه، وزیر خارجه ایران در نامه 12 مرداد 1367 به شماره سریال s/20084به شخص آقای خاویر پرزدو کرئیار دبیر کل سازمان ملل با تعیین و تشریح جنایات غم انگیز روستای شیخ عثمان و مغایرت آن با اصول و مفاد پروتکل 1625 ژنو و قطعنامه 612 و لزوم متوقف کردن حملات شیمیایی و اعزام فوری کارشناسان به منطقه برای مشاهده ی آثار این حملات از بین نرفته است و نیز محکومیت فوری این تجاوز از جانب شورای امنیت و اقدامات فوری و جدی سازمان ملل و شورای امنیت  در جلوگیری از ادامه جنایات عراق را خواستار گردید.

آقای دکتر ولایتی، نامه مشابه نیز به رئیس شورای امنیت سازمان ملل ارسال و درخواست های به حق ایران را مورد تاکید قرار داد.

با پیگیری های ایران پس از 10 روز از وقوع حمله شیمیایی و در حالی که 80 درصد آثار حملات از بین رفته و محو گردیده بود سه کارشناس سازمان ملل به نام های: 1- دکتر جیمز اریک، دالگران جاشین موسسه NBC، او. مه. آ سوئد، 2- سرهنگ دکتر آبرست اولریچ، ایمو برستگ عضو سابق NBCوزارت د فاع سوئیس و 3- دکتر ا. ان. پی. وان. هیجست (مدیر سابق مرکز ملی کنترل سم کشور هلند) در 21 مرداد 1367 وارد تهران شده و همان روز به ارومیه و منطقه شیخ عثمان رفتند و با بررسی آثار و بقایای سلاح های شیمیایی در بیمارستان ارومیه به معاینه مصدومان و نیز مصاحبه با آنان پرداخته و به تهران بازگشتند و در 22 مرداد 1367 گزارش خود در 9 بخش و ضمیمه را تحویل دبیر کل سازمان ملل نمودند.

دبیر کل نیز با افزودن یادداشتی گزارش مزبور را در مورخ 28 مرداد تسلیم شورای امنیت نمود. در بند اول این یادداشت دبیر کل نگرانی عمیق خود را از مفاد گزارش کارشناسان مبنی بر استفاده از سلاح های شیمیایی علیه غیر نظامیان اعلام داشت و دربند 9 از طرفین خودداری از نقض پروتکل 1925 ژنو را با پایبندی به اصول و مفاد آن خواستار گردید.

ملاحظه: جای تعجب و تاسف است به رغم شواهد فراوان اعم از آثار و بقایای بمب های شیمیایی استفاده شده، وجود شهدا بخصوص کودکان و زنان در میان آنان، مصاحبه با مصدومان غیرنظامی در بیمارستان ارومیه و نقاهتگاه ومداومت درمان، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل توأمان معاینات بالینی و تجزیه تحلیل های آزمایشگاهی دال بر تایید استفاده از گاز خردل و همچنین سایر ترکیبات شیمیایی و بررسی مشخصات قطعات ترکش های موجود مشابه بمب ها و راکت هایی که در سال های 1984، 1985،1986،1987 کارشناسان، اعزامی به ایران آنها را مشاهده نمودند و مهم تر اینکه تاکید استفاده  از این عوامل علیه غیرنظامیان، دبیر کل می بایست بر محکومیت مستقیم عراق و درخواست تنبیه متجاوز و اتخاذ تدابیر بازدارنده از ادامه جنایات تاکید می ورزید و هر دو کشور ایران و عراق را در خویشتنداری مورد خطاب قرار نمی داد زیرا ایران  مورد تجاوز قرار گرفته و کشور عراق مستقیما متجاوزبوده و این رفتار تبعیض آمیز و دوگانه و عدم محکومیت و تنبیه متجاوز عاملی استمرار جنایات عراق به عنوان متجاوز می باشد که با چراغ سبز شورای امنیت صورت گرفت و ....

این قضاوت های ناعادلانه و رفتار تبعیض آمیز شورای امنیت هرگز از حافظه تاریخی ایران زدوده نخواهد شد.