به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، مساله پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت که ایران و عراق را ملزم به پذیرش صلح میکرد، از مسائل مهم تاریخ جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران است که بعد از گذشت سه دهه هنوز زوایای آن به روشنی مورد بررسی قرار نگرفته است. عدهای آن را مانند خود جنگ، تحمیل شده قلمداد میکنند و عدهای نیز آن را دیرهنگام توصیف میکنند. در آثار نمایشی نیز شاهد نگاههای متفاوت و گاه متناقضی هستیم که اصل مساله را در شبهه فرو میبرد.
در کتاب «تصویب قطعنامه 598، زمینه های سیاسی و نظامی» تالیف «علیرضا لطفاللهزادگان» به تفصیل به حوادثی که منجر به پذیرش قطعنامه از سوی ایران شد، پرداخته شده است. در آستانه 27 تیر، سالروز پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت، بخشهای از آن را در ادامه میخوانید:
«سخنگوی وزارت خارجه امریکا امروز کلیاتی از مفاد پیشنویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را ارائه کرد. «چارلز ردمن» که یکی از موثقترین منابع صلاحیتدار در این زمینه است، درباره تفاوت این قطعنامه با قطعنامههای پیشین و همچنین تمهیدات صورت گرفته برای هماهنگی اعضای اصلی شورای امنیت برای تصویب این قطعنامه گفت: «پیشنویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد جنگ خلیجفارس پیروی از مقررات آتشبس را الزامآور خواهد ساخت.»
سخن گوی وزارت امور خارجه امریکا گفت: «برخلاف قطعنامههای پیشین، قطعنامه کنونی تنها درخواست اعلام و استقرار آتشبس نمیکند، بلکه فرمان میدهد وی یادآور شد که با آنکه این قطعنامه دربردارنده تدابیر اجرایی نیست، اما در آن، به بندهایی از منشور سازمان ملل متحد اشاره شده است که بهموجب آن، در صورت عدم پیروی هر یک از طرفین درگیر از مقررات آتشبس، میتوان تحریمهایی اعمال کرد.
وی گفت: «پیشنویس این قطعنامه احتمالاً تا پایان این هفته به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه خواهد شد. نمایندگان پنج کشور غیر متعهد که از اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد هستند، ظرف هفته گذشته با یکدیگر ملاقاتهای خصوصی داشتهاند تا خود را برای اتخاذ موضعی یکپارچه در مورد این قطعنامه، آماده کنند. به گفته منابع دیپلماتیک، غنا و کنگو که مناسبات نزدیک و صمیمانهای با حکومت اسلامی ایران دارند، نمیخواهند خود را به اعمال تحریمهای احتمالی متعهد و پای بند سازند.»
وزارت خارجه امریکا نیز طی بیانیهای، از همکاری چین، انگلیس، فرانسه و شوروی در همکاری برای پایان دادن به جنگ ایران و عراق اظهار خشنودی کرد. خبرگزاری آلمان با اعلام این خبر، میافزاید: «وزارت خارجه امریکا اعلام کرد که «ورنون والترز» نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد و فرستاده ویژه این کشور طی دیدار هفته گذشته خود از چین و شوروی، با یک موافقت و همکاری بیسابقه روبهرو گردید.»
هفتهنامه «آبزرور» نیز از احتمال سفر وزیرخارجه انگلیس به نیویورک برای حضور در جلسه شورای امنیت خبر داد: «وزیر امورخارجه انگلیس بهاحتمال قوی، در چند روز آینده روانه نیویورک خواهد شد تا به همراه وزرای خارجه امریکا و شوروی، در نشست شورای امنیت سازمان ملل جهت تصویب قطعنامهای در مورد جنگ عراق و ایران شرکت کند. درزمینه شرکت وزرای خارجه چین و فرانسه در این نشست هنوز تردید وجود دارد و مشخص نیست که آیا این دو کشور در اجلاس مذکور که احتمالاً در هفته آینده برگزار خواهد شد، شرکت خواهند کرد یا خیر.»
مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب قطعنامهای، خواستار برقراری آتشبس فوری در جنگ ایران و عراق شد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، این قطعنامه در مجلس نمایندگان آمریکا ـ که در آن دمکراتها اکثریت را دارا هستند ـ پس از بحث کوتاهی، بدون برخورد با مانعی تصویب شد.
«استفان سولارز» نماینده دمکراتها از نیویورک در این زمینه اظهار کرد که این قطعنامه مورد حمایت کاخ سفید نیز هست. وی توجه نمایندگان را به این نکته جلب کرد که این قطعنامه نه مخالف و نه موافق طرح ریگان برای حفاظت از کشتیهای کویتی در خلیجفارس است.
رئیس کمیسیون خارجی مجلس آلمان فدرال نیز از مواضع عراق حمایت کرد و فشار بیشتر به ایران را تنها راه پایان بخشیدن به جنگ خواند. وی گفت: «برای پایان بخشیدن به جنگ، باید فشار بیشتری بر ایران وارد آید.»
«اشترگن» که ریاست اتحادیه بینالمجالس را نیز به عهده دارد، پس از بازگشت از سفر یک هفتهای خود به عراق، امروز در بن به خبرنگاران گفت: «بدون تشدید فشارهای بینالمللی بهویژه از طریق سازمان ملل به ایران، هرگز این کشور حاضر به حل مسالمتآمیز جنگ نخواهد شد. اشترگن اضافه کرد: «تنها امیدواری برای پایان جنگ، اتخاذ فشار بیشتر بر ایران است.» این مقام آلمانی درباره نتایج سفرش به عراق گفت: «دولت عراق همیشه حاضر به انجام مذاکره با ایران بوده و میباشد.»
از سوی دیگر سفیر ایران در یونان ضمن بیان این مطلب که شورای امنیت متأسفانه تاکنون یکجانبه و در حمایت از عراق تصمیمگیری کرده است و چند عضو دائم شورای امنیت با ارائه اسلحه به رژیم بعثی، به آن کمک میکنند، افزود: «در صورتی که ما شاهد اتخاذ تصمیمات عادلانهای در این سازمان نباشیم، اهمیت زیادی برای آن قائل نخواهیم شد.»
ادامه دارد...