به گزارش خبرنگار دفاعپرس از زاهدان، «محسن باقری» در سال 1348 به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات خود وارد جبهه شد و سرانجام در چهارم بهمن سال 1365 بر اثر اصابت ترکش به مقام والای شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه شهید
هرگز مپندارید کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مردهاند بلکه آنها زندهاند و در پیش پروردگارشان روزی می خورند ولی شما این موضوع را درک نمی کنید.
شهیدان نظر میکنند به وجه الله
هر روز و هر ساعت و هر دقیقهای که از عمرم میگذرد، خود را به خدا نزدیکتر میبینم و احساس می کنم که پاکتر شدهام.
ای پدر جان از شما معذرت می خواهم اگر که از دستورات شما سرپیچی کرده ام، ولی این وظیفه تمام مردان خدا است که در واقع ضروری اسلام را یاری کنند.
پدر جان، از تو میخواهم که حسینوار در مرگ من صبور باشی و هرگز به خود ضعف و سستی راه مده، زیرا هر چقدر که تو ناراحت باشی و گریه زاری کنی دشمنان ما و دشمنان اسلام خشنودتر میشوند. در مرگ من گریه مکن زیرا من راهی را رفتهام که خدا وعده پیروزی در آن داده است.
این وعده خداوند است که میفرماید: شما در هر صورت پیروزید چه کشته شوید چه بکشید. زیرا اگر کشته شویم به لقاالله پیوستهایم و اگر کسی را بکشیم، باز هم از دشمنان خدا را کشتهایم و پیروزیم.
پدرم، شرمندهام و نمیدانم که چگونه از زحمات شما تشکر کنم. زبانم یاری سخن گفتن را ندارد. پدر جان شاید با رفتار ناشایسته خود شما را ناراحت کرده باشم.
پدر جان از شما می خواهم که مرا ببخشید زیرا خداوند نمیآمرزد کسی را که پدر و مادرش از او راضی نباشند. پدرم، بدن من را گلزار شهدای بروجرد خاک کنید.
مادرم زینبوار در مرگ من صبوری کن کمر همت بربند و مانند زینب (س) که 72 تن از فرزندان خود را به دست خود کفن کرد، آرامش قلبی داشته باشی برای دیگر اقوام.
انتهای پیام/