یادداشت/ حنیف غفاری

گرفتاری زلنسکی در بن‌بست وعده‌های پوچ ناتو

رئیس‌جمهور اوکراین به شدت بابت وعده‌های دروغین ناتو درباره پیوستن این کشور به پیمان آتلانتیک شمالی عصبانی و مستأصل است. در چنین شرایطی وی از سویی قدرت عتاب علنی و آشکار مقام‌های آمریکایی و اروپایی را به دلیل بدعهدی‌های آن‌ها در قبال متحدان غرب در اوکراین ندارد و از سوی دیگر نمی‌تواند خشم خود را بابت واقعیت‌های شرق اوکراین و نظام بین‌الملل کتمان کند.
کد خبر: ۵۹۵۰۳۳
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۵:۳۰ - 08June 2023

گرفتاری زلنسکی در بن‌بست وعده‌های پوچ ناتوگروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس - حنیف غفاری؛ مقام‌های اوکراینی ازجمله ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور این کشور در روز‌های اخیر مواضع غیرمنطقی و تندی را علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده‌اند. فارغ از آنکه کشورمان در دفاع از حریم و منافع ملی خود با هیچ کشوری دردنیا تعارف ندارد، می‌توان با توجه به آنچه در اوکراین می‌گذرد، به ریشه‌یابی مواضع ضد ایرانی اخیر زلنسکی و همراهانش پرداخت.

در این زمینه دو نکته مهم وجود دارد که لازم است مدنظر قرار گیرد.

نخست، اینکه زلنسکی به شدت بابت وعده‌های دروغین اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درباره پیوستن این کشور به ناتو عصبانی و مستأصل به نظر می‌آید. فراتر از آن، بسیاری از تصورات غربگرایان اوکراینی ازجمله ایجاد منطفه پرواز ممنوع بر فراز کی یف در صورت وقوع جنگ تحقق نیافته است و برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی نسبت به هزینه‌های هنگفت ناشی از فرسایشی شدن نبرد اوکراین ابراز نارضایتی می‌کنند.

کار به جایی رسیده است به تازگی ۱۲ کشور اروپایی (که عضو ناتو و اتحادیه اروپا هستند)، حتی معافیت غلات و محصولات کشاورزی اوکراینی از تعرفه‌ای گمرکی را زیر سؤال بردند و استمرار این روند را مغایر با منافع اقتصادی خود دانسته اند. در چنین شرایطی زلنسکی بیش از هر زمان دیگری بابت بازی در زمین غرب احساس سرخوردگی می‌کند.

با وجود این، وی آلترناتیوی در مقابل خود نمی‌بیند و صرفاً با هزینه‌های یک انتخاب نادرست، پرهزینه و البته جبران ناپذیر در عرصه امنیتی و سیاست خارجی خود مواجه است. زلنسکی اکنون خود را محکوم می‌داند که به این بازی دوسر باخت ادامه دهد.

در چنین شرایطی، وی از سویی قدرت عتاب علنی و آشکار مقام‌های آمریکایی و اروپایی (را به دلیل بدعهدی‌های آن‌ها در قبال متحدان غرب در اوکراین) ندارد و از سوی دیگر نمی‌تواند خشم خود را بابت واقعیت‌های شرق اوکراین و نظام بین‌الملل کتمان کند. در چنین شرایطی نباید از زلنسکی به عنوان رئیس جمهور و سیاستمداری عادی یاد کرد.

دوم، آینده پژوهی جنگ اوکراین است. جمهوری اسلامی ایران در عین کمک نکردن به روسیه در زمینه تأمین تجهیزات نظامی جنگ اوکراین و تأکید مداوم بر لزوم ایجاد صلح میان دو طرف، همواره از مصدر وقوع جنگ، یعنی سیاست‌های توسعه طلبانه ناتو و اصرار آتلانتیکی‌ها مبنی بر محاصره راهبردی روسیه انتقاد کرده است.

به عبارت بهتر، جمهوری اسلامی ایران یکی از منطقی‌ترین مواضع ممکن را در جنگ اوکراین اتخاذ کرد؛ یعنی تأکید بر اصالت نداشتن و مطلوب نبودن جنگ از سویی و قصور عامدانه ناتو در ایجاد و شعله ور ساختن آتش جنگ میان دو طرف درگیر از سوی دیگر. چنین موضعی در تعارض مطلق با تصویرسازی غرب از جنگ اوکراین قرار دارد.

آمریکا و اتحادیه اروپا بدون بیان اصرار‌های خود مبنی بر گسترش ناتو به شرق و وعده‌هایی که به صورت پنهان و آشکار به اوکراین در این زمینه داده‌اند، صرفاً بر روی عملیات نظامی ویژه روسیه در مناطقی مانند دونتسک، لوگانسک، ژاپورژیا و خرسون متمرکز شده‌اند.

همراهی نکردن ایران با تصویرسازی ناقص و کاذب ناتو از ماهیت و اجزای جنگ اوکراین باعث عصبانیت و بی‌منطقی مطلق رئیس جمهور اوکراین شده است. این رویکرد زلنسکی هرگز جمهوری اسلامی ایران را از تحلیل میدانی و راهبردی دقیق جنگ اوکراین باز نمی‌دارد.

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۱۳۴

نظر شما
پربیننده ها